Jonathan Archer
Jonathan Beckett Archer is een personage uit de sciencefictionfranchise Star Trek. Het personage is de protagonist van de tv-serie Star Trek: Enterprise (ST:ENT) en werd gespeeld door Scott Bakula. Archer was de kapitein van het eerste sterrenschip met de naam Enterprise in een tijd waarin er nog geen Starfleet of Verenigde Federatie van Planeten was. Archer stond aan de basis van de oprichting van deze organisaties.
Jonathan Beckett Archer | ||
---|---|---|
Personage uit 'Star Trek: Enterprise' | ||
Thuiswereld | Aarde | |
Soort | mens | |
Geslacht | man | |
Organisatie | Starfleet | |
Rang | kapitein, later admiraal | |
Haarkleur | zwart | |
Oogkleur | bruin | |
Acteur | Scott Bakula |
Naam
bewerkenZijn voornaam is aan enkele veranderingen onderhevig geweest. Die zou in eerste instantie Jackson zijn, tot bleek dat er een man was met de naam Jackson Archer. De tweede keuze, Jeffrey, bleek niet beter, aangezien de Britse politicus Jeffrey Archer op dat moment net was veroordeeld wegens meineed en belemmering van de rechtsgang.[1] Archers tweede voornaam Beckett is een verwijzing naar een rol van acteur Scott Bakula in de tv-serie Quantum Leap, waarin hij Dr. Samuel Beckett speelde.[1]
Biografie
bewerkenJonathan Archer werd op 4 augustus 2112 in New York geboren. Zijn vader was Henry Archer, de ingenieur die met Zefram Cochrane de eerste warp 5-motor ontwierp.[2] Hij groeide op in San Francisco. Van jongs af aan wilde Archer al kapitein worden op een ruimteschip. Net als zijn vader wilde hij op ontdekkingsreis. Hij was een liefhebber van waterpolo.[3]
Als testpiloot overtrad Archer de regels door met de NX-Beta te vliegen terwijl het NX-warp-testprogramma na een eerdere crash op last van de Vulcans was stopgezet. Archer werd op non-actief gesteld. Enkele maanden later werd het testprogramma hervat, waarna de bouw van de USS Enterprise NX-01 aanving.
Archer verkreeg als kapitein met steun van admiraal Maxwell Forrest het bevel over de Enterprise. In 2151 kreeg hij toestemming om de baan om de Aarde te verlaten. Gedurende de missies, die bestonden uit het testen van nieuwe technologieën en het uitvoeren van verkenningen, diplomatieke missies en militaire interventies, ontwikkelde Archer zich van een onzekere officier tot een tactisch vaardig leider.[4] Gedurende de serie heeft de kapitein zijn hond Porthos bij hem in de Enterprise. Porthos is een beagle.
Van 2184 tot 2192 was Archer president van de Verenigde Federatie van Planeten.[5]
Star Trek-brede context
bewerkenArcher speelde, als kapitein van de eerste USS Enterprise, als personage een belangrijke rol in het Star Trek-universum. Hij stond aan de basis van de Verenigde Federatie van Planeten en Starfleet, die hij mee hielp oprichten.
Kapitein James T. Kirk, van de oorspronkelijke serie, noemde hem zijn held. Schrijver en producent Mike Sussman onthulde een fictieve biografie met informatie die niet in de tv-serie aan bod kwam, waaruit bleek dat Archer aanwezig was bij de scheepsdoop van de USS Enterprise NCC-1701, het schip dat onder bevel stond van Kirk en waar zich een groot deel van de oorspronkelijke serie afspeelde.[6]
Verder werd er naar hem verwezen in de reboot van J.J. Abrams uit 2009 toen Montgomery Scott (Simon Pegg) vertelde over het teleporteren van Archers hond: "I told [my instructor on relativistic physics] that I could not only beam a grapefruit from one planet to the adjacent planet in the same system - which is easy, by the way - I could do it with a life form. So, I tested it out on Admiral Archer's prized beagle."[1] Aangezien Archer in ST:ENT een beagle had, Porthos, houden fans de mogelijkheid open dat het Porthos is die door Scott geteleporteerd werd - en vervolgens verdween.
Karakter
bewerkenArcher is omschreven als een eerlijke, bescheiden en vrijgevige man die krachtig kan optreden wanneer de situatie daar om vraagt.[7] Hij is afkomstig uit een familie van ontdekkingsreizigers.
Archer is een idealist en is bereid om risico's te nemen, zelfs als hij daarmee in gaat tegen door Starfleet gehanteerde protocollen. Een voorbeeld hiervan wordt gegeven in de aflevering 'Detained' (seizoen 1, aflevering 21). Archer en Vaandrig (Ensign) Travis Mayweather ontwaken in een interneringskamp van de Suliban met wie Starfleet een moeizame relatie heeft. Ze ontdekken dat niet alle Suliban in het kamp tot de terroristische organisatie Cabal behoren en dat zijzelf geïnterneerd zijn. Archer trekt een parallel met de behandeling van Japanse Amerikanen die tijdens de Tweede Wereldoorlog in interneringskampen werden geplaatst.[8] Ze besluiten om de Suliban te bevrijden, ondanks het risico dat ze daardoor niet gered zullen worden door de Enterprise.
De Vulcans kunnen rekenen op scepticisme van Archer. Hij vindt dat de mensheid door hun tegengehouden is in het ondernemen van ontdekkingsreizen door de ruimte. Hij bouwt wel een constructieve relatie op met T'Pol, aangesteld als wetenschapsofficier op de USS Enterprise NX-01.[7] Zijn houding tegenover Vulcans, maar ook zijn vermeende gebrek aan acceptatie van vrouwen in leidinggevende posities, leidden ertoe dat David Greven de ST:ENT-interpretatie van het Star Trek-universum in zijn boek Gender and Sexuality in Star Trek een intolerant sociaal systeem noemde.[9]
Ontvangst
bewerkenArcher werd door verschillende media op basis van uiteenlopende criteria opgenomen in lijsten van beste kapiteins in de Star Trek-franchise.
Medium | Plaats |
---|---|
CBR[10] | #5 |
Screen Rant[11] | #4 |
Space.com[4] | #6 |
Vulture[3] | #8 |
The Washington Post[12] | #7 |
Daarnaast zette The Wrap Archer op de 29e plaats in hun lijst van beste hoofdpersonages van de Star Trek-televisieseries.[13] Wired plaatste hem op #9 in hun lijst van de 100 belangrijkste bemanningsleden.[14]
Externe links
bewerken- (en) Jonathan Archer op StarTrek.com
- Jonathan Archer op Memory Alpha
- ↑ a b c (en) Browne, Ben, Star Trek: 15 Things You Didn't Know About Captain Jonathan Archer. ScreenRant (30 juli 2017). Geraadpleegd op 24 april 2022.
- ↑ (en) Marnell, Blair, The Legacy of Zefram Cochrane. StarTrek.com (22 november 2021). Gearchiveerd op 23 november 2021. Geraadpleegd op 29 april 2022.
- ↑ a b (en) Phipps, Keith, Which Star Trek Captain Has the Best Managerial Technique?. Vulture (13 maart 2019). Gearchiveerd op 28 april 2022. Geraadpleegd op 29 april 2022.
- ↑ a b (en) Howell, Elizabeth, 6 'Star Trek' Captains, Ranked from Worst to Best. Space.com (22 september 2017). Gearchiveerd op 28 april 2022. Geraadpleegd op 29 april 2022.
- ↑ (en) Peterson, Chris, Star Trek wants you to vote for Jonathan Archer for president (of the Federation). Daily Star Trek News (4 november 2020). Gearchiveerd op 16 december 2022. Geraadpleegd op 8 april 2022.
- ↑ (en) Matthews, Tami, Could This Character Return to ‘Star Trek’?. Heavy (3 maart 2021). Gearchiveerd op 8 april 2022. Geraadpleegd op 8 april 2022.
- ↑ a b (en) Piispanen, Peter S., Captain Jonathan Archer. Writeups.org (16 maart 2021). Gearchiveerd op 29 juni 2022. Geraadpleegd op 24 april 2022.
- ↑ (en) Latham, Rob (2017). Science Fiction Criticism: An Anthology of Essential Writings. Bloomsbury Academic, New York (NY), pp. 510. Gearchiveerd op 27 augustus 2023.
- ↑ Greven, David (2009). Gender and Sexuality in Star Trek: Allegories of Desire in the Television Series and Films. McFarland & Company Inc., Publishers, pp. 122. Gearchiveerd op 11 augustus 2022.
- ↑ (en) Snellgrove, Chris, Star Trek: The 25 Best Members Of Starfleet, Ranked. CBR (27 oktober 2018). Geraadpleegd op 29 april 2022.
- ↑ (en) Walter, Joseph, Star Trek: The 13 Most Amazing Captains (And 12 Who Should've Never Had Command). ScreenRant (23 september 2018). Geraadpleegd op 29 april 2022.
- ↑ (en) Ahrens, Frank, The ultimate ranking of the best ‘Star Trek’ captains. The Washington Post (22 september 2017). Gearchiveerd op 1 december 2020. Geraadpleegd op 29 april 2022.
- ↑ (en) Fuster, Jeremy, ‘Star Trek': All 39 Classic TV Main Characters Ranked, From Spock to Wesley (Photos). The Wrap (8 september 2021). Gearchiveerd op 22 april 2022. Geraadpleegd op 29 april 2022.
- ↑ (en) McMillan, Graeme, Star Trek's 100 Most Important Crew Members, Ranked. Wired (5 september 2016). Gearchiveerd op 1 juli 2022. Geraadpleegd op 29 april 2022.