Zo zouden we meer wetenschappers willen verwelkomen! We zijn trots op Jolijn Amorison die de wijk in dook, handen uit de mouwen stak en tegelijkertijd onderzoek deed. Goed gedaan en fijn dat je blijft plakken!
Vorige week behaalde ik mijn Master in Sociologie; Grootstedelijke Vraagstukken & Beleid aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Ik schreef mijn thesis over hoe gestigmatiseerde jongeren in Rotterdam-West de mogelijkheid krijgen hun stempel op de toekomst van de stad te drukken. Het bleek een avontuurlijke etnografische verkenning waarvoor ik (o.a.) Salah en Alexander nogmaals wil bedanken. Ik kies er bewust voor mijn cijfer niet te delen, omdat ik niet wil deelnemen aan een platform waarin we onszelf constant met elkaar vergelijken. Ik ben blij met de reacties uit het veld, en uiteindelijk denk ik dat ik daar gevoelsmatig meer waarde aan hecht dan aan de waardering vanuit de universiteit. Desondanks wil ik toch de laatste feedback van mijn supervisor benoemen; zijn woorden “Zo zou meer wetenschap moeten zijn” hebben dermate indruk op mij gemaakt dat ik wil nadenken hoe ik de wetenschap in de toekomst nog meer zou kunnen uitdagen. Misschien blijf ik daarvoor werken voor de universiteit, maar wie weet vind ik die uitdaging op een andere plek. Dus, wat nu? De komende tijd ga ik meer werken voor Erasmus Verbindt; in een andere functie waarin ik me meer kan bezighouden met het verkennen van netwerkverbindingen in de stad en het opzetten van onderzoeksprojecten. Daarnaast blijf ik plakken bij Zorgvrijstaat en Change West om een idee wat tijdens mijn scriptieonderzoek is ontstaan verder uit te werken. Tot slot vul ik mijn tijd als parttime au pair omdat ik behoefte heb weer even iets totaal anders te doen. Deze zomer heb ik eerst een droomreis naar Argentinië in het vooruitzicht. Ik hoop nog toe te leven naar een mooie reis in 2025, waarna ik op mijn gemak kan nadenken over waar ik mijn toekomst als stadssocioloog wil voortzetten. Ik heb er zin in!