Kirsten Wild

Nederlands wielrenner

Kirsten Wild (Almelo, 15 oktober 1982) is een Nederlands voormalig wielrenster, die zowel op de weg als op de baan actief was. In deze laatste discipline werd ze achtmaal Europees- en negenmaal wereldkampioene. Ze won ook tweemaal goud op de Europese Spelen en brons op het Olympische omnium. Op de weg werd ze een keer vice-wereldkampioene.

Kirsten Wild
Wild tijdens het EK baanwielrennen 2019 te Apeldoorn.
Wild tijdens het EK baanwielrennen 2019 te Apeldoorn.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Kirsten Carlijn Wild
Geboortedatum 15 oktober 1982
Geboorteplaats Almelo, Vlag van Nederland Nederland
Nationaliteit Nederlandse
Lengte 177 cm
Gewicht 63 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt eind 2021
Discipline(s) Baanwielrennen
Wegwielrennen
Specialisatie(s) Omnium, Koppelkoers, Scratch, Puntenkoers
Massasprints
Ploegen
2004–2005
2006–2008
2009–2010
2011–2012
2013–2014
2015–2016
2017
2018
2019-2021
@Home Cycling Team
AA Cycling Team
Cervélo TestTeam
AA Drink-Leontien.nl
Argos-Shimano WE
Team Hitec Products
Cylance Pro Cycling
Wiggle High5
Ceratizit-WNT
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 1e (2013, 2019)
Ronde van Vlaanderen 2e (2009)
WK op de weg 2e (2016)
Overige
Zeges:  
RideLondon Classic
Driedaagse Brugge-De Panne
2016, 2018
2019
Medailleoverzicht
Baanwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Zomerspelen 0 0 1
Europese Spelen 2 1 0
Wereldkampioenschappen 9 4 5
Europese kampioenschappen 8 4 6
Totaal (40 medailles) 19 9 12
Wegwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 0 1 1
Totaal (2 medailles) 0 1 1
Medailles
Baanwielrennen
Olympische Zomerspelen
Brons Tokio 2020 Omnium
Europese Spelen
Goud Minsk 2019 Scratch
Goud Minsk 2019 Omnium
Zilver Minsk 2019 Koppelkoers
Wereldkampioenschappen
Goud Saint-Quentin-en-Yvelines 2015 Scratch
Goud Apeldoorn 2018 Scratch
Goud Apeldoorn 2018 Omnium
Goud Apeldoorn 2018 Puntenkoers
Goud Pruszków 2019 Omnium
Goud Pruszków 2019 Koppelkoers
Goud Berlijn 2020 Scratch
Goud Berlijn 2020 Koppelkoers
Goud Roubaix 2021 Koppelkoers
Zilver Londen 2016 Scratch
Zilver Hongkong 2017 Omnium
Zilver Apeldoorn 2018 Koppelkoers
Zilver Pruszków 2019 Scratch
Brons Apeldoorn 2011 Omnium
Brons Saint-Quentin-en-Yvelines 2015 Omnium
Brons Hongkong 2017 Puntenkoers
Brons Pruszków 2019 Puntenkoers
Brons Roubaix 2021 Puntenkoers
Europese kampioenschappen
Goud Apeldoorn 2013 Puntenkoers
Goud Saint-Quentin-en-Yvelines 2016 Afvalkoers
Goud Saint-Quentin-en-Yvelines 2016 Puntenkoers
Goud Berlijn 2017 Afvalkoers
Goud Glasgow 2018 Scratch
Goud Glasgow 2018 Omnium
Goud Apeldoorn 2019 Afvalkoers
Goud Apeldoorn 2019 Omnium
Zilver Apeldoorn 2013 Omnium
Zilver Grenchen 2015 Scratch
Zilver Saint-Quentin-en-Yvelines 2016 Omnium
Zilver Berlijn 2017 Omnium
Brons Apeldoorn 2011 Omnium
Brons Saint-Quentin-en-Yvelines 2016 Scratch
Brons Saint-Quentin-en-Yvelines 2016 Koppelkoers
Brons Berlijn 2017 Koppelkoers
Brons Glasgow 2018 Koppelkoers
Brons Apeldoorn 2019 Koppelkoers
Wegwielrennen
Wereldkampioenschappen
Zilver Doha 2016 Wegwedstrijd
Brons Valkenburg 2012 Ploegentijdrit
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Aan het einde van het wielerseizoen 2021 sloot Wild haar professionele carrière af.

Biografie

bewerken

In 2004 maakte Wild haar debuut bij de profs, dit bij de wielerploeg @Home Cycling Team. Haar eerste UCI-overwinning boekte ze twee jaar later door in de Omloop Door Middag-Humsterland de spurt te winnen. In de daaropvolgende jaren ontpopte Wild zich tot een absolute topspurtster in het vrouwenpeloton. Haar eerste grote overwinning volgde in 2008 toen ze de Omloop het Volk wist te winnen. Een jaar later wist ze haar eerste Wereldbeker te winnen. In de Ronde van Neurenberg won ze de massaspurt. In de volgende jaren won ze nog twee wereldbekers: de Open de Suède Vårgårda (2010) en de Ronde van Chongming (2014). Daarnaast won ze ook viermaal het eindklassement in de Ronde van Qatar (2009, 2010, 2013 en 2014) en drie ritten in de Giro Donne. Haar laatste wegwedstrijd reed Wild in augustus 2021, de Simac Ladies Tour. De eerste etappe ging van start in haar woonplaats Zwolle. Bij de start werd ze samen met Anna van der Breggen gehuldigd door burgemeester Peter Snijders.[1] Vanwege een coronabesmetting binnen de ploeg, ging de hele ploeg niet meer van start in de vierde etappe, daardoor werd de derde etappe tussen Stramproy en Weert haar laatste wedstrijd op de weg.[2]

Op de piste debuteerde Wild eind 2007. Met oog op de Olympische spelen 2012 stortte ze zich op de ploegenachtervolging en het omnium. Haar eerste internationale titel behaalde ze op het EK 2013. Voor eigen volk te Apeldoorn won ze het nadat ze al zilver had gepakt in het omnium, de titel op de puntenkoers. Dit laatste deed ze na een felle strijd met de Britse Danielle King, ze behaalde uiteindelijk één punt meer dan King. Haar eerste wereldtitel behaalde ze begin 2015 tijdens het WK te Frankrijk. In de scratch hield ze Amy Cure uit Australië, en de Canadese Allison Beveridge achter zich.[3] Tijdens de Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2018 in eigen land won Wild maar liefst vier medailles: driemaal goud en eenmaal zilver. Ze werd wereldkampioene op de onderdelen scratch, omnium en de puntenkoers. Tijdens de koppelkoers werd ze tweede, samen met Amy Pieters.[4] Voor deze prestaties werd ze op woensdag 7 maart onderscheiden met de erepenning van de stad Zwolle.[5] In 2019 won Wild een zilveren medaille op de Europese spelen in Minsk op de madison samen met het jonge talent Amber van der Hulst. Op datzelfde event won ze ook de scratch en het omnium. Tijdens de Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2019 in Berlijn prolongeerden Wild en Pieters hun wereldtitel in de koppelkoers en won Wild ook de scratch. In oktober 2021 reed ze het laatste WK uit haar carrière. Dit sloot ze af met een bronzen en een gouden medaille.[6][7]

Kirsten Wild nam gedurende haar loopbaan driemaal deel aan de Olympische Zomerspelen. De eerste keer in 2012. Toen ze eind 2011 samen met Amy Pieters, Vera Koedooder en Ellen van Dijk de wereldbeker ploegenachtervolging in Astana won (inclusief een Nederlands record in de kwalificatie met Vera Koedooder en Ellen van Dijk), kwalificeerde Wild zich voor de Spelen. Omdat ze op zowel het EK als het WK 2011 brons veroverde in het omnium mocht ze ook op dit onderdeel naar de Spelen. Op de Spelen zelf werd Wild als lid van de ploegenachtervolging uiteindelijk zesde met Amy Pieters, Vera Koedooder en Ellen van Dijk, in het omnium herhaalde ze dat resultaat. Vier jaar later was ze er dankzij haar derde plek op het WK 2015 opnieuw bij tijdens het omnium van Rio 2016. Hier werd ze uiteindelijk wederom zesde. Omdat de Spelen van Tokyo 2020 een jaar werden uitgesteld, verlengde Wild haar carrière met één jaar.[8] Uiteindelijk nam Wild in augustus 2021 namens Nederland deel aan de Spelen. Samen met Amy Pieters werd ze vierde in de eerste Olympische editie van de koppelkoers voor vrouwen.[9] Twee dagen later won ze brons op het onderdeel omnium.[10]

Wild kwam in haar carrière uit voor verschillende ploegen. Na haar debuut bij @Home Cycling Team reed ze vanaf 2006 drie jaar bij AA Cycling Team. Na twee jaar bij Cervélo TestTeam, ging Wild terug naar AA Drink-Leontien.nl en reed ze vervolgens twee jaar voor Argos-Shimano. In 2015 werd ze lid van de Noorse wielerploeg Hitec Products. In 2017 kwam Wild uit voor de Amerikaanse ploeg Cylance en vanaf 2018 voor het Britse Wiggle High5.[11]

Na haar wielercarrière werd Wild docente aan het CSE, de Topsportacademie Nederland, een middelbare school voor getalenteerde sporters in Zwolle. Daarnaast is zij actief als commentator voor de NOS-televisie.[12]

Palmares

bewerken

Baanwielrennen

bewerken
Jaar   NK   EK   WK   OS WB Overig
Elite
2007   achtervolging
2008   achtervolging
  achtervolging
  puntenkoers
2009   achtervolging
  koppelkoers
  puntenkoers
4daagse Rotterdam (met Vera Koedooder)
6daagse Amsterdam (met Vera Koedooder)
2010   puntenkoers
  achtervolging
6daagse Rotterdam (met Vera Koedooder)
2011   koppelkoers
  puntenkoers
  scratch
  achtervolging
  omnium   omnium WB Peking:
  omnium
WB Manchester:
  omnium
WB Astana:
  ploegenachtervolging
6daagse Rotterdam: omnium
2012   achtervolging
  omnium
  scratch
  koppelkoers
  puntenkoers
6daagse Rotterdam:
omnium
2013   achtervolging
  omnium
  ploegenachtervolging
  puntenkoers
  scratch
  koppelkoers
  puntenkoers
  omnium
6daagse Rotterdam:
omnium
2014   achtervolging
  omnium
  puntenkoers
  ploegenachtervolging
  achtervolging
  scratch
WB Londen:
  omnium
2015   achtervolging
  koppelkoers
  scratch
  scratch   scratch
  omnium
WB Cali:
  omnium
Troféu CAR Andia:
omnium
scratch
6daagse Fiorenzuola:
scratch
Dublin International:
omnium
scratch
2016   achtervolging
  koppelkoers
  puntenkoers
  scratch
  afvalkoers
  puntenkoers
  omnium
  koppelkoers
  scratch
  scratch WB Apeldoorn:
  omnium
2017   koppelkoers
  omnim
  scratch
  afvalkoers
  omnium
  koppelkoers
  omnium
  puntenkoers
WB Pruszków:
  omnium
Anadia Open:
scratch
IBO Gent:
omnium
6daagse Gent:
koppelkoers
2018   koppelkoers
  puntenkoers
  scratch
  omnium
  scratch
  koppelkoers
  omnium
  puntenkoers
  scratch
  koppelkoers
WB Minsk:
  omnium
  puntenkoers
  koppelkoers
WB Saint-Quentin-En-Yvelines:
  omnium
WB Londen:
 omnium
6daagse Londen:
omnium
6daagse Gent:
omnium
Revolutions Serie Manchester:
puntenkoers
6daagse Bremen:
koppelkoers
omnium
6daagse Mallorca:
puntenkoers
2019   omnium
  koppelkoers
  afvalkoers
  omnium
  koppelkoers
  omnium
  koppelkoers
  scratch
  puntenkoers
WB Hongkong:
  omnium
  koppelkoers
WB Minsk:
  scratch
  koppelkoers
WB Glasgow:
  omnium
  koppelkoers
Europese Spelen:
  scratch
  omnium
  koppelkoers
6daagse Bremen:
omnium
6daagse Gent:
omnium
2020   koppelkoers
  scratch
Anadia Open:
omnium
Ascoli SprintCup:
omnium
puntenkoers
scratch
2021   koppelkoers
  puntenkoers
  omnium
 
Madison met Nina Kessler in 2016.
 
EK baanwielrennen 2015.

Wegwielrennen

bewerken
 
Op 27 augustus 2021 reed ze bij Ceratizit-WNT haar laatste wedstrijd op de weg.

2006 - 4 zeges

2007 - 5 zeges

2008 - 3 zeges

2009 - 14 zeges

2010 - 15 zeges

2011 - 1 zege

  • Omloop Van Borsele

2012 - 9 zeges

2013 - 15 zeges

  • 2e, 3e en 4e etappe Ronde van Qatar
  •   Eindklassement Ronde van Qatar
  • Gent-Wevelgem
  • Dwars door Vlaanderen
  • 1e, 2e, 3e B en 4e etappe Energiewacht Tour
  • Ronde van Gelderland
  • 1e etappe Giro Donne
  • 2e en 3e etappe Ronde van België
  • 1e en 3e etappe Boels Ladies Tour

2014 - 14 zeges

  • 1e, 3e en 4e etappe Ronde van Qatar
  •   Eindklassement Ronde van Qatar
  • Novilon EDR Cup
  • 1e en 2e etappe Energiewacht Tour
  • Ronde van Gelderland
  • 1e en 2e etappe Ronde van Chongming
  •   Eindklassement Ronde van Chongming
  • Ronde van Chongming World Cup
  • 4e en 6e etappe La Route de France

2015 - 10 zeges

2016 - 6 zeges

2017 - 4 zeges

2018 - 5 zeges

2019 - 4 zeges

 
Wild namens Cylance in de Boels Ladies Tour 2017.
 
Wild namens Wiggle High5 in de Ronde van Yorkshire 2018.

Uitslagen in voornaamste wedstrijden

bewerken
Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Ronde van Drenthe WK op de weg
2006 89e
2007 12e
2008   ↑ 8e
2009   ↑ 10e
2010   ↑ 14e opgave
2011 17e   99e
2012 4e   77e
2013   ↑ 10e 5e opgave
2014 9e 13e 6e
2015 11e 28e 11e
2016   ↑
2017 20e
2018 34e 11e 44e
2019   ↑ 8e
Resultaten in kleinere rondes
Jaar Ronde van Qatar Energiewacht Tour Ronde van Chongming RaboSter Zeeuwsche Eilanden Holland Ladies Tour
2006   1e (2 etappes)
2007 26e (1 etappe)
2008 2e (1 etappe) 12e
2009   1e 3e (2 etappes)
2010   1e (1 etappe) 2e (1 etappe)   1e (2 etappes) 2e (2 etappes)
2011 5e 2e 3e
2012 3e (2 etappes)   7e (1 etappe)   1e (1 etappe) 20e (1 etappe)
2013   1e (3 etappes)   3e (4 etappes)   22e (2 etappes)  
2014   1e (3 etappes)   7e (2 etappes)     1e (2 etappes)  
2015 5e (1 etappe)     1e (2 etappes)   31e
2016 24e (1 etappe)   30e (2 etappes)
2017 2e (1 etappe) 59e (1 etappe)
2018 5e (1etappe)  
bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Kirsten Wild.
Voorganger:
  Stephanie Pohl
Europees kampioen Puntenkoers (Baanwielrennen)
2013
Opvolger:
  Eugenia Bujak
Voorganger:
  Katarzyna Pawłowska
Europees kampioen Puntenkoers (Baanwielrennen)
2016
Opvolger:
  Trine Schmidt