Luigi Mancinelli

Luigi Mancinelli
	Luigi Mancinelli
Volledige naam	Luigi Mancinelli
Geboren	5 februari 1848
Overleden	2 februari 1921
Land	Italië
Nevenberoep	dirigent
	(en) IMDb-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Luigi Mancinelli (Orvieto, 5 februari 1848 - Rome, 2 februari 1921) was een Italiaans componist en dirigent.

Levensloop

Na in Florence gestudeerd te hebben, werkte Mancinelli eerst als cellist in diverse orkesten. Samen met de Markies Pizzardi stichtte hij op 1 augustus 1879 de Società del Quarto in Bologna. Op 24 november datzelfde jaar dirigeerde hij het openingsconcert met werken van Weber, Mendelssohn, Beethoven, Mozart en Liszt.
Vervolgens werd Mancinelli gevraagd om in het Teatro Morlocchi in Perugia, Aïda van Verdi te dirigeren, wat hem een aanstelling als dirigent aan het Teatro Apollo in Rome opleverde, hij bleef hier tot 1881. In 1884 dirigeerde hij in Bologna een cyclus van werken van Beethoven, waaronder diens 3e, 5e, 7e en 9e symfonie.

Mancinelli begon nu naam te maken als dirigent en kreeg opdrachten om te dirigeren, onder andere vanuit Parijs, Londen, Madrid, Buenos Aires (het openingsoptreden in het Teatro Colón) en de Metropolitan Opera in New York.

Mancinelli maakte zijn debuut in de Metropolitan Opera, op 27 november 1893, dat toen heropend werd vanwege de brand in het vorige seizoen, met de opera Faust van Gounod. Gedurende 9 seizoenen zou hij hier de leidende dirigent zijn, en dirigeerde hij onder andere de uitvoeringen van Werther van Jules Massenet, Falstaff van Verdi, die Zauberflöte van Mozart en La Bohème van Puccini, die hier de première in de Verenigde Staten van Amerika beleefden. Zijn tweede opera Ero e Leandro, die hij in slechts 40 dagen geschreven had beleefde hier ook de première.

Mancinelli's eerste opera Isora di Provenza was een succes in Bologna (Teatro Communale, 1884), maar flopte in Napels (1886). Zijn tweede opera, Ero and Leandro (Norwich, St. Andrew's Hall, 1886), bracht hem internationale roem. Vanwege het verisme, dat de heersende stijl in de Italiaanse opera was, een stijl die hij niet volgde, omdat hij zijn eigen inzichten wenste te volgen, waren zijn volgende opera's minder succesvol.

Composities

Werken voor orkest

1889 Scene veneziane, Suite
1908 Ouverture romantica

Werken voor harmonieorkest

1877 Cleopatra bewerkt door Albert Thiry

Cantate

1887 Isaia, cantate op teksten van Giuseppe Albini
1905 Sancta Agnes, cantate - tekst: Giuseppe Albini

Muziektheater

Opera's

Voltooid in	titel	aktes	première	libretto
1884	Isora di Provenza	3 bedrijven	2 oktober 1884, Bologna, Teatro Comunale	Angelo Zanardini
1896	Ero e Leandro	3 bedrijven	8 oktober 1896, Norwich, St. Andrew's Hall - Festival of Norwich; Concertante versie met een proloog: 30 november 1897, Madrid, Teatro Real	Arrigo Boito
1907	Paolo e Francesca	1 acte	11 november 1907, Bologna, Teatro Comunale	Arturo Colautti, naar Dante Alighieri
1915-1917	Sogno di una Notte d'Estate	3 bedrijven	niet uitgevoerd	Fausto Salvatori, naar William Shakespeare

Toneelmuziek

1876 Messalina, prelude en intermezzo voor het drama van Pietro Cossa
1877 Cleopatra, ouverture en 5 symfonische intermezzi voor het gelijknamige drama van Pietro Cossa
1880 Tizianello, vijf muziekstukken voor de komedie van Erik Lumbroso naar Musset

Filmmuziek

1918 Frate Sole (symfonisch gedicht voor koor en orkest naar het verhaal van Mario Corsi, voor Tespi-films, Rome)
1920 Giuliano L'Apostata (symfonisch gedicht voor koor en orkest naar het verhaal van Ugo Falena, voor Bernini-films, Rome)

Bibliografie

Andrea Sessa: Il melodramma italiano 1861-1900, Firenze, Olschki 2003, pp. 290-1 - ISBN 88-222-5213-6
Antonio Mariani: Luigi Mancinelli. Epistolario, LIM, Lucca 2000 - ISBN 88-7096-264-4
Antonio Mariani: Luigi Mancinelli. La vita, LIM, Lucca 1998 - ISBN 88-7096-136-2
Jean Grundy Fanelli: A chronology of operas, oratorios, operettas, cantatas and misellaneous stage works with music performed in Pistoia 1606-1943, Bologna: Edizioni Pendragon, 1998, 301 p., ISBN 978-8-886-36658-8
Mario Morini, Piero Ostali Jr., Piero Ostali jr.: Casa Musicale Sonzogno : Cronologie, Saggi, testimonianze : secondo volume, Milano: Casa Musicale sonzogno di Piero Ostali, 1995, 907 p.
Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7