Isle of Man TT 1958
De Isle of Man TT 1958 was de eerste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1958. De races werden verreden van 2- tot en met 6 juni op het eiland Man. Opnieuw reden alle WK-klassen op Man.
TT van Man 1958 Mountain Course Races | ||
---|---|---|
Officiële naam | Isle of Man Tourist Trophy | |
Land | Isle of Man | |
Datum | 2 tot 6 juni 1958 | |
Organisator | ACU | |
Senior TT (500 cc) | ||
Snelste ronde | John Surtees | |
Eerste | John Surtees | |
Tweede | Bob Anderson | |
Derde | Bob Brown | |
Junior TT (350 cc) | ||
Snelste ronde | John Surtees | |
Eerste | John Surtees | |
Tweede | Dave Chadwick | |
Derde | Geoff Tanner |
TT van Man 1958 Clypse Course Races | ||
---|---|---|
Lightweight TT (250 cc) | ||
Snelste ronde | Tarquinio Provini | |
Eerste | Tarquinio Provini | |
Tweede | Carlo Ubbiali | |
Derde | Mike Hailwood | |
Ultra-Lightweight TT (125 cc) | ||
Snelste ronde | Carlo Ubbiali | |
Eerste | Carlo Ubbiali | |
Tweede | Romolo Ferri | |
Derde | Dave Chadwick | |
Sidecar TT | ||
Snelste ronde | Walter Schneider / Hans Strauß | |
Eerste | Walter Schneider / Hans Strauß | |
Tweede | Florian Camathias / Hilmar Cecco | |
Derde | Jackie Beeton / Eddie Bulgin |
Algemeen
bewerkenDe TT van 1958 werd overschaduwd door de dodelijke ongevallen van de Nieuw-Zeelander John Antram tijdens de eerste training en de Rhodesiër Des Wolff tijdens de Senior TT. De meest opmerkelijke debutant was Mike Hailwood, maar ook Jim Redman, Tom Phillis en Bob Anderson verschenen voor het eerst in het wereldkampioenschap wegrace. Door het wegvallen van de Italiaanse concurrenten Gilera, Mondial en Moto Guzzi gingen de overwinningen in de soloklassen allemaal naar MV Agusta.
Mountain Course Races
bewerkenSenior TT
bewerken6 juni, zes ronden (364 km)
John Surtees kon in de Senior TT alleen bedreigd worden door zijn teamgenoot John Hartle, maar die viel uit. Nu won Surtees met ruim vijf minuten voorsprong op de Norton-rijders Bob Anderson en Bob Brown. Voor Anderson was dat een prima prestatie, want hij debuteerde in het wereldkampioenschap en reed voor het eerst op de Mountain Course. Des Wolff kwam bij Barregarrow ten val en overleed aan zijn verwondingen.
Junior TT
bewerken2 juni, zes ronden (364 km)
John Surtees won ook de Junior TT met een grote voorsprong op Dave Chadwick en Geoff Tanner. Veel grote namen haalden de finish niet: Bob McIntyre, Dickie Dale, Geoff Duke, Jack Brett en Surtees' stalgenoot John Hartle.
Uitslag Junior TTbewerken
|
Niet gefinishtbewerken
Niet deelgenomenbewerken
|
Clypse Course Races
bewerkenLightweight TT
bewerken2 juni
In de 250cc-Lightweight TT was er geen concurrentie voor MV Agusta en er ontstond een spannende strijd tussen Tarquinio Provini en Carlo Ubbiali. Ubbiali leidde in de eerste ronden, maar aan het einde van de vierde ronde gingen ze zij aan zij over de streep. Daarna reed Provini weg om met ruim 8 seconden verschil te winnen. Debutant Mike Hailwood werd met zijn NSU Sportmax-productieracer derde voor de meer ervaren Bob Brown.
Uitslag Lightweight TTbewerken
|
Niet gefinishtbewerken
Niet deelgenomenbewerken
|
Ultra-Lighweight TT
bewerken2 juni
Alleen in de Ultra-Lightweight TT kregen de MV Agusta's tegenstand, van Luigi Taveri met zijn Ducati 125 GP. Taveri leidde aan het einde van de tweede ronde, maar daarna nam Tarquinio Provini de leiding over. Die kwam echter ten val, maar Taveri viel bij Creg-ny-Baa stil met een defecte motor, waardoor Carlo Ubbiali de overwinning greep voor de Ducati's van Romolo Ferri, Dave Chadwick en Sammy Miller.
Uitslag Ultra-Lighweight TTbewerken
|
Niet gefinishtbewerken
Niet deelgenomenbewerken
|
Sidecar TT
bewerken4 juni
De BMW-combinaties Wilhelm Noll/Fritz Cron en Fritz Hillebrand/Manfred Grunwald waren er niet meer, maar er waren genoeg opvolgers om de spanning in de sidecar TT weg te nemen. Walter Schneider/Hans Strauß wonnen met ruim een minuut voorsprong op Florian Camathias/Hilmar Cecco. Jackie Beeton en Eddie Bulgin hielden de eer van Norton nog enigszins hoog door derde te worden, maar ze hadden bijna zeven minuten achterstand op de winnaars. Voormalig wereldkampioen Cyril Smith viel uit, maar de meest opvallende deelnemers waren Eric Oliver met bakkeniste Pat Wise. Oliver, ook al voormalig wereldkampioen, was eigenlijk gestopt, maar gunde Pat Wise, een klant van zijn motorzaak in Staines, een deelname aan de Isle of Man TT. Een racemotor kocht hij daar niet voor, hij gebruikte een Norton Dominator met een zwaar Watsonian Monaco-toerzijspan, compleet met deurtje om in- en uit te stappen. Pat zat dus opgesloten en kon niet zoals de andere bakkenisten "turnen" om de combinatie op de weg te houden, maar desondanks reden ze 59,95 mijl per uur (96,5 km/uur) gemiddeld en ze eindigden als tiende in de race. Dat leverde een bronzen replica op.
Uitslag Sidecar TTbewerken
|
Niet gefinishtbewerken
Niet deelgenomenbewerken
|
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
- https://www.iomtt.com/tt-database/events?meet_code=TT57 &era=3
Voetnoten
- ↑ a b c MV Agusta stuurde haar Italiaanse rijders niet naar het eiland Man. Daarvoor had men John Surtees en John Hartle ingehuurd, die het 60km-lange circuit kenden.
Vorige race: Grand Prix-wegrace der Naties 1957 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 10e seizoen (1958) |
Volgende race: TT Assen 1958 |
| ||
Vorige race: Isle of Man TT 1957 |
Isle of Man TT | Volgende race: Isle of Man TT 1959 |