Lars Vogt
Lars Vogt (Düren (Noordrijn-Westfalen), 8 september 1970 – Erlangen (Beieren), 5 september 2022) was een Duits pianist en dirigent.
| Lars Vogt | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Lars Vogt in 2018
| ||||
| Geboren | 8 september 1970 | |||
| Geboorteplaats | Düren (Noordrijn-Westfalen | |||
| Overleden | 5 september 2022 | |||
| Overlijdensplaats | Erlangen (Beieren) | |||
| Land |  Duitsland
| |||
| Jaren actief | 1998–2021 | |||
| Beroep(en) | dirigent, hoogleraar | |||
| Stijl | klassiek | |||
| Instrument(en) | piano | |||
| Officiële website | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| (en) Allmusic-profiel | ||||
| (en) Last.fm-profiel | ||||
| (en) Discogs-profiel | ||||
| (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Biografie
bewerkenVogt studeerde bij Karl-Heinz Kämmerling aan de Hochschule für Musik, Theater und Medien in Hannover.[1] Hij werd bij het publiek bekend toen hij in 1990 op twintigjarige leeftijd de tweede prijs won bij de Leeds International Piano Competition.[2]
In 1998 richtte hij het kamermuziekfestival Spannungen op, dat wordt gehouden in Kraftwerk Heimbach, een waterkrachtcentrale in Heimbach in de Eifel.
Vogt debuteerde in 2003 bij de New York Philharmonic en speelde als solist bij onder andere het Koninklijk Concertgebouworkest, het NHK-Symfonieorkest in Tokio, het Gewandhausorchester Leipzig, de Berliner Philharmoniker en de Wiener Philharmoniker en het London Symphony Orchestra.[3] In 2012 werd hij hoogleraar piano aan zijn alma mater, de Hochschule in Hannover.[4]
Naast het pianospel richtte Vogt zich steeds meer op dirigeren. Als gastdirigent debuteerde hij bij de symfonieorkesten van Singapore en Nieuw-Zeeland en het Warschau Philharmonisch Orkest. Van 2015 tot 2020 was hij chef-dirigent van de Britse Royal Northern Sinfonia. Vanaf 1 juli 2020 was Vogt chef-dirigent van het Orchestre de Chambre de Paris.[5]
Voor zijn muzikale prestaties ontving Vogt onder meer de Brahms-prijs van de deelstaat Sleeswijk-Holstein (2004),[6] de Echo Klassik (2004) van de Duitse muziekindustrie,[4] de Preis der deutschen Schallplattenkritik (2008) en de Opus Klassik (2021).
Ziekte en overlijden
bewerkenIn februari 2021 werd bij Vogt leverkanker vastgesteld.[7] Hij overleed in september 2022 op 51-jarige leeftijd aan de gevolgen van die ziekte.[2][8]
Externe links
bewerken- Persoonlijke website van Lars Vogt voorheen www.larsvogt.de Gearchiveerd op 6 september 2022.
- Discografie van Lars Vogt op www.discogs.com
- ↑ (en) Lars Vogt: Mourning for the pianist and conductor. News in Germany (5 september 2022).
- ↑ a b Pianist en dirigent Lars Vogt (51) overleden. NPO Radio 4 (6 september 2022). Gearchiveerd op 6 maart 2023.
- ↑ Wie is Lars Vogt?. Preludium. Gearchiveerd op 28 mei 2022. Geraadpleegd op 6 september 2022.
- ↑ a b (de) Trauer um den Pianisten und Dirigenten. Stern (5 september 2022). Gearchiveerd op 5 september 2022.
- ↑ (en) Lars Vogt appointed Music Director of the Orchestre de chambre de Paris. Askonas Holt (9 oktober 2019). Gearchiveerd op 6 september 2022. Geraadpleegd op 6 september 2022.
- ↑ (de) Brahms-Preis 2004 - Lars Vogt. Brahms-Gesellschaft Schleswig-Holstein e.V.. Gearchiveerd op 7 september 2022. Geraadpleegd op 6 september 2022.
- ↑ (de) »Selbst wenn es jetzt vorbei wäre, könnte ich nur den Hut ziehen und Danke sagen.«. VAN Magazin (12 mei 2021). Gearchiveerd op 5 september 2022. Geraadpleegd op 6 september 2022.
- ↑ (de) Nahbar, gedankenvoll. Frankfurter Allgemeine Zeitung (6 september 2022). Gearchiveerd op 7 september 2022.
