What becomes of the brokenhearted

What becomes of the brokenhearted is een soulnummer, in 1966 geschreven door James Dean, Paul Riser en William Weatherspoon. Het lied, een Motown-klassieker van Jimmy Ruffin, is regelmatig gecoverd. Als single werd het in Nederland en Vlaanderen een hit voor onder anderen Dave Stewart & Colin Blunstone.

What becomes of the brokenhearted
Single van: Jimmy Ruffin Dave Stewart & Colin Blunstone
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal    Muziek

---

What becomes of the brokenhearted
Single van: Jimmy Ruffin
Van het album: Jimmy Ruffin sings top ten
B-kant(en)	1966: Baby I’ve got it 1974: Don't you miss me a little bit baby
Uitgebracht	3 juni 1966
Soort drager	Vinyl single
Opname	23 februari 1966
Genre	Soul
Duur	02:55
Label	1966: Soul Records (VS) Tamla Motown 577 (Europa) 1974: Tamla Motown 911 (VK) 1975: Motown Records 1329 (VS)
Schrijver(s)	James Dean, Paul Riser, William Weatherspoon
Producent(en)	William Weatherspoon, William "Mickey" Stevenson
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
Nr. 7 (Verenigde Staten) Nr. 10 (Verenigd Koninkrijk)
Jimmy Ruffin
1965 As long as there is L.O.V.E.   1966 What becomes of the brokenhearted   1966 I've passed this way before
Volgorde op 'Jimmy Ruffin sings top ten'
A2 Gonna give her all the love I’ve got   A3 What becomes of the broken hearted   A4 As long as there is L.O.V.E.
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal    Muziek

Jimmy Ruffin

What becomes of the brokenhearted is een single van de Amerikaanse soulzanger Jimmy Ruffin uit de zomer van 1966. Het nummer dat op een sublabel van Berry Gordy's platenmaatschappij Motown Records verscheen, is geschreven door William Weatherspoon, Paul Riser en James Dean. De B-kant van het plaatje was Baby I've got it.

Weatherspoon, Riser en Dean schreven het nummer, met de voorlopige titel Crying in the night, eigenlijk voor The Spinners, toen een grote band binnen de Motownstal. Jimmy Ruffin vroeg aan Dean of hij het mocht zingen, omdat het onderwerp hem bijzonder aansprak. Detail daarbij is dat Jimmy (1936-2014) de oudere broer was van David Ruffin (1941-1991), die toen leadzanger was van The Temptations, concurrent van The Spinners. Dean stemde toe, mede omdat het thema, een gebroken hart en eenzaamheid, beter past bij solozang dan bij groepszang. Zo mocht Jimmy het opnemen onder leiding van producers Weatherspoon en William "Mickey" Stevenson. Hij gaf er het voor hem bedoelde Beauty is only skin deep voor op, dat vervolgens naar The Temptations ging. Ruffin werd in de opnamen bijgestaan door Motowns vaste achtergrondzangers The Originals (Freddie Gorman, Walter Gaines, Hank Dixon, C.P. Spencer) en The Andantes (Jackie Hicks, Marlene Barrow, Louvain Demps). De muzikale begeleiding werd verzorgd door The Funk Brothers, de vaste instrumentale groep van Motown. Al deze vocale en instrumentale sessiemuzikanten bleven anoniem, zoals bij Motown gebruikelijk.

De liedtekst werd voorafgegaan door een gesproken tekst tijdens de instrumentale intro:

A world filled with love is a wonderful sight.

Being in love is one's heart's delight.

But that look of love isn't on my face.

That enchanted feeling has been replaced.

Deze tekst werd bij de single-uitvoering weggelaten, waardoor de intro relatief lang is voordat de solozanger inzet. De tekst werd later wel ten gehore gebracht bij de uitgaven via het verzamelalbum The Ultimate Motown Collection (2003) en The Motown Box (2005).

Het lied behaalde in de Verenigde Staten een zevende plaats in de Billboard Hot 100, in het Verenigd Koninkrijk de 10e plaats in 15 weken. Voor Ruffin, die al sinds 1961 een bescheiden plaats innam in de Motown-stal van Berry Gordy, was dit een grote doorbraak en een succes dat hij nooit meer heeft kunnen evenaren. De song werd een Motown-klassieker. Velen beschouwen dit lied van een in eenzaamheid en verdriet ronddolende "Wanderer" als het meest gepassioneerde dat Motown heeft afgeleverd. Nederland liet het plaatje links liggen, gezien het feit dat het de Nederlandse Top 40 niet haalde.

Jimmy Ruffin verliet Motown in 1971 en vestigde zich in het Verenigd Koninkrijk, waar hij een trouwe schare fans had. Toen hij in 1974 een contract tekende met platenmaatschappij Polydor en er mogelijk hernieuwde belangstelling voor hem zou komen, haastte Tamla Motown zich om What becomes of the brokenhearted opnieuw uit te brengen. Zo werd het lied opnieuw een zomerhit die het deze keer zelfs bracht tot de vierde plaats in de Britse hitparade. Het Amerikaanse Motown bleef niet achter en bracht het nummer in januari 1975 ook opnieuw uit. Als B-kant fungeerde nu Don't you miss me a little bit baby, geschreven en geproduceerd door Norman Whitfield, dat in 1967 een weinig succesvolle single voor Ruffin was geweest.

Motown

Covers zijn er van diverse Motown-artiesten zoals Diana Ross & The Supremes (inclusief de gesproken intro), The Contours en The Isley Brothers, die onder de titel What becomes of the brokenhearted (Smile) een antwoord op de songtekst gaven. Zij zongen een andere melodielijn boven exact dezelfde basistape van The Funk Brothers, The Andantes en The Originals. Ruffin zelf maakte een versie in het Italiaans onder de titel Se Decidi Così.

In de documentaire Standing in the Shadows of Motown (2003) van Paul Justman over The Funk Brothers begeleiden zij Joan Osborne in een geladen uitvoering van What becomes of the brokenhearted. De zangeres herinnert zich in de documentaire hoe zij avond aan avond naar hetzelfde café ging om in de jukebox steeds maar weer dit nummer te draaien.

Het lied werd door tal van andere artiesten opgenomen. Geen van die versies haalde het succes van het origineel. Opvallend daarbij is dat de versie van Blunstone en Stewart wel de Nederlandse hitparades wist te bereiken.

Radio 2 Top 2000

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23	'24
What becomes of the brokenhearted	1862	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	?

---

What becomes of the broken hearted
Single van: Dave Stewart & Colin Blunstone
B-kant(en)	There is no reward
Uitgebracht	1980
Soort drager	Vinyl single
Genre	Soul
Duur	03:49
Label	Stiff Records
Schrijver(s)	James Dean, Paul Riser, William Weatherspoon
Producent(en)	Dave Stewart
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
Nr. 13 (Verenigd Koninkrijk) Nr. 18 (Vlaamse Radio 2 Top 30) Nr. 22 (Nederlandse Top 40) Nr. 25 (Nederlandse Single Top 100) Nr. 42 (Nieuw-Zeeland)
Singletijdbalk van Dave Stewart
- -   1981 What becomes of the broken hearted met Colin Blunstone   1981 It's my party met Barbara Gaskin
Singletijdbalk van Colin Blunstone
1974 Weak for you   1981 What becomes of the broken hearted met Dave Stewart   1983 Touch
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal    Muziek

Dave Stewart & Colin Blunstone

De coverversies hadden weinig succes totdat in 1980 Dave Stewart (synthesizer) het lied opnam met Colin Blunstone (zang). De hese stem van Blunstone paste goed bij de melancholieke tekst. Het werd opnieuw een succes in de Britse singlelijst (10 weken, hoogste plaats 13) en Nederland. De Single Top 100 noteerde zes weken met een hoogste plaats 25, de Nederlandse Top 40 zes weken en plaats 22, de Vlaamse Top 50 zeven weken met plaats 15. Als gevolg daarvan kwam het ook voor op het livealbum Odessey & Oracle: 40th Anniversary Live Concert met Rod Argent achter de piano.

Hitnoteringen

Nederlandse Top 40

Hitnotering: 09-05-1981 t/m 13-06-1981
Week:	1	2	3	4	5	6
Positie:	32	26	26	22	23	39	uit

Nederlandse Single Top 100

Hitnotering: 16-05-1981 t/m 20-06-1981
Week:	1	2	3	4	5	6
Positie:	35	36	25	33	36	50	uit

Vlaamse Radio 2 Top 30

Hitnotering: 25-04-1981 t/m 02-05-1981 Hitnotering: 23-05-1981 t/m 30-05-1981
Week:	1	2		3	4
Positie:	18	20	uit	23	23	uit

Radio 2 Top 2000

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23	'24
What becomes of the broken hearted	-	-	1765	-	-	1891	1921	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	?

---

Andere covers

Andere covers maakten Andy MacKay (saxofonist van Roxy Music met een instrumentale versie), Boy George, Steve Harley, Westlife, Jim Diamond, Rod Stewart, Joe Cocker, Vonda Shepard en anderen. De muziek werd ook gebruikt in films of televisieseries zoals JAG, Coronation Street en Ally McBeal.