AVE.IK

Woohoo, niet te geloven. We zijn al door de eerste druk van 'De kracht van vertellen' heen. We lopen nog steeds te stuiteren. Wat een gave reacties lezen we in onze mailbox. Zoals deze van Lex Spee: 'Dit is het beste boek dat ik het afgelopen jaar over montessorionderwijs en – opvoeding heb gelezen. Het boek is prachtig vormgegeven, de tekst leest als een ‘vertelling’ op zich. Het betekent een enorme aanvulling op het -ondergesneeuwde- programma van kosmisch onderwijs en – opvoeding. Ik zou wensen dat het al een tien- twintigtal jaar geleden was verschenen. Wat een aanwinst!   Chapeau tenslotte voor jullie als samenstellers. Een ‘musthave’ voor iedere leerkracht. De suggesties zijn zeer bruikbaar, spreken tot de verbeelding en zijn praktisch makkelijk te realiseren. Kortom: een aanrader dat een groot compliment verdient!' Dankjewel Lex. 🙏

Soms krijgen we de vraag: Kunnen we met 'Ik wil rekenen' de opbrengsten verhogen? Ik zeg dan: "Natuurlijk. Hoe zou je met montessorimaterialen en gebruik van vaktaal de rekenontwikkeling van kinderen niet mega kunnen stimuleren?" In het gesprek blijkt er vaak een andere vraag gesteld te worden: "Kunnen mijn collega's wel goed rekenonderwijs geven zonder een methode?" Dan gaat ons gesprek ineens over vakmanschap van de leraar. Over vertrouwen. Over tijd geven en tijd nemen. Ineens hebben we dan een waardevol gesprek.

Woohoo. Het is ons gelukt. 🔥 Weer een boek vol inspiratie voor iedereen die met kinderen werkt. Alle verhalen van Maria en Mario Montessori in een bundel. En meer. Zo houden we de montessorifilosofie springlevend. Samen bouwen we voort op het ijzersterke montessorifundament. ❤️ Sibylle Schmoz AVE.IK #Montessori

Toetsen. Meten. Opbrengsten. Wat gebruiken we deze woorden vaak en wat een ongemak kunnen ze oproepen. Ongemak omdat we graag willen voldoen aan de wensen van anderen. Ongemak omdat we werken voor kinderen en hen alle goeds gunnen. Ongemak omdat we soms zo twijfelen aan onszelf. Wij denken dat een deel van het ongemak voortkomt omdat we niet meten wat we willen weten. Er is al veel over geschreven. We meten alleen wat meetbaar is en dat maken we dan belangrijk. Lekker handig te verwerken door de programma’s in onze computers. De systemen. Montessori hervormde het onderwijs door haar verhelderende kijk op kinderen. We zagen haar allemaal in de film. Zij ontdekte dat wanneer je wilt werken aan wereldvrede, je moet zijn bij belangrijke mensen. Kinderen dus. Geef hun ruimte en verantwoordelijkheid zodat zij uit kunnen groeien tot kritische wereldburgers. Biesta gaf ons woorden voor die ontwikkelingsgebieden: socialisatie en subjectwording. Laten we die ook eens gaan meten. Metacognitieve strategieën gebruik je om over leren te praten en er inzicht in te krijgen. Kunnen we mooi gebruiken om die groei weer te geven. Hoe je metacognitie meet? Niet zo moeilijk hoor. Observeer en praat over de woorden plezier, nieuwsgierigheid, zelfvertrouwen, zelfsturing, lef en veerkracht. Kinderen kunnen hun eigen groei echt zelf beschrijven. Hoe simpel wil je het hebben?

Een schoolleider en een IB'er die allebei willen voortbouwen op het ijzersterke montessorifundament? Niet meer dan logisch zou je denken. Vandaar dat we ook aanbod hebben voor jullie. De NMV-studie wanneer je de montessoriwereld binnenstapt. De verdiepende studie wanneer je al langer meeloopt in deze wereld. Allebei met herregistratie in het schoolleidersregister. 🎈 Kijk op: https://lnkd.in/ePxC6Wvk Wat we horen van de deelnemers uit 2024? ✨ “Heerlijk om zo ondergedompeld te worden in een tweedaagse. Ik kan de school en thuis even helemaal loslaten.”  ✨ “Wat een kennis en ervaring bij de opleiders. Zij inspireren me om stappen te zetten.”  ✨ “Ik voel me als een spons. Ik wil alles weten, alles onthouden. Hier kan ik weer een heel weekend op broeden.”  ✨ “Wat een prachtige locaties kiezen jullie. Deze helpen me de montessorivisie te omarmen.”  ✨ “Wat een ontdekking. Ik ben niet de enige die met vraagtekens zit.” ✨

Vandaag afgereisd naar Tilburg voor weer een mooie, inspirerende #geometrie ♦️📐middag. Wat heb ik genoten van deze fijne, leergierige groep van de opleiding van Marit De Graaff van AVE.IK Montessori Vakbekwaam.

Bijzonder idee hè, dat we worden geboren als nietskunner. Wat zijn we extreem langzame starters, wij mensen. Waarom? Omdat we ons gigantisch goed kunnen aanpassen. Zo opende Mark Mieras zijn lezing afgelopen vrijdag. We luisterden geboeid naar zijn verhaal tijdens de verdiepende montessoristudie voor leidinggevenden. Wat een hoopgevende woorden. De plek waar je opgroeit doet er dus toe. Het gezin. Je familie. De schoolgroep waarin je groot wordt met een leraar die betrokken en kundig is. Allerlei kinderen om je heen waar je de kunst van af kunt kijken. Zo vormen kinderen zichzelf en ontdekken ze hoe ze willen zijn. Hoe zie je dan dat kinderen zich ontwikkelen? Hoe meet je dat? Eigenlijk vrij eenvoudig: je ziet plezier. Je ziet stralende ogen en je ziet verbinding. Onze innerlijke kompas is gericht op plezier, een mens wordt geboren om alles nog te leren. Hoe dat zit met volwassenen, je collega's? Eigenlijk heel simpel. Wanneer jullie samen plezier hebben bij het verkennen van nieuwe mogelijkheden dan vindt ontwikkeling plaats. Plezier is een duidelijke indicator van leren. Bij jong en bij oud. Hoe hoopgevend is dat?!