Gooseneck (Manx: Roan - the reddish land) is een bocht in de A18 Mountain Road tussen Ramsey en Douglas op de splitsing met de D28 richting Hibernia. Hij ligt in de Civil parish Maughold.
In de beginjaren van de TT van Man was de A18 nog onverhard en de motorfietsen hadden erg weinig vermogen. Daarom was de snelheid bij de Gooseneck nog erg laag. Zo laag, dat de winnaar van de Senior TT van 1914 Cyril Pullin het "moeizame stapvoets geploeter" haatte. Geoff Davison moest zelfs in 1922 nog meestappen om zijn 211 cc Levis vooruit te krijgen. In 1923 werd er gewerkt aan de Gooseneck om het wegdek te verbeteren, maar het was nog steeds een macadamweg. Men verwachtte het nog te verbeteren met een stoomwals, als er tenminste een paar flinke regenbuien zouden komen. In 1939 werd de weg, inmiddels geasfalteerd, breder gemaakt en er werd enige verkanting aangebracht. Dit maakte de bocht een stuk sneller, maar niet alle rijders vinden dit prettig. Charlie Williams vond het gevaar om de bocht te onderschatten groot en Steve Hislop had er zelfs een hekel aan omdat er vaak gelekte olie en brandstof van het normale verkeer in de binnenbocht bleef liggen. Hij liet zijn motorfiets bij het uitaccelereren helemaal naar buiten rollen, vlak langs het publiek. Hij wist dat dit het enthousiasme van de toeschouwers opwekte, en dat deed Graeme Crosby door steeds een wheelie vlak voor het publiek te maken. Vanaf 2007 vond de organisatie het te gevaarlijk worden en sindsdien zit het publiek hoger op het talud en dus verder van de baan. Voor het publiek is de Gooseneck ook tijdens de races te bereiken via weg van Maughold naar Laxey en de D28 vanuit het gehucht Hibernia. Parkeermogelijkheid is er echter niet.
De uitgang van de Gooseneck is voor een aantal coureurs de plaats om teamleden neer te zetten om signalen omtrent hun positie te geven. Joey Dunlop zei zelfs dat hij tijdens een ronde slechts één keer zijn hoofd boven het ruitje stak en dat was hier, waar zijn team klaar stond met de signaalborden. Dat team verdreef de kou soms met sterke drank, en het is meer dan eens voorgekomen dat Joey zijn bord ondersteboven moest lezen. Voor Mick Grant stond zijn echtgenote Carol soms bij de Gooseneck. Als het erg slecht ging liet ze het bord liggen en gaf ze een teken door duim en wijsvinger tegen elkaar te wrijven. Mick begreep dan dat hij gas moest geven, omdat ze het prijzengeld nodig hadden.
Bronnen, noten en/of referenties
David Wright: Mountain Milestone, 100 Years of the TT Mountain Course, Lily Publications, Ramsey, ISBN 978-1-907945-04-5