Wikipedia

Koeweits voetbalelftal (mannen)

nationaal voetbalteam

Het Koeweits voetbalelftal is een team van voetballers dat Koeweit vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden zoals de kwalificatiewedstrijden voor het Wereldkampioenschap voetbal en het Aziatisch kampioenschap.

Koeweit
Vlag van Koeweit
Bijnaam Al Azraq
FIFA-ranglijst 137 Gestegen 2 (20 juni 2024)
Hoogste ranking 24e (dec 1998)
Laagste ranking 189e (dec 2017)
Associatie Koeweitse Voetbalassociatie
Bondscoach Vlag van Tsjechië Vítězslav Lavička
Stadion Jaber Al-Ahmad Internationaal Stadion
Meeste interlands Bader Al-Muttwa (196)
Topscorer Bashar Abdullah (75)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Koeweit Koeweit 2–2 Libië Vlag van Libië
(Marokko; 3 september 1961)
Grootste overwinning:
Vlag van Koeweit Koeweit 20–0 Bhutan Vlag van Bhutan
(Koeweit; 14 februari 2000)
Grootste nederlaag:
Vlag van Verenigde Arabische Republiek Ver. Ar. Rep. 8–0 Koeweit Vlag van Koeweit
(Marokko; 4 september 1961)
Vlag van Portugal Portugal 8–0 Koeweit Vlag van Koeweit
(Leiria, Portugal; 19 november 2003)
Wereldkampioenschap
Optredens 1 (eerste keer: 1982)
Beste resultaat Eerste ronde
Aziatisch kampioenschap
Optredens 9 (eerste keer: 1972)
Beste resultaat Winnaar (1980)
Thuis
Uit

In 1982 behaalde het land de WK-eindronde in Spanje en speelde gelijk tegen Tsjechoslowakije, maar verloor van Engeland en Frankrijk. Twee jaar eerder won de nationale ploeg het Aziatisch kampioenschap voetbal door in de finale Zuid-Korea met 3–0 te verslaan.

Geschiedenis

bewerken

1961 - 1984 Aziatische titel en Sjeik laat doelpunt afkeuren op WK

bewerken

Koeweit speelde in 1961 zijn eerste interland, het speelde met 2-2 gelijk tegen Libië. Koeweit schreef zich in 1972 voor de eerste keer in voor het Aziatisch kampioenschap voetbal en plaatste zich meteen voor het eindtoernooi. Koeweit begon het toernooi goed met een 2-1 zege op Zuid-Korea, maar door een 4-0 nederlaag op de Khmerrepubliek het tegenwoordige Cambodja, was de halve finale niet haalbaar. Koeweit speelde op 4 mei 1973 zijn eerste kwalificatiewedstrijd voor het wereldkampioenschap voetbal. Het speelde in Teheran tegen Syrië en verloor deze wedstrijd met 1–2. In een poule met Syrië, Iran en Noord-Korea wordt het land laatste. Alleen de laatste wedstrijd tegen Noord-Korea werd gewonnen.

In 1976 begon een glorie-periode, die acht jaar zou duren. Koeweit behaalde de halve finale van het Aziatisch kampioenschap door overwinningen op Maleisië en China. In de halve finale werd Irak na verlenging met 3-2 verslagen, Fathi Kameel scoorde in de reguliere speeltijd de gelijkmaker, waarna hij in de verlenging het winnende doelpunt maakte. In de finale was het gastland Iran met 1-0 te sterk. Een jaar later haalde Koeweit de finale-poule voor het WK van 1978, het eindigde op de derde plaats achter Iran (wat zich plaatste) en Zuid-Korea, maar twee zeges op Australië benadrukte het potentieel van deze generatie. In 1980 nam Koeweit deel op de Olympische Spelen in Moskou. Koeweit haalde de kwartfinale, waar het gastland de Sovjet-Unie met 2-1 te sterk bleek.

In hetzelfde jaar organiseerde Koeweit het Aziatisch kampioenschap. De start was moeizaam, na een 1-1 gelijkspel tegen de Verenigde Arabische Emiraten en een 3-1 zege op Maleisië werd met 0-3 verloren op Zuid-Korea. Koeweit moest de laatste poule-wedstrijd winnen tegen Qatar, dat gebeurde op een overtuigende manier: 4-0. De halve finale tegen Iran was beladen, tijdens het toernooi viel Irak Iran aan en begon de Iran-Irak oorlog. De Koeweitse TV steunde de Irakse inval en zond louter anti-Iraanse propaganda uit[1]. Iran was van slag en verloor met 2-1, Koeweit haalde de finale. In de finale werd Zuid-Korea met 3-0 verslagen, Faisal Al-Dakhil scoorde twee keer. Koeweit was Aziatisch kampioen en in het All-Star Team van het toernooi stonden vijf Koeweiti.

Volgende uitdaging was kwalificatie voor het WK. In de voorronde werd opnieuw Zuid-Korea verslagen, 2-0 in Koeweit-City. In de finale-poule waren China, Nieuw-Zeeland en Saoedi-Arabië de tegenstanders, de twee beste landen zouden zich plaatsen voor het WK. De start was goed, de uitwedstrijd in Nieuw-Zeeland werd gewonnen door een doelpunt van Jasem Yaqoub in de laatste wedstrijd. De uitwedstrijd tegen China werd ruimschoots verloren (3-0), maar twee zeges op Saoedi-Arabië en een zege in de thuiswedstrijd tegen China waren voldoende voor plaatsing voor het WK in Spanje. Het WK begon verrassend, Tsjecho-Slowakije werd op een 1-1 gelijkspel gehouden dankzij een doelpunt van Faisal Al-Dakhil. In de tweede wedstrijd werd bij een 3-1 stand voor Frankrijk gescoord door Alain Giresse, maar de Koeweiti waren uit hun concentratie door een fluitje uit het publiek. Koeweit weigerde verder te spelen en de baas van de Koeweitse voetbalbond sjeik Fahid Al-Ahman kwam het veld op en ging in discussie met de scheidsrechter. Uiteindelijk keurde de scheidsrechter het doelpunt toch maar af. De eindstand was 4-1 en na een 1-0 nederlaag tegen Engeland was Koeweit uitgeschakeld.

Een laatste sluiptrekking van ongekend grote successen voor het kleine oliestaatje was het Aziatisch kampioenschap van 1984, waar Koeweit de titel verdedigde. Het haalde opnieuw de halve finales, waar het in de verlenging met 1-0 ten onder ging tegen China. De troostfinale tegen Iran eindigde in een 1-1 gelijkspel, waarna Koeweit in de verlenging de strafschoppen beter nam.

1984 - heden Uitsluiting van internationaal voetbal

bewerken

Na acht jaar van grote successen was het afgelopen met de prestaties van de Koeweiti. Voor kwalificatie voor het WK 1986 werd Koeweit in de voorronde uitgeschakeld door Syrië. Alleen voor het WK van 1998 en 2006 haalde Koeweit nog de finale-poule, in beide cyclussen eindigde het op de laatste plaats. Ook in het Aziatisch kampioenschap liepen de resultaten sterk terug, alleen in 1996 haalde het nog de halve finale na een 2-0 overwinning op Japan, Jasem Al-Huwaidi scoorde beide doelpunten. In de halve finale verloor het met 1-0 van het organiserende Verenigde Arabische Emiraten, waarna in de troostfinale na strafschoppen werd verloren van Iran. In 2000 haalde Koeweit nog de kwartfinales (2-3 verlies tegen Saoedi-Arabië), maar in de laatste twee edities werden alle wedstrijden verloren.

Om zich te kwalificeren voor het WK 2018 begon Koeweit de kwalificatie goed met drie overwinningen, de thuiswedstrijd tegen Zuid-Korea werd nipt verloren (0-1). De Koeweitse regering introduceerde een wet in de Koeweitse competitie. De FIFA accepteert geen inmenging van de politiek in voetbal en zette de laatste drie wedstrijden van Koeweit om in reglementaire nederlagen[2]. Ook werd Koeweit gediskwalificeerd voor de Azië Cup van 2018.

Deelnames aan internationale toernooien

bewerken

Wereldkampioenschap

bewerken
Wereldkampioenschap voetbal overzicht[3]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1974 Niet gekwalificeerd
  1978 Niet gekwalificeerd
  1982 Groepsfase 3 0 1 2 2 6 (Kwal.)
  1986 Niet gekwalificeerd
  1990 Niet gekwalificeerd
  1994 Niet gekwalificeerd
  1998 Niet gekwalificeerd
   2002 Niet gekwalificeerd
  2006 Niet gekwalificeerd
  2010 Niet gekwalificeerd
  2014 Niet gekwalificeerd
  2018 Gediskwalificeerd
  2022 Niet gekwalificeerd

Aziatisch kampioenschap

bewerken

In 1980 wordt Koeweit winnaar van het Aziatisch kampioenschap. In de finale wordt Zuid-Korea verslagen met 3–0. De finale werd tevens bereikt in 1976, nu werd verloren met 0–1 van Iran.

Aziatisch kampioenschap voetbal overzicht[4]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
  1972 Groepsfase 2 1 0 1 2 5 (Kwal.)
  1976 Tweede 4 3 0 1 6 3 (Kwal.)
  1980 Kampioen 6 4 1 1 13 6
  1984 Derde 6 3 1 2 5 4
  1988 Groepsfase 4 0 3 1 2 3 (Kwal.)
  1992 Niet gekwalificeerd
  1996 Vierde 6 2 1 3 9 6 (Kwal.)
  2000 Kwartfinale 4 1 2 1 3 3 (Kwal.)
  2004 Groepsfase 3 1 0 2 3 7 (Kwal.)
     2007 Niet gekwalificeerd
  2011 Groepsfase 3 0 0 3 1 7 (Kwal.)
  2015 Groepsfase 3 0 0 3 1 6 (Kwal.)
  2019 Gediskwalificeerd
  2023 Niet gekwalificeerd

West-Aziatisch kampioenschap voetbal

bewerken

Ook het toernooi om West-Aziatisch kampioenschap is eenmaal gewonnen door Koeweit. In de finale was Iran de tegenstander. De uitslag werd 2–1.

West-Aziatisch kampioenschap voetbal overzicht[5]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  2010 Kampioen 4 2 2 0 7 5
  2012 Groepsfase 3 1 0 2 4 4
  2014 Vierde 4 1 1 2 3 5
  2019 Groepsfase 3 1 1 1 3 3

Zuid-Azië Cup

bewerken
Zuid-Aziatisch kampioenschap voetbal overzicht
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  2023 Tweede 5 3 2 0 10 3

Golf Cup of Nations

bewerken

Koeweit werd 10 keer kampioen van de Golf Cup of Nations en is daarmee recordhouder van dit toernooi. Kampioen werd het in 1970, 1972, 1974, 1976, 1982, 1986, 1990, 1996, 1998, 2010. In 1979 werd het tweede. De laatste keer dat het kampioen werd was in 2010 toen het in de finale van Saoedi-Arabië won. Na verlenging werd het 1–0.

Golf Cup of Nations overzicht[6]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1970 Kampioen 3 3 0 0 10 4
  1972 Kampioen 3 2 1 0 14 2
  1974 Kampioen 4 4 0 0 16 0
  1976 Kampioen 7 5 2 0 26 7
  1979 Tweede 6 4 1 1 15 4
  1982 Kampioen 5 4 0 1 8 2
  1984 Zesde 6 1 2 3 4 8
  1986 Kampioen 6 5 1 0 11 4
  1988 Vijfde 6 1 2 3 3 4
  1990 Kampioen 4 3 1 0 10 2
  1992 Vijfde 5 2 0 3 5 8
  1994 Vijfde 5 1 1 3 2 6
  1996 Kampioen 5 4 0 1 7 4
  1998 Kampioen 5 4 0 1 18 5
  2002 Derde 5 1 2 2 4 6
  2003 Zesde 6 1 2 3 6 9
  2004 Vierde 5 2 1 2 7 8
  2007 Groepsfase 3 0 1 2 4 6
  2009 Halve finale 4 1 2 1 2 2
  2010 Kampioen 5 3 2 0 7 2
  2013 Derde 5 3 0 2 9 3
  2014 Groepsfase 3 1 1 1 3 7
  2017 Groepsfase 3 0 1 2 1 3
  2019 Groepsfase 3 1 0 2 6 7
  2023 Groepsfase 3 1 1 1 2 3

Arab Cup

bewerken
Palestina Cup overzicht[7]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1972 Groepsfase 3 1 0 2 4 7
  1973 Geen deelname
  1975
Arab Nations Cup overzicht[8]
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
  1963 Vierde 4 1 0 3 8 12
  1964 Derde 4 1 1 2 5 5
  1966 Groepsfase 4 0 2 2 8 11
  1985 Geen deelname
  1988 Groepsfase 4 1 1 2 2 3
  1992 Derde 4 2 0 2 6 5
  1998 Derde 4 3 0 1 11 5
  2002 Groepsfase 4 1 2 1 5 5
  2012 Groepsfase 2 1 0 1 2 4
FIFA Arab Cup overzicht
  2021 Kwalificatieronde 1 0 0 1 0 2

Interlands

bewerken
  Zie Interlands Koeweits voetbalelftal 2010-2019 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Koeweit.

Huidige selectie

bewerken

De volgende spelers werden opgeroepen voor de WK-kwalificatiewedstrijden tegen   Zuid-Korea en   Libanon op op 8 en 13 oktober 2015.

Interlands en doelpunten bijgewerkt tot en met de WK-kwalificatiewedstrijd tegen   Libanon (0–0) op 13 oktober 2015.

№ Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
23 Sulaiman Abdulghafoor 11 0   Al-Arabi
Ahmed Al-Fadhli 1 0   Qadsia SC
Verdediging
13 Musaed Al-Enezi 117 21   Al-Orobah
3 Fahad Shaheen 84 3   Kuwait SC
21 Ali Al-Maqseed 43 3   Al-Arabi
5 Fahad Al-Hajeri 29 3   Al-Salmiya SC
Hussain Al-Shammari 25 1   Kuwait SC
Mohammad Al-Rashidi 19 0   Al-Arabi
14 Talal Al-Fadhil 5 0   Kazma SC
Middenveld
11 Fahad Al-Ebrahim 74 1   Qadsia SC
8 Saleh Al-Sheikh 68 2   Qadsia SC
10 Abdulaziz Al-Enezi 50 2   Qadsia SC
12 Abdullah Al-Buraiki 25 2   Kuwait SC
Hamad Ali 21 1   Qadsia SC
Faisal Al-Harbi 19 2   Najran SC
6 Sultan Al-Enezi 16 0   Qadsia SC
16 Faisal Al-Enezi 15 3   Al-Salmiya SC
18 Khaled Ebrahim 12 1   Qadsia SC
Aanval
17 Bader Al-Muttwa 158 52   Qadsia SC
20 Yousef Al-Sulaiman 74 33   Kazma SC
Ali Al-Kandari 14 2   Kuwait SC
Saif Al-Hashan 10 1   Al Shabab
Khaled Ajab 5 1   Kuwait SC

FIFA-wereldranglijst[9]

bewerken
1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
  64   54   84   62   44   24   82   74   74   83   48   54   72   78   119   127   104   102   99   117   105   124   139   171   189   158
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Koeweits_voetbalelftal_(mannen)&oldid=65270634"