Bobby Reynolds

Bobby Reynolds
	Bobby Reynolds in Brisbane, 2009
Persoonlijke informatie
Nationaliteit	Amerikaanse
Geboorteplaats	Cape Cod
Geboortedatum	17 juli 1982
Woonplaats	Marietta
Lengte	1,83 m
Gewicht	77 kg
Profdebuut	2003
Met pensioen	2014
Slaghand	Rechts
Totaal prijzengeld	1.573.292 US dollar
Coach	David Drew
Profiel	(en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	28–73
Titels	0
Hoogste positie	63 (2 februari 2009)
	Grandslamresultaten
Australian Open	3de ronde (2005)
Roland Garros	2de ronde (2008)
Wimbledon	3de ronde (2008)
US Open	2de ronde (2008)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	41–48
Titels	1
Hoogste positie	46 (4 mei 2009)
	Grandslamresultaten
Australian Open	3de ronde (2009)
Roland Garros	3de ronde (2008)
Wimbledon	3de ronde (2006)
US Open	3de ronde (2006)
	Laatst bijgewerkt op: 29 mei 2019
Portaal	Tennis

Robert Thomas (Bobby) Reynolds (Cape Cod, 17 juli 1982) is een voormalige Amerikaanse tennisser. Hij heeft één ATP-toernooi in het dubbelspel gewonnen. Hij deed al mee aan verschillende Grand Slams. Hij heeft tien challengers in het enkelspel en 25 challengers in het dubbelspel gewonnen.

Jaarverslagen

2002

Hij bereikte in futures-toernooien twee kwartfinales en een record van 6-5. Hij won de titel in het dubbelspel op het futures-toernooi van Decatur. Hij had in het dubbelspel een record van 6-4 op futures-toernooien.

2003

Hij maakte zijn ATP-debuut met een wildcard op het ATP-toernooi van Indianapolis. Hij kreeg ook een wildcard voor het ATP-toernooi van Los Angeles. Hij was finalist op het futures toernooi van Californië (verloor van Matias Boeker). Hij had een record van 7-5 op futures toernooien en een record van 3-7 op challengers. Hij maakte in het dubbelspel zijn debuut op ATP toernooien in het ATP-toernooi van Indianapolis (zijn partner: Rajeev Ram). Hij maakte in het dubbelspel zijn Grand Slam debuut op US Open en bereikte de tweede ronde met zijn partner Robby Ginepri. Hij won in het dubbelspel een futures-toernooi in Auburn met partner John Paul Fruttero) en het futures-toernooi in Arlington met Brian Baker. Hij was het week erna finalist op het futures-toernooi in Hammond met zijn partner Amer Delić.

2004

Hij maakte zijn Grand Slam debuut als een wildcard op US Open. Hij was de winnaar van het futures-toernooi van Kenosha (versloeg Huntley Montgomery). Hij had dit jaar een record van 13-12 in challengers en 11-8 in futures-toernooien. Hij was in het dubbelspel finalist in Kenosha met zijn partner Huntley Montgomery. Hij bereikte in het dubbelspel zes halve finales in futures-toernooien, en had een record van 14-16.

2005

Hij had dit jaar een succesvol seizoen in challengers en ook nog eens zijn beste ATP-resultaten want hij eindigde voor het eerst in zijn carrière in de top 100. Hij opende het jaar met de kwalificatie voor zijn eerste Australian Open, waar hij de derde ronde bereikte, wat zijn beste resultaat tijdens Grand Slams was (versloeg Nicolás Almagro en Andrei Pavel maar verloor van Rafael Nadal). Hij kreeg een wildcard voor het ATP-toernooi van San José waar hij voor het eerst in zijn carrière speelde tegen een top 10 speler, maar verloor die match (van Andre Agassi). Hij kwalificeerde zich voor het ATP-toernooi van Scottsdale, maar verloor in de eerste ronde van Vincent Spadea. Hij maakte zijn ATP Masters series debuut als een gekwalificeerde speler op het ATP-toernooi van Indian Wells (verloor in de eerste ronde van Sargis Sargsian). In april bereikte hij de halve finale van de challenger van Mexico-Stad (verloor van Amer Delić). In juli bereikte hij de halve finale op de challenger van Aptos (verloor van Andy Murray). Later die maand werd hij finalist in de challenger van Lexington (verloor van Dudi Sela). Als een wildcard speler bereikte hij zijn eerste kwartfinale in ATP-toernooien, en dit op het ATP-toernooi van Washington (versloeg Alex Clayton, Ricardo Mello en Jan Hernych maar verloor van Tomáš Berdych). De volgende week bereikte hij de halve finale van de challenger van Binghamton (verloor van Alejandro Falla). Hij was finalist op de challenger van Lubbock (verloor van Ramón Delgado). Later het jaar bereikte hij de halve finale van de challenger van Carson (verloor van Amer Delić) voor hij de titel won van de challenger van Nashville (versloeg Ramón Delgado). Hij had dit jaar een record van 34-19 in challengers. In het dubbelspel bereikte hij zijn eerste ATP-finale, en dit op het ATP-toernooi van New Haven met zijn partner: Rajeev Ram. Hij won in het dubbelspel de challengers-toernooien in Mexico-Stad (ook met Rajeev Ram), Lexington (met Scoville Jenkins) en Calabasas (met Amer Delić). Hij had in het dubbelspel een record van 24-13 in challengers. Hij verdiende dit jaar $ 157.528.

2006

Hij had een record van 21-16 in challengers met één titel (in Tulsa) en drie halve finales (in Waikoloa, Tallahassee en León. In het dubbelspel won hij zijn eerste ATP-titel, en dit op het ATP-toernooi van Indianapolis (met Andy Roddick). Hij won in het dubbelspel ook de challengers van Tunica (met Jeff Morrison), Dallas en Tulsa (beiden met Rajeev Ram als partner). Hij was in het dubbelspel ook finalist op de challenger van Tallahassee (met Tripp Phillips).

2007

Hij bereikte een record van 41-26 in challengers met één titel en twee andere finales die hij weliswaar verloor. Hij speelde een paar toernooien op ATP-niveau. Hij verloor in de eerste ronde van Australian Open (verloor van Andreas Seppi), Wimbledon (verloor van Fernando Verdasco) en US Open (verloor van Tommy Robredo). In het periode april-mei won hij de challenger van Naples (versloeg Robert Kendrick), bereikte de halve finale van de challenger van Tallahassee en bereikte hij de kwartfinales van de challengers van Santa Clarita en Bermuda. In de zomer bereikte hij de finales van de challengers van Yuba City (verloor van Kevin Kim) en Aptos (verloor van Donald Young). Hij sloot het seizoen af met een halve finale in de challenger van Nashville. In het dubbelspel won hij zes challengers toernooien (in alle zes was Rajeev Ram zijn partner). Hij bereikte in het dubbelspel ook vier andere finales van challengers. Zijn eindejaarsranking was no. 84 individueel op de ranglijst van het dubbelspel.

2008

De Amerikaan bereikte twee kwartfinales in ATP-toernooien en won twee challengers. Hierdoor eindigde hij nog eens in de top 100 sinds 2005. Hij won ook in het dubbelspel drie challengers. Hij opende het seizoen met een eerste ronde verlies op Australian Open (verloor van Gilles Simon). In februari bereikte hij de kwartfinale op het ATP-toernooi van Delray Beach (verloor van de latere winnaar van het toernooi, Kei Nishikori). Hij kwalificeerde zich voor het ATP-toernooi van Indian Wells en het ATP-toernooi van Miami (in de laatst genoemde toernooi versloeg hij Marat Safin, maar verloor daarna van Michail Joezjny). Hij won de challengers van Tallahassee (versloeg Robert Kendrick) en Baton Rouge (versloeg Igor Koenitsyn). Hij bereikte no. 77 in de enkelranking op 28 april. Hij maakte zijn debuut op Roland Garros en bereikte daar de tweede ronde. Daarna bereikte hij de derde ronde op Wimbledon. Hij bereikte de kwartfinale op het ATP-toernooi van Indianapolis en de tweede ronde op het ATP-toernooi van Washington en op US Open. En ook twee halve finales in de challengers van Vancouver en Tulsa. In het dubbelspel won hij de challengers van Heilbronn (met partner Rik De Voest), Tallahassee, Humacao en Champaign. Ook bereikte hij in het dubbelspel de finale van de challenger van Tulsa (bij al de vier laatst genoemde challengers was Rajeev Ram zijn partner). Hij bereikte in het dubbelspel de halve finale van het TP-toernooi van Indianapolis (met Rajeev Ram). Hij verdiende dit jaar $ 385.917.

2009

Hij had in mei een gescheurde pees in zijn linkerpols en speelde vijf toernooien met deze blessure voor hij de laatste drie maanden van het seizoen rust nam. Hij maakte negen eerste ronde exits gedurende het hele seizoen en speelde zijn laatste match in het ATP-toernooi van Los Angeles. Hij keerde pas terug in 2010.

2010

Na zeven maanden herstel van zijn blessure keerde hij terug op de challenger van Dallas, waar hij als no. 458 de kwartfinale bereikte (verloor van Ramón Delgado). Speelde zijn eerste ATP-toernooi van het jaar op het ATP-toernooi van Memphis (verloor van Lukáš Lacko).

2011

Hij kwalificeerde zich voor het ATP-toernooi van Auckland (verloor in de eerste ronde van Marcel Granollers) en voor het ATP-toernooi van Londen (verloor in de eerste ronde van Rainer Schüttler). Als no. 118 verloor hij van David Nalbandian in de eerste ronde van US Open. Het lukte hem niet zich te kwalificeren voor de Australian Open, Roland Garros en Wimbledon. Hij won twee challengers, namelijk in León (versloeg Andre Begemann) en in Tulsa (versloeg Michael McClune). Hij was finalist in de challengers van Rimouski (verloor van Fritz Wolmarans) en Winnetka (verloor van James Blake). Hij kwalificeerde zich in november voor het ATP Challenger Tour Finals in São Paulo.

Palmares

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009	vanaf 2009
Tennis Masters Cup	ATP Finals
ATP Masters Series	ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold	ATP Tour 500
ATP International Series	ATP Tour 250

Palmares enkelspel

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Tegenstander in finale	Score
Gewonnen challengers
1.	12 november 2005	Nashville	Hardcourt (I)	Ramón Delgado	6-4, 6-4
2.	1 oktober 2006	Tulsa	Hardcourt	Michael Russell	7-6³, 6-3
3.	6 mei 2007	Naples	Gravel	Robert Kendrick	7-6⁵, 6-4
4.	19 april 2008	Tallahassee	Hardcourt	Robert Kendrick	5-7, 6-4, 6-3
5.	27 april 2008	Baton Rouge	Hardcourt	Igor Koenitsyn	6-3, 6³-7, 7-5
6.	22 november 2008	Knoxville	Hardcourt (I)	Luka Gregorc	6-4, 6-2
7.	6 juni 2010	Ojai	Hardcourt	Marinko Matosevic	3-6, 7-5, 7-5
8.	19 september 2010	Tulsa	Hardcourt	Lester Cook	6-3, 6-3
9.	1 mei 2011	León	Hardcourt	Andre Begemann	6-3, 6-3
10.	18 september 2011	Tulsa	Hardcourt	Michael McClune	6-1, 6-3

Palmares dubbelspel

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Partner	Tegenstanders in finale	Score	Details
Gewonnen finales herendubbel
1.	23 juli 2006	ATP Indianapolis	Hardcourt	Andy Roddick	Paul Goldstein Jim Thomas	6-4, 6-4	Details
Verloren finales herendubbel
1.	28 augustus 2005	ATP New Haven	Hardcourt	Rajeev Ram	Gastón Etlis Martín Rodríguez	4-6, 3-6	Details
2.	28 september 2008	ATP Peking	Hardcourt	Ashley Fisher	Stephen Huss Ross Hutchins	5-7, 4-6	Details
Gewonnen challengers
1.	17 april 2005	Mexico-Stad	Hardcourt	Rajeev Ram	Rik De Voest Łukasz Kubot	6-1, 6⁷-7, 7-6⁴
2.	25 juli 2005	Lexington	Hardcourt	Scoville Jenkins	Roger Anderson Rik De Voest	6-4, 6-4
3.	17 oktober 2005	Calabasas	Hardcourt	Amer Delić	Zbynek Mlynarik Glenn Weiner	7-5, 7-6⁴
4.	6 februari 2006	Dallas	Hardcourt (I)	Rajeev Ram	Mirko Pehar Dušan Vemić	6-3, 6-4
5.	8 mei 2006	Tunica	Gravel (I)	Jeff Morrison	Hugo Armando Ricardo Mello	3-6, 7-6⁵, [11-9]
6.	25 september 2006	Tulsa	Hardcourt	Rajeev Ram	Scott Lipsky David Martin	6-4, 6-4
7.	14 mei 2007	Forest Hills	Gravel	Rajeev Ram	Patrick Briaud Sam Warburg	6-3, 6-4
8.	28 mei 2007	Carson	Hardcourt	Rajeev Ram	Víctor Estrella Burgos Alberto Francis	7-6⁸, 6-2
9.	16 juli 2007	Aptos	Hardcourt	Rajeev Ram	John Paul Fruttero Cecil Mamiit	6⁵-7, 6-3, [10-7]
10.	24 september 2007	Tulsa	Hardcourt	Rajeev Ram	Alex Bogomolov jr. Brian Wilson	7-6⁸, 7-5
11.	29 oktober 2007	Busan	Hardcourt	Rajeev Ram	Rik De Voest Pierre-Ludovic Duclos	6-0, 6-2
12.	5 november 2007	Nashville	Hardcourt (I)	Rajeev Ram	Ashley Fisher Stephen Huss	6⁴-7, 6-3, [12-10]
13.	21 januari 2008	Heilbronn	Tapijt (I)	Rik De Voest	Igor Koenitsyn Aisam-ul-Haq Qureshi	7-6², 6⁵-7, [10-4]
14.	7 april 2008	Humacao	Hardcourt	Rajeev Ram	Lester Cook Kevin Kim	6-3, 6-4
15.	14 april 2008	Tallahassee	Hardcourt	Rajeev Ram	Robert Kendrick Ryan Sweeting	opg.
16.	10 november 2008	Champaign	Hardcourt (I)	Rajeev Ram	Olivier Charroin Nicolas Tourte	3-6, 6-3, [10-6]
17.	16 maart 2009	Sunrise	Hardcourt	Eric Butorac	Jeff Coetzee Jordan Kerr	5-7, 6-4, [10-4]
18.	6 april 2009	Baton Rouge	Hardcourt	Rajeev Ram	Harsh Mankad Scott Oudsema	6-3, 6⁶-7, [10-3]
19.	11 april 2011	Tallahassee	Hardcourt	Vasek Pospisil	Go Soeda James Ward	6-2, 6-4
20.	25 april 2011	León	Hardcourt	Rajeev Ram	Andre Begemann Chris Eaton	6-3, 6-2
21.	20 juni 2011	Guadalajara	Hardcourt	Vasek Pospisil	Pierre-Ludovic Duclos Ivo Klec	6-4, 6⁶-7, [10-6]
22.	27 juni 2011	Winnetka	Hardcourt	Treat Huey	Jordan Kerr Travis Parrott	7-6⁷, 6-4
23.	12 september 2011	Tulsa	Hardcourt	David Martin	Sam Querrey Chris Wettengel	6-4, 6-2
24.	23 april 2012	Savannah	Gravel	Marinko Matosevic	Travis Parrott Simon Stadler	7-6⁷, 6-4
25.	29 september 2013	Napa	Hardcourt	John-Patrick Smith	Steve Johnson Tim Smyczek	6-4, 7-6(2)

Prestatietabel

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel

Toernooi	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open	–	3R	1R	1R	1R	1R	–	–	–	–	2-5
Roland Garros	–	–	–	–	2R	1R	–	–	–	–	1-2
Wimbledon	–	–	–	1R	3R	1R	–	–	–	2R	3-4
US Open	1R	1R	1R	–	2R	–	–	1R	1R	–	1-6
Winst-verlies	0–1	2–2	0-2	0-2	4-4	0–3	0–0	0–1	0–1	1–1	7-17
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	1R	1R	–	1R	2R	1R	–	1R	2R	2-7
Miami	–	–	–	–	2R	2R	–	–	–	–	2-2
Monte Carlo	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0–0
Rome	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
Hamburg	–	–	–	–	–	lager categorie					0–0
Madrid	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
Montréal/Toronto	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0–0
Cincinnati	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
Shanghai	geen Masters 1000					–	–	–	–	–	0–0
Parijs	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
Olympische Spelen
Olympische Spelen	–	geen toernooi			–	geen toernooi			–	g.t.	0-0
Statistieken
Totaal aantal titels	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0
Totaal winst-verlies	0-1	5-8	1-11	0-3	13-19	3-13	0-2	0-3	4-7	2-4	28-73
Eindejaarsranking	279	99	189	108	82	334	163	127	148	355	n.v.t.

Prestatietabel dubbelspel

Toernooi	2003	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012	Carrière winst-verlies
Grandslamtoernooien
Australian Open	–	–	1R	1R	–	3R	–	–	–	2-3
Roland Garros	–	–	1R	–	3R	1R	–	–	–	2-3
Wimbledon	–	–	3R	2R	2R	–	1R	–	2R	5-5
US Open	2R	2R	3R	1R	2R	–	2R	1R	1R	6-8
Winst-verlies	1–1	1-1	4-4	1-3	4-3	2-2	1-2	0–1	1-2	15-19
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
Miami	–	–	–	–	–	2R	–	–	–	1-1
Monte Carlo	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0–0
Rome	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
Hamburg	–	–	–	–	–	lager categorie				0–0
Madrid	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
Montréal/Toronto	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0–0
Cincinnati	–	–	–	–	–	–	1R	–	–	0-1
Shanghai	geen Masters 1000					–	–	–	–	0–0
Parijs	–	–	–	–	–	–	–	–	–	0-0
Olympische Spelen
Olympische Spelen	–	geen toernooi			–	geen toernooi			–	0-0
Statistieken
Totaal aantal titels	0	0	1	0	0	0	0	0	0	1
Totaal winst-verlies	1-2	5-4	11-8	1-4	12-13	6-6	2-5	0-1	3-4	41-47
Eindejaarsranking	275	100	53	84	70	101	159	137	135	n.v.t.

Externe links

Commons heeft mediabestanden in de categorie Bobby Reynolds.

(en) Profiel van Bobby Reynolds op de website van de ATP
(en) Profiel van Bobby Reynolds op de website van de ITF