Aeroporto de Goiânia
Luchthaven Santa Genoveva/Goiânia is de luchthaven van Goiânia, Brazilië. De luchthaven wordt uitgebaat door Infraero.
| Aeroporto de Goiânia Aeroporto Santa Genoveva/Goiânia | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
| Algemene informatie | ||||||||
| Type | Publiek | |||||||
| Eigenaar | Infraero | |||||||
| Locatie | Goiânia | |||||||
| Hoogte | 747 m boven NAP | |||||||
| Coördinaten | 16° 38′ ZB, 49° 14′ WL | |||||||
| Website | Infraero GYN | |||||||
| Locatie in Brazilië | ||||||||
  | ||||||||
| Startbanen | ||||||||
| ||||||||
| Lijst van luchthavens | ||||||||
| ||||||||
Historie
bewerkenDe luchthaven werd officieel geopend in 1955, alhoewel vluchten van en naar de luchthaven al een paar jaar eerder waren begonnen. Sinds 1974 is de luchthaven onder beheer van Infraero.
De huidige passagiersterminal heeft een capaciteit van 600.000 passagiers per jaar, maar in de laatste jaren is deze capaciteit telkens overschreden; in 2010 zelfs bijna met een factor 4.
De regering van de staat Goiás heeft, om het toerisme en vliegverkeer te promoten, de belasting op brandstof van 15% naar 3% verlaagd.[1] Na deze verlaging ontstond er enige interesse bij luchtvaartmaatschappijen om Santa Genoveva als hub te gebruiken[2], maar vanwege ontbrekende capaciteit kunnen deze plannen momenteel nog niet verwezenlijkt worden.
Vanwege het toenemende verkeer op de luchthaven, heeft Infraero besloten een nieuwe passagiersterminal te bouwen ter grootte van 27.160 m² en een capaciteit van 2,1 miljoen passagiers per jaar. Toekomstige uitbreidingen van deze terminal zijn al opgenomen in het plan. De nieuwe terminal zal 32 check-in balies hebben en 8 vliegtuigslurven, naast de gebruikelijk faciliteiten zoals winkels en restaurants.
De eerste fase van de werkzaamheden zou in 2012 zijn afgerond, de tweede fase in 2014.
Ongelukken en incidenten
bewerkenOngeluk
bewerken- 12 augustus 1952: een Douglas DC-3/C-47A-80-DL van Viabras met registratie PP-ANH uitgevoerd door Nacional onderweg van Rio Verde naar Goiânia ontplofte tijdens de vlucht als gevolg van een bom boven Palmeira de Goiás. Alle 24 inzittenden kwamen hierbij om het leven.[3][4]
Incidenten
bewerken- 22 februari 1975: een Boeing 737-2A1 van VASP met registratie PP-SMU onderweg van Goiânia naar Brasília werd gekaapt door 1 persoon die losgeld eiste. De kaper werd neergeschoten.[5]
- 29 september 1988: een Boeing 737-300 met VASP registratie PP-SNT die vlucht 375 uitvoerde van Belo Horizonte-Confins naar Rio de Janeiro werd gekaapt door 1 persoon die het vliegtuig wilde laten crashen bij het Palácio do Planalto, de officiële werkplaats van de president in Brasília. De piloot overtuigde de kaper ervan naar Goiânia uit te wijken, alwaar een noodlanding plaatsvond. De kaping werd beëindigd met één slachtoffer.[6][7]
Bereikbaarheid
bewerkenDe luchthaven bevindt zich op 8 kilometer van het centrum van Goiânia.
Externe links
bewerken- (en) Ongevalbeschrijving in de databank van het Aviation Safety Network
- Santa Genoveva Airport fotoarchief bij airliners.net
Referenties
bewerken- ↑ (pt) Schapochnik, Claudio, Goiás reduz a alíquota do ICMS sobre querosene de aviação. Panrotas (1 april 2010). Gearchiveerd op 17 maart 2012. Geraadpleegd op 4 april 2011.
- ↑ (pt) Fórum de Turismo anuncia instalação em setembro. Serão 14 voos diários. Governo do Estado de Goiás (21 mei 2010). Geraadpleegd op 4 april 2011.
- ↑ Accident description PP-ANH. Aviation Safety Network. Gearchiveerd op 23 oktober 2013. Geraadpleegd op 7 juli 2013.
- ↑ (pt) Germano da Silva, Carlos Ari César (2008). O rastro da bruxa: história da aviação comercial brasileira no século XX através dos seus acidentes 1928–1996, 2. EDIPUCRS, Porto Alegre, "Palmeiras de Goiás", 118–125. ISBN 978-85-7430-760-2.
- ↑ Incident description PP-SMU. Aviation Safety Network. Gearchiveerd op 4 november 2012. Geraadpleegd op 30 mei 2011.
- ↑ Incident description PP-SNT. Aviation Safety Network. Gearchiveerd op 3 november 2012. Geraadpleegd op 16 mei 2011.
- ↑ (pt) Sangue no vôo 375. Abril: Veja (5 oktober 1988). Gearchiveerd op 14 oktober 2012. Geraadpleegd op 16 mei 2011.
