La Lonja de la Seda

bouwwerk in Valencia

La Lonja de la Seda (Valenciaans: Llotja de la Seda) , ook wel Zeebeurs van Valencia genoemd, is de vijftiende-eeuwse zijdebeurs van Valencia (Spanje), gelegen aan de Plaza del Mercado/Plaça del Mercat. In 1996 plaatste de UNESCO de Lonja de la Seda op de Werelderfgoedlijst, mede omdat dit gebouw de macht en weelde aantoont van de kooplieden in het mediterrane gebied in de vijftiende en zestiende eeuw.

La Lonja de la Seda van Valencia
Werelderfgoed cultuur
La Lonja de la Seda
Land Vlag van Spanje Spanje
UNESCO-regio Europa en Noord-Amerika
Criteria i, iv
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr. 782
Inschrijving 1996 (20e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst
De Sala de Contratación (handelshal).

Functie

bewerken

Het complex dat bekendstaat als La Lonja de la Seda (De Zijdebeurs) werd gebouwd tussen 1482 en 1548, in de gouden eeuw van Valencia. Het complex had een aantal functies, waarvan de voornaamste de handel in zijde was. De kooplieden konden in een grote hal, de Sala de Contratación, hun transacties afwikkelen. In het aansluitende Consulado del Mar (Zeeconsulaat) kwam het Tribunal del Mar (Zeetribunaal) bij elkaar. Dit was het eerste koopliedentribunaal van Spanje. De vierkante toren tussen de hal (aan de oostzijde) en het zeeconsulaat (aan de westzijde) diende onder andere als gevangenis.

De Lonja de la Seda is opgetrokken in laat gotische stijl. Het ontwerp was gebaseerd op de Zeebeurs van Palma, dat door de architect Guillem Sagrera was gebouwd in 1448.

Het beursgebouw in Valencia werd in verschillende delen gebouwd. De Sala de Contratación (de contract- of handelshal), die ook Hal van Zuilen wordt genoemd, werd tussen 1483 en 1498 gerealiseerd door architect Pere Compte (1447-1506) met assistentie van Joan Iborra. De rechthoekige hal heeft twee rijen van vier ranke, spiraalvormige pilaren, waardoor de hal in de lange as in drieën wordt gedeeld. De hoofdingang bevindt zich aan de Plaza del Mercado aan de zuidzijde. De ingangen van de hal zijn versierd met allerlei details, zoals plantachtige, dierlijke en menselijke figuren. Aan de muren van de buitenzijde bevinden zich een aantal waterspuwers.

De overige delen van het complex, de Consulado del Mar (Zeeconsulaat) en bijbehorende toren, werden gebouwd tussen 1506 en 1548. Deze delen zijn ook in gotische stijl gerealiseerd, maar tonen duidelijk renaissance-invloeden. Bij de hal, toren en consulaatsgebouw hoort een ommuurde binnenplaats, de Pati dels Tarongers.

Afbeeldingen

bewerken
Zie de categorie Llotja de la Seda van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.