Nico Schrier

Nico Schrier
	Schrier op 80-jarige leeftijd in zijn atelier
Persoonsgegevens
Volledige naam	Nicolaas Schrier
Geboren	Den Haag, 27 juli 1900
Overleden	Haarlem, 31 juli 1989
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	glazenier, graficus, schilder en mozaïekkunstenaar
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Nicolaas (Nico) Schrier (Den Haag, 27 juli 1900 – Haarlem, 31 juli 1989) was een Nederlandse glazenier, graficus, schilder en mozaïekkunstenaar.^[1]

Leven en werk

Schrier was een natuurlijke zoon van Lamberdina Jacoba Schrier. Hij trouwde in 1923 met de kunstnaaldwerkster Helena Agatha Elisabeth (Lena) Stokhuijzen, zij scheidden in 1931. Hij hertrouwde met Johanna Cornelia Maria Hoedjes.

Schrier werd opgeleid aan de School voor Bouwkunde, Versierende Kunsten en Kunstambachten in Haarlem (1914-1918) en was vervolgens werkzaam als grafisch ontwerper op het atelier van Herman Heuff. Hij ontwierp onder meer affiches, advertenties en boekbanden. Later werkte hij enige tijd in de ateliers van Willem Bogtman en Mathé van der Weiden.^[2] Hij vervolgde zijn opleiding aan de kunstnijverheidsschool in München en volgde er een avondcursus aan de Academie (1921-1923). In 1923 begon hij een eigen atelier voor decoratieve kunst in de Zomerluststraat 22 in Haarlem. In 1926 ging hij een samenwerking aan met Huib de Ru (1902-1980), die ook bij Bogtman had gewerkt. In hun atelier De Vonk (vanaf 1935 Atelier Schrier en De Ru) werden glas-in-loodramen, wandschilderingen en mozaïeken vervaardigd. In 1946 werd de samenwerking ontbonden en gingen De Ru en Schrier zelfstandig verder.^[3]

Schrier ontwierp onder meer al het glas-in-loodwerk in de Koningkerk aan de Kloppersingel 55 in Haarlem. Deze ramen gingen in een grote brand verloren. Ook in de Witte Kerk in Bergen zijn de glas-in-loodramen ontworpen door Schrier. Zijn laatste raam maakte hij voor de schoonouders van zijn zoon, voor een kerk in Arva (Ontario, Canada). Hij was lid van Kunst Zij Ons Doel.

De kunstenaar overleed enkele dagen na zijn 89e verjaardag.