Naar inhoud springen

Acrantophis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Acrantophis
Madagaskar-boa (Acrantophis madagascariensis)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Booidea
Familie:Boidae (Reuzenslangen)
Onderfamilie:Sanziniinae
Geslacht
Acrantophis
Jan, 1863
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Acrantophis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Acrantophis is een geslacht van slangen uit de familie reuzenslangen (Boidae).[1]

Naam en indeling

[bewerken | brontekst bewerken]

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Giorgio Jan in 1863, er zijn twee soorten. De slangen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Boa en het niet langer erkende Pelophilus.

De wetenschappelijke geslachtsnaam Acrantophis wordt soms wel verward met de geslachtsnaam Acanthophis. Ook dit geslacht vertegenwoordigd een groep van slangen. De Acanthophis-soorten worden wel doodsadders genoemd en zijn zeer giftig, in tegenstelling tot de hier beschreven Acrantophis-soorten.

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Dumerils Madagaskar-boa
(Acrantophis dumerili)
Jan, 1860 Madagaskar, Mascarenen
Madagaskar-boa
(Acrantophis madagascariensis)
Duméril & Bibron, 1844 Madagaskar

Verspreiding en habitat

[bewerken | brontekst bewerken]

Er zijn twee soorten die voorkomen voor in delen van Afrika en dan meer specifiek Madagaskar, een zuidoostelijk gelegen eiland. De soorten komen hier endemisch voor. Dumerils Madagaskar-boa is daarnaast ook te vinden op de Mascarenen.[1]

De habitat bestaat uit drogere tropische en subtropische bossen, weilanden en landelijke tuinen.[2]

Beschermingsstatus

[bewerken | brontekst bewerken]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan beide soorten een beschermingsstatus toegewezen. De slangen worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC)[2]

Bronvermelding

[bewerken | brontekst bewerken]