Wolfstandslangen
Wolfstandslangen[1] (Lycodon) zijn een geslacht van slangen uit de familie toornslangachtigen (Colubridae) en de onderfamilie Colubrinae.
Wolfstandslangen | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lycodon aulicus | |||||||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||||||
Lycodon Fitzinger, 1826 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||
Wolfstandslangen op Wikispecies | |||||||||||||||||
|
Naam en indeling
bewerkenDe wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Leopold Fitzinger in 826.[2] Het geslacht werd lange tijd als een aparte onderfamilie gezien (Lycodontidae).
De naam wolfstandslangen is te danken aan een tot drie paar verlengde tanden aan de voorzijde van de bovenkaak.[1] Het is met 72 soorten een van de grootste geslachten van de toornslangachtigen.
Verspreiding en habitat
bewerkenVertegenwoordigers van dit geslacht komen voor in Azië en Australië en leven in de landen Afghanistan, Australië, Bangladesh, Bhutan, Cambodja, China, Filipijnen, Hongkong, India, Indonesië, Iran, Japan, Laos, Maleisië, Myanmar, Nepal, Nieuw-Guinea, Oezbekistan, Oost-Timor, Pakistan, Rusland, Singapore, Sri Lanka, Tadzjikistan, Thailand, Tibet, Turkmenistan en Vietnam.[2]
De habitat bestaat voornamelijk uit vochtige tropische en subtropische bossen in laaglanden maar ook wel in bergstreken. Ook in door de mens aangepaste streken zoals plantages en landelijke tuinen kunnen de slangen worden aangetroffen.[3]
Beschermingsstatus
bewerkenDoor de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan 41 soorten een beschermingsstatus toegewezen. Zevenentwintig soorten worden gezien als 'veilig' (Least Concern of LC), elf soorten als 'onzeker' (Data Deficient of DD) en twee soorten als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU). De soort Lycodon chrysoprateros ten slotte wordt beschouwd als 'ernstig bedreigd' (Critically Endangered of CR).[3]
Soorten
bewerkenHet geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Bronvermelding
bewerkenReferenties
- ↑ a b Bernhard Grzimek. Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, pagina 484. ISBN 90 274 8626 3.
- ↑ a b The Reptile Database - Peter Uetz & Jakob Hallermann, Lycodon.
- ↑ a b International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Lycodon - IUCN Red List.
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Lycodon - Website Geconsulteerd 2 maart 2020