Abdij van Keizersberg
Abdij van Keizersberg | ||||
---|---|---|---|---|
Vooraanzicht Abdij van Keizersberg
| ||||
Land | België | |||
Regio | Vlaanderen Vlaams-Brabant | |||
Plaats | Leuven | |||
Coördinaten | 50° 53′ NB, 4° 42′ OL | |||
Religie | Christendom | |||
Stroming | Rooms-katholiek | |||
Kloosterorde | Benedictijnen | |||
Gebouwd in | 1899-1936 | |||
|
Deel van de serie over kloosters en het christelijke monastieke leven | ||
---|---|---|
De Abdij Keizersberg is een klooster in Leuven, met monniken die behoren tot de orde van de benedictijnen.
De abdij is gebouwd op een heuvel die de Keizersberg heet. Onder de Leuvenaars is deze heuvel bekend als Boelenberg of Borgberch (burchtberg). In 2010 nam de stad Leuven het park rond de abdij in erfpacht en werd dit opengesteld voor het publiek. Omdat het aantal monniken sterk gedaald was, werd ook een deel van de abdij heringericht in 2018 tot studentenkamers. Sindsdien huizen er twee gescheiden residenties, de SCK (Studenten Concentratie Keizersberg) en MonteCasino.
Eind 2024 kwam het bericht naar buiten dat besloten was de gemeenschap te ontbinden.[1]
Geschiedenis van de heuvel
[bewerken | brontekst bewerken]Het kasteel
[bewerken | brontekst bewerken]De Keizersberg ligt vlak bij de plaats waar de Voer in de Dijle uitmondt. Keizer Arnulf van Karinthië laat hier een versterking oprichten na de Slag bij Leuven met een overwinning van de Franken op de Vikingen.
Leuven was de eerste hoofdstad van het hertogdom Brabant en op deze plek vestigden de hertogen van Brabant hun derde burcht.
Keizer Karel V verbleef er af en toe. In 1618 ontving ze humanisten die aan de Universiteit van Leuven doceerden. Ook studeerden hier Albrecht van Oostenrijk en Isabella van Spanje.
In 1782 beval keizer Jozef II de afbraak en verkoop van de inmiddels reeds vervallen burcht. De afbraak was zo grondig dat ook de funderingen van het kasteel werden verwijderd. Dit maakt archeologisch onderzoek naar het oude hertogelijke kasteel nagenoeg hopeloos. Een muur en de 36 meter diepe waterput is alles wat er nog rest. Er bestaan wel nog afbeeldingen van de oude burcht.
Onze-Lieve-Vrouwebeeld
[bewerken | brontekst bewerken]"Maria, Koningin des Hemels" is de patrones van de abdij. Abt Robert de Kerchove liet daarom een Onze-Lieve-Vrouwebeeld vervaardigen door Benoît Van Uytvanck. Het Mariastandbeeld werd in 1906 geplaatst op de plek waar het de vroegere siervaas verving: op een uitzichtspunt over de stad, voor de achterliggende abdij, nabij de muurerker van de voormalige burcht. Op 30 juli werd het gewijd door kardinaal Mercier. Het standbeeld is gemaakt van Franse kalksteen, is bijna 10 meter hoog en staat op een sokkel van vijf meter hoog. Gedurende de Tweede Wereldoorlog verloor het beeld zijn hoofd, wat snel werd opgelost.[2] In 2013 bezongen Niels Boutsen en Annelies-Isabelle Thanghe het beeld in het lied Maria.
De commanderij
[bewerken | brontekst bewerken]Aan de oostkant van Keizersberg, de Wolvenberg, bouwde graaf Godfried III van Leuven († 1190) in 1187 een verblijf voor de Tempeliers. Toen paus Clemens V deze orde in 1312 afschafte, gingen haar bezittingen over aan de hospitaalridders. Dat gebeurde ook zo in Leuven. Ofschoon de commanderij nog verder uitbreidde tijdens de 18e eeuw, werd als gevolg van de Franse Revolutie het complex in 1798 verkocht en de kerk afgebroken.
De nieuwe abdij
[bewerken | brontekst bewerken]In 1888 kregen monniken de toelating van de abdij van Maredsous om een studiehuis in te richten te Leuven. Het volgend jaar werden percelen op de Keizersberg aangekocht en in 1897 werd met de bouw van de noordelijke vleugel gestart. De eerste abt, Dom Robert de Kerchove, liet in het begin van de werking van de benedictijnenabdij nog restanten van de commanderij gebruiken. Dit gedeelte werd echter volledig verwoest tijdens een bombardement in mei 1944.
In 1905 trad kunstschilder Gustave Van de Woestyne in deze abdij in. Hij bleef echter slechts enkele weken.
Eerste Wereldoorlog
[bewerken | brontekst bewerken]Na de Slag om Leuven gaven de zegevierende Duitsers op 28 augustus 1914 het bevel om de abdij te vernietigen. Kolonel Gustav Reinbrecht weigerde het bevel uit te voeren. De volgende dag werd de binnenstad in brand gestoken, maar Keizersberg bleef gespaard. Reinbrecht sneuvelde enkele weken later.
Hergebruik
[bewerken | brontekst bewerken]Door de erfpacht aan Stad Leuven werd het park van de abdij in 2010 geopend voor het publiek. De oude tramweg die langs de flanken van de helling van de Keizersberg in het oosten van het domein omhoog loopt, werd heraangelegd. Een fiets- en voetgangerslift in het parkeergebouw aan het Engels Plein, evenals een brede trappenpartij met terrassen werd aangelegd om zo de toegang tot het park vanuit het stadscentrum toe te laten.[3]
De abdij zelf bleef in eigendom van de paters benedictijnen, weliswaar sinds 2018 in samenwerking met de cv Labora die studentenkamers en kantoorruimtes in het gebouw aanbiedt. Om de restauratie van de daken te financieren, waarvoor Stad Leuven een miljoen euro subsidie verstrekt, krijgt de stad ook toegang tot een aantal ruimtes van de abdij, met name de kapittelzaal, de refter en een aantal vergaderruimtes, die de stad tegen een verlaagd tarief ter beschikking zal stellen aan Leuvense verenigingen.[4]
Ontbinding
[bewerken | brontekst bewerken]Eind 2024 nam de wereldwijde leider van de benedictijnen, Jeremias Schröder, het besluit de gemeenschap van de Keizersberg te ontbinden: dit na een melding van seksueel misbruik en een van toxisch leiderschap.[5][6][7]
Lijst van de abten
[bewerken | brontekst bewerken]1. Robert de Kerchove (1899 - 1928)
2. Bernard Capelle (1928 - 1952)
3. Rombout Van Doren (1952 - 1968)
- Dom Ambroos Verheul aangesteld als prior van de abdij. Abt-visitator Filips De Cloedt wordt tijdelijk abt-administrator (1968-1970). Dit paste bij de vernederlandsing van de abdij. Met het vertrek uit Leuven van de Franstalige afdeling van de Katholieke Universiteit Leuven was een eentalig-Franstalig klooster (met Franse missen) onhoudbaar geworden. Ambroos Verheul wordt prior-administrator benoemd tussen 1970 en 1974
4. Dom Ambroos Verheul (1974 - 1991)
- Dom Livien Bauwens aangesteld tot prior-administrator tussen 1991 en 1993
5. Kris Op de Beeck (1993 - 2017)
- Dom Dirk Hanssens werd aangesteld tot prior-administrator in 2018
Abdijbier Keizersberg
[bewerken | brontekst bewerken]Voor zover men kan nagaan werd op Keizersberg nooit bier gebrouwen. In de jaren negentig van de 20e eeuw werd niettemin door de abdij toelating verleend om het Abdijbier Keizersberg op de markt te brengen. Er werd evenwel overeengekomen om dit bier niet te promoten en enkel regionaal te verkopen.
Afbeeldingen
[bewerken | brontekst bewerken]-
De Burcht in 1595, gezien van binnen de stadsmuur
-
Keizersberg in 1778
-
Mariabeeld aan de Abdij van Keizersberg
-
Standbeeld van Maria op de Keizersberg
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Website van de abdij
- Website MonteCasino
- Website SCK
- Benedictijnen - Abdij Keizersberg, Leuven in de ODIS
- Archief Van De Benedictijnen - Abdij Keizersberg, Leuven in de ODIS
- ↑ Einden, Luuk van den, Weer een zwarte bladzijde: abdij Keizersberg gaat gebukt onder conflicten. Katholiek Nieuwsblad (22 november 2024). Geraadpleegd op 25 november 2024.
- ↑ Lydie Mondelaers en Claartje Verloove, Keizersberg (ID: 42148). De Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed, 2009, bekeken op 26 juli 2014. Gearchiveerd op 7 maart 2016.
- ↑ Toegang tot Keizersberg wordt verbeterd, Het Nieuwsblad, 13 mei 2017, geraadpleegd op 10 juli 2024
- ↑ Stad Leuven en abdijpartners werken samen om Keizersberg nieuw leven in te blazen, Het Nieuwsblad, 27 juni 2024, geraadpleegd op 10 juli 2024
- ↑ Abdijgemeenschap Keizersberg in Leuven tijdelijk ontbonden na klachten grensoverschrijdend gedrag. Otheo. Geraadpleegd op 25 november 2024.
- ↑ Muylaert, Jonas, "Wat gebeurde er achter de muren van Leuvense abdij Keizersberg? “Ik stapte zonder het te weten letterlijk een oord van verderf binnen”", HLN, 22 november 2024.
- ↑ Herman, Brecht, "Slachtoffer getuigt over seksueel misbruik in Leuvense abdij: “‘Dat moet ge u nog één keer riskeren!’, schreeuwde ik. De volgende dag gebeurde het weer”", HLN, 22 november 2024.