Lucien Louman

Nederlands bas-bariton (1896–1952)

Lucas Johannes (Lucien) Louman (Amsterdam, 14 november 1896Haarlem, 6 juli 1952) was een Nederlands bariton-bas.

Hij was zoon van Dieudonné Margaretha Baars en bouwkundig opzichter Lucas Johannes Louman. Hij is in 1923 getrouwd met Geertruida Vendel. Truce Louman (1894-1993) zong in 1947 in het gezelschap van Johan Boskamp (productie Hotel De Poes) en was na de dood van haar man tussen 1954 en 1959 handwerkonderwijzeres te Amsterdam. [1]

Zijn zangloopbaan kwam pas op latere leeftijd. Hij was ten tijde van zijn huwelijk nog handelsreiziger te Amsterdam. Pas toen zij naar Haarlem verhuisden kwam zangloopbaan op gang. Louman was leerling van de in Haarlem gevestigde Amalia Hol, dochter van componist Richard Hol. Hij werd concert- en oratoriumzanger en zong gedurende zijn leven vermoedelijk geen enkele opera als zodanig, wel in een concertuitvoering. Ook is er een optreden van hem bekend in een operette (De zilverwolf van Rudolf Frank en Tony Thoms). Hij zong elf concerten met het Concertgebouworkest; zeven keer onder Hubert Cuypers en vier keer onder Anthon van der Horst.

Louman zong, maar gaf ook zangles, bijvoorbeeld aan het door hemzelf opgerichte "Instituut voor Zangkunst" te Haarlem aan de Schotersingel 101.

Louman overleed na een lang ziekbed op 6 juli 1952 in het Sint Johannes de Deoziekenhuis in Haarlem. Hij werd begraven op de Begraafplaats Sint Barbara (Soendaplein, Haarlem), alwaar in 1953 op initiatief van onder andere Hubert Cuypers (schreef Justorum Animae ter nagedachtenis van Louman), Paul Broersen, Marcel Diriecks en Olivier Koop een gedenksteen werd geplaatst; een borstreliëf in brons. [2] [3]