Amerikaanse literatuur/20e eeuw Modernisme

Wat de ernstige literatuur uit deze periode in het algemeen typeert, is het thema van het sociale verval. Het modernisme was een internationale beweging in vooral de beeldende kunsten en de letteren. Het Amerikaanse publiek kwam in aanraking met het modernisme op de geruchtmakende 'New York Armory show' uit 1913, waar kubistische schilderijen werden tentoongesteld. Vooral Marcel Duchamps Nu descendant un escalier (Naakte die een trap afdaalt) baarde veel opzien, omdat dit schilderij voor het ongetrainde oog enkel uit ruw geschetste rechthoeken bestond. Ook Stravinsky's modernistische Le sacre du printemps veroorzaakte opschudding. De meeste grote Amerikaanse voorstanders van het modernisme waren 'permanente' emigranten, zoals Gertrude Stein, T.S. Eliot, Ezra Pound, en H.D. (Hilda Doolittle), of verbleven in deze periode in het buitenland.

Schrijvers die de modernistische principes onderschreven waren Hart Crane met The Bridge en William Carlos Williams' Paterson en John Dos Passos die zijn U.S.A. trilogie schreef. Anderen, zoals Robert Frost, William Faulkner, en Willa Cather voegden aan dit internationale modernisme een regionale smaak toe met een specifieke locatie en idioom.

Schrijvers van de Harlem Renaissance zoals Langston Hughes en Zora Neale Hurston namen bluesritmes en volkscultuur op in hun teksten, en belichtten de vitaliteit van de zwarte cultuur. Modernisten zoals Marianne Moore, Hilda Doolittle , Katherine Anne Porter, en Nella Larsen beeldden gedachten en ervaringen van vrouwen af zonder expliciet feministische standpunten in te nemen.