Booglengte

Lengte van een kromme

Booglengte is in de meetkunde de lengte van een kromme of van een deel daarvan.

Formule

bewerken

Voor een kromme in het platte vlak, gegeven door de parametervergelijkingen voor   en  , wordt de booglengte bepaald door een infinitesimaal klein stukje   van de kromme te integreren. Voor een klein stukje   geldt bij goede benadering volgens de stelling van Pythagoras:

 .

De definitie van een boog is, dat het een deel van een kromme is.   komt hier dus met een infinitesimaal kleine boog overeen. In de limiet is:

 ,

zodat:

 ,

mits natuurlijk de afgeleiden bestaan.

In het geval van een expliciete functie   wordt dit:

 ,

en in poolcoördinaten:

 ,

De booglengte   van de kromme tot aan het punt   wordt dan:

 

Betreft de kromme de grafiek van een differentieerbare functie  , dan kan deze formule anders worden geschreven door de variabele   als parameter te kiezen. De booglengte   van   tot   wordt dan:

 

Zelfs in de meeste eenvoudige gevallen bestaat er vaak geen gesloten vorm van deze integraal en moet deze numeriek worden berekend.

Algemene vormen

bewerken

Meer dimensies

bewerken

Bovenstaande definitie kan ongewijzigd op krommen in de driedimensionale ruimte worden overgedragen, of zelfs in de algemene  -dimensionale euclidische ruimte:

 

Het enige verschil is dat het tot uiting moet komen dat het om meer dimensies gaat. De lengte van de kromme is opnieuw de integraal van de lengte van de snelheidsvector:

 

Andere normen

bewerken

Deze definitie blijft ook gelden voor algemenere normen  , en in plaats van   kunnen we zelfs een algemene genormeerde ruimte   nemen. Dat kan eventueel een reële of complexe banachruimte zijn. Het is een voorwaarde dat differentieerbaarheid ondubbelzinnig wordt gedefinieerd.

Booglengte in gekromde ruimten

bewerken

De euclidische ruimte kan ook door een gekromde  -dimensionale riemann-variëteit worden vervangen. De afgeleide   is dan een vector in de raakruimte en zijn lengte wordt door de metrische tensor   bepaald:

 

of een variant hierop waarbij binnen het wortelteken een absolute waarde staat, of, afhankelijk van het geval, een minteken.

Parametrisering door booglengte

bewerken

Als een kromme gedefinieerd wordt door een differentieerbare functie   van een reële parameter  , dan noemen we deze parametrisering regulier als de afgeleide van   op het beschouwde interval nergens nul wordt.

Bij een reguliere kromme is de functie

 

differentieerbaar, strikt stijgend en de afgeleide   is overal strikt positief. De volledige beeldverzameling van   is dus het interval   De inverse functie

 

is eveneens strikt stijgend en differentieerbaar met positieve afgeleide. Dat betekent dat we de oorspronkelijke kromme   kunnen herparametriseren in termen van de booglengte  . De nieuwe kromme

 

heeft dezelfde beeldverzameling in   als de oorspronkelijke kromme  , maar ze heeft ook de bijkomende eigenschap dat haar snelheidsvector overal lengte één heeft: