Joe Jackson

Joe Jackson
	Joe Jackson in 1982
Algemene informatie
Volledige naam	David Ian Jackson
Geboren	11 augustus 1954
Geboorteplaats	Burton upon Trent
Land	Engeland
Werk
Jaren actief	1970-heden
Genre(s)	punkrock, ska, new wave, smooth jazz, jazz, klassiek
Beroep	singer-songwriter, musicus, auteur
Instrument(en)	piano, keyboard, orgel, saxofoon, mondharmonica, melodica, synthesizer, accordeon, vibrafoon
Label(s)	A&M Records ; Sony Music Entertainment
	Officiële website; (en) AllMusic-profiel; (en) Discogs-profiel; (en) IMDb-profiel; (en) Last.fm-profiel; (en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Joe Jackson (geboren als David Ian Jackson in Burton upon Trent, 11 augustus 1954) is een Brits muzikant.

Biografie

Jackson begon op jonge leeftijd viool te spelen, maar stapte al snel over naar de piano. Vanaf zijn 16e deed hij regelmatig optredens in bars en hij kreeg een studiebeurs voor de Koninklijke Muziekacademie in Londen, waar Annie Lennox (Eurythmics) en Simon Rattle studiegenoten waren.

Maar het vooruitzicht om een serieuze componist te worden, trok hem niet aan en hij stapte de popwereld in met zijn band Arms and Legs, waarvan hij overigens niet de zanger was. De band viel na twee niet succesvolle singles uit elkaar. Hierna speelde hij een tijd in theaters en nam een aantal demo's op. In 1978 kreeg hij een contract bij A&M Records.

Vrijwel onmiddellijk wordt het album Look Sharp! opgenomen en in 1979 uitgebracht. Met in het zelfde jaar zijn tweede album I'm the man en in 1980 vlak voor zijn Pinkpop-optreden het derde album Beat Crazy. De Joe Jackson band was erg succesvol en toerde veel. Maar ook deze band viel uit elkaar en Joe deed een stap terug uit de wereld van pop en rock en nam een album vol oude jazz en swingnummers op: Jumpin' Jive.

Nadat hij verhuisd was naar New York speelde hij met de gedachte om een "popalbum" te maken zonder het gebruik van een gitaar. Iedereen verklaarde hem voor gek. Voordien was de gitaar hét instrument van de pop/rock. Zijn album Night and Day is een groot succes (1982). Het gaat over het leven in New York (later zal hij dit nogmaals doen met Night and Day II). Het album geeft een goed beeld van de diverse muziekstijlen uit de multiculturele samenleving van de Big Apple.

Steeds meer probeert Joe Jackson de klassieke en symfonische kant op te gaan. Symphony No. 1 is een poging van Jackson om een instrumentaal album te maken. Eerder probeerde hij dit al met het klassieke album Will Power. Dit werd geen succes. Ook combineerde hij al eerder klassiek met lichte muziek als met de albums Night Music (1994) en Heaven and Hell (1999). De laatste leek het meest gewaardeerd door het publiek. Symphony No. 1 werd in 2001 bekroond met een Grammy Award voor Best Pop Instrumental Album. Het was onder andere zo geslaagd doordat beroemde musici als gitarist Steve Vai eraan meewerkten. Vai werkte aan dit album mee omdat Jackson een gitaarsolo had geschreven die niet uitvoerbaar leek te zijn. Het was voor Vai een uitdaging om deze compositie toch uit te voeren. Jackson zelf speelt geen gitaar en heeft eigenlijk ook helemaal niets met het instrument, getuige ook zijn uitspraak voor het album Night and Day "Hoezo kun je geen popalbum maken zonder het gebruik van een gitaar? Natuurlijk kan dat".

Joe Jackson slaagde er met Symphony No. 1 ook in vier stukken een geheel te laten vormen. Het album heeft wel de klassieke vorm van vier delen, maar toch onderscheidt deze symfonie zich van andere symfonieën door de uitvoering. Zoals Jackson zelf in de liner notes zegt: "on the eve of the 21st century, a piece which was symphonic in structure surely didn't have to be written for a 19th-century orchestra to qualify as a symphony."

In 2003 komt de Jackson-band na jaren weer bijeen en neemt de cd Volume 4 op (het is het vierde album van de Joe Jackson band in deze formatie), gevolgd door een wereldwijde tour. Het album Afterlife ontstaat tijdens deze tour. Van het album Afterlife zijn in Nederland twee versies op de markt, de internationale versie, maar ook een op de Nederlandse markt gerichte versie, waaraan een groot deel van het concert gegeven in de Heineken Music Hall op 30 mei 2003 is toegevoegd.

Joe Jackson heeft zich in het verleden gemengd in het anti-rook-debat, als tegenstander van het verbod op roken (m.n. in New York). Wat zich in 2004 ook uitte in de single "In 20-0-3". Deze song is alleen als CD-single verkrijgbaar geweest en (nog) niet aanwezig op een (verzamel) album. In 2005 publiceerde hij het pamflet The Smoking Issue^[1] en in 2007 de verhandeling Smoke, Lies and the Nanny State.^[2]

Tot grote ergernis van Jackson is het leeuwendeel van zijn omvangrijke catalogus niet meer verkrijgbaar. We spreken hier over het deel dat hij heeft opgenomen voor A&M. Gekocht door PolyGram en later in handen gekomen van Universal. Met name deze maatschappij heeft een vloed van "verzamelalbums / Greatest Hits" uitgebracht inclusief nummers die Jackson nooit op cd wilde hebben. Zoals bijvoorbeeld The Harder They Come, een nummer van Jimmy Cliff. Het album Mike's Murder is wel op lp (1983) verschenen, echter nooit officieel op cd. Bij een speciaal voor V&D gemaakte compilatie zit dit album er als "bonus cd" bij.

In 2005 heeft Jackson een serie concerten gegeven in de Verenigde Staten en Europa, waaronder een tweetal in het nieuwe Carré in Amsterdam. Samen met strijkkwartet Ethel en de zanger/producer/componist Todd Rundgren. Ieder van de deelnemers speelde een eigen set, waarna men gezamenlijk terugkwam voor een toegift. Nieuw in deze reeks optredens was derhalve dat Joe Jackson een soloset speelde. Tijdens deze optredens speelde hij onder meer een nieuw, nog niet eerder uitgebracht nummer, Citizen Sane genoemd.

In 2006 is vervolgens een nieuwe reeks concerten gestart onder de naam Joe Jackson Trio, waarbij Jackson samen met zijn oude maten Graham Maby en Dave Houghton opnieuw door de VS en Europa is gaan toeren. In het voorjaar van 2007 deed het trio een aantal kleine zalen in Nederland aan.

Het eerder genoemde Citizen Sane (maar nu in Trio-format) en een aantal andere nieuwe nummers werden tijdens deze tour gespeeld. Ook het oudere, nog ongepubliceerde Drunk Song, dat Jackson in 1999 al eens had gespeeld tijdens de "Just For The Hell Of It" sessies, beleefde tijdens deze tournee een revival. Jackson is in het najaar van 2007 met het trio de studio ingegaan voor de opname van een nieuwe cd, Rain, die begin 2008 uitkwam.

Hoewel Jackson zelfverzekerd en rustig overkomt is hij toch vaak onzeker en verlegen en weet hij vaak niet of het publiek werkelijk zo enthousiast is. Ook gaat het verhaal dat Jackson een concert (of zelfs meerdere concerten) heeft afgebroken omdat het publiek niet stil genoeg was.

In 2012 verschijnt de cd The Duke, waarop Jackson nummers van Duke Ellington interpreteert. Deze uitgave wordt gevolgd door een Europese tournee, waarbij "The Bigger Band" (met Regina Carter) drie keer in Nederland zal spelen, met als gast vocaliste de Braziliaans-Nederlandse zangeres Lílian Vieira van Zuco 103 die ook op het album The Duke meedoet. Net als Iggy Pop, gitarist Steve Vai en enkele oudgedienden als Sue Hadjopoulos, Vinnie Zummo en Tony Aiello.

In 2015 verschijnt een compleet nieuw album: Fast Forward. Opgebouwd uit 4 delen elk bestaand uit 4 songs welke in 4 verschillende steden. Respectievelijk in New York, Amsterdam, Berlijn en New Orleans. Met in elke stad een nieuwe bezetting van lokale muzikanten.

In januari 2019 verschijnt zijn album Fool met daarop acht nieuwe nummers. Kort daarna startte zijn wereldtournee "Four Decade Tour". In 2022 volgde de "Sing, You Sinners!" tour, waarbij hij begeleid door drie muzikanten optrad.

In het najaar van 2023 bracht hij het album What a Racket! (Mr. Joe Jackson Presents Max Champion in 'What a Racket!) uit. Het album bevat muziek uit het begin van de twintigste eeuw. Jackson kruipt in de rol van het fictief personage, Music Hall performer Max Champion. In 2024 volgt een tournee, "The Two Rounds of Racket" tour, in de Verenigde Staten en Europa, waaronder België en Nederland, bestaand uit een deel solo optreden en het tweede deel met negen muzikanten volledig in het historische thema van Max Champion.^[3]

Discografie

Jaar	Titel	Label
1979	Look Sharp!	A&M
1979	I'm the Man	A&M
1980	Beat Crazy	A&M
1981	Jumpin' Jive	A&M
1982	Night and Day	A&M
1983	Mike's Murder	A&M
1984	Body & Soul	A&M
1986	Big World	A&M
1987	Will Power	A&M
1988	Live 1980/86	A&M
1988	Tucker	A&M
1989	Blaze Of Glory	A&M
1990	Steppin'Out	A&M
1991	Laughter & Lust	Virgin
1994	Night Music	Virgin
1997	Heaven and Hell	Sony
1999	Symphony No. 1	Sony
2000	Summer in the City: Live in New York	Sony
2000	Night and Day II	Sony
2001	The Best of Joe Jackson	Universal
2002	Two Rainy Nights	Great Big Island
2003	Volume 4	Rykodisc
2004	Afterlife	Rykodisc
2008	Rain	Rykodisc
2012	The Duke	Razor & Tie
2015	Fast Forward	Sharp Practice Productions
2019	Fool	EarMusic
2023	What a Racket!	EarMusic

Hitlijsten

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Look Sharp!	1978	05-05-1979	36	7
I'm the Man	1979	03-11-1979	33	7
Beat Crazy	1980	25-10-1980	16	7	als Joe Jackson Band
Night and day	1982	10-07-1982	2	44
Mike's Murder	1983	17-09-1983	16	10	Soundtrack
Body and Soul	1984	31-03-1984	2	29
Big World	1986	05-04-1986	2	23	Livealbum
Will Power	1987	09-05-1987	22	8
Live 1980/86	1988	07-05-1988	5	28	Livealbum
Tucker	1988	03-09-1988	82	3	Soundtrack
Blaze of Glory	1989	29-04-1989	8	18
Stepping Out - The Best of Joe Jackson	1990	22-09-1990	14	6	Verzamelalbum
Laughter & Lust	1991	11-05-1991	15	9
Night Music	1994	15-10-1994	64	3
Night And Day II	2000	18-11-2000	65	8
Volume 4	2003	22-03-2003	27	11	als Joe Jackson Band
Afterlife	2004	08-05-2004	87	1	als Joe Jackson Band
Rain	25-01-2008	02-02-2008	12	9
Collected	2010	09-10-2010	48	1	Verzamelalbum
The Duke	2012	30-06-2012	21	3
Fast Forward	2015	10-10-2015	11	6
Fool	2019	26-01-2019	13	2

Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Volume 4	2003	29-03-2003	34	1	als Joe Jackson Band
Rain	2008	02-02-2008	20	7
The Duke	2012	30-06-2012	70	13
Fast Foward	2015	10-10-2015	20	18
Fool	2019	26-01-2019	15	5

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Is She Really Going Out with Him?	1979	14-04-1979	tip9	-	#46 in de Nationale Hitparade
It's Different for Girls	1980	09-02-1980	tip6	-
The Harder They Come	1980	16-08-1980	35	5	als Joe Jackson Band / #34 in de Nationale Hitparade / #34 in de TROS Top 50
Real Men	1982	24-07-1982	15	7	#17 in de Nationale Hitparade /#15 in de TROS Top 50
Steppin' Out	1982	13-11-1982	tip12	-
Happy Ending	1984	12-05-1984	34	4	duet met Elaine Caswell / #19 in de Nationale Hitparade / #27 in de TROS Top 50
Left of Center	1986	03-05-1986	tip7	-	met Suzanne Vega
Is She Really Going Out with Him? (live)	1988	13-08-1988	3	9	#5 in de Nationale Hitparade Top 100
(He's a) Shape in a Drape	1989	18-03-1989	29	3	#35 in de Nationale Hitparade Top 100
Nineteen Forever	1989	03-06-1989	27	3	#44 in de Nationale Hitparade Top 100 / KRO Speciale Aanbieding Radio 3
Stranger than Fiction	1991	-			#71 in de Nationale Top 100
Stranger than You	2001	-			#91 in de Mega Top 100

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken
Real Men	1982	21-08-1982	25	6
Is She Really Going Out with Him? (live)	1988	03-09-1988	17	6
(He's a) Shape in a Drape	1989	01-04-1989	30	3
A Little Smile	2015	22-08-2015	tip42	-
Fabulously Absolute	2018	27-10-2018	tip	-
Friend Better	2019	02-02-2019	tip	-

NPO Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Be My Number Two	-	548	566	521	515	435	482	530	678	524	555	584	764	467	503	557	556	710	602	733	659	819	784	897	970
Happy Ending (met Elaine Caswell)	-	-	-	-	-	-	-	-	1663	-	-	1788	-	1780	1959	1900	1918	-	-	-	-	-	-	-	-
Is She Really Going Out with Him?	492	351	407	391	191	285	398	324	514	345	391	366	487	474	468	439	505	553	588	518	605	596	596	703	721
Real Men	-	356	419	397	247	378	554	604	788	512	593	653	681	605	592	597	591	700	703	894	773	825	868	940	989
A Slow Song	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1965	1671	1783	1880	-	-	-	-
Steppin' Out	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1687	-	1760	1330	1350	1404	1470	1795	1901	1898	1815	1991	1894	1934	-

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

↑ The Smoking Issue. Web.archive.org (8 May 2008). Gearchiveerd op 8 May 2008. Geraadpleegd op 10 april 2014.
↑ Smoke, Lies and the Nanny State (PDF). Joejackson.com. Gearchiveerd op 2 december 2012. Geraadpleegd op 4 december 2015.
↑ Two rounds of racket tour.

[1] The Smoking Issue. Web.archive.org (8 May 2008). Gearchiveerd op 8 May 2008. Geraadpleegd op 10 april 2014.

[2] Smoke, Lies and the Nanny State (PDF). Joejackson.com. Gearchiveerd op 2 december 2012. Geraadpleegd op 4 december 2015.

[3] Two rounds of racket tour.

[1]

[2]

[3]