Zono

"Regu viajn hormonojn!"

~ Kanadano

Zono (el la hebrea זונה zona, "putino") estas aparato (fakte parto de vesto), kiu devas malebligi forpreno de la pantalonoj, evitante koiton eventuale masturbadon (inkluzive de prevento de seksatenco). Sed ĝi povas servi ankaŭ kiel helpilo dum diversaj seksaj praktikoj. Hodiaŭ oni uzas ĝin precipe en praktikoj de BDSM. Ekzistas ties viraj kaj virinaj variantoj.

Historio[redakti]

La zonoj estas ĉirkaŭitaj de mitoj. Komenco de ties uzado estas aljuĝata al krucmilitaj kavaliroj, kiuj volis malebligi koiton al siaj edzinoj. Tamen, la unuaj pruvoj de la zonoj de ĉasteco aperas nur en la 14-a jarcento kaj la zonoj antaŭ la 20-a jarcento estis ofte ekipitaj per drapoj, sed kiu postulis oftan interŝanĝon. Tio signifas, ke estis tre nepraktike porti ilin longtempe sen demeto. Tial oni supozas, ke ili servis prefere kiel seksa ludilo, ol kiel rimedo por malebligi la falon de pantalono.

Ekde la 18-a jarcento ĝis la 30-aj jaroj de la 20-a jarcento masturbado estis konsiderata kiel malutila. En kuracistaj ĵurnaloj de tiu tempo eblas trovi kvanton de mencioj pri uzado de similaj zonoj por malebligi la masturbadon al infanoj kaj al plenkreskantoj.

Eluzo nuntempe[redakti]

Oni ofte diras, ke nuntempe la zonoj estas uzataj precipe dum BDSM praktikoj por anstataŭigi vipojn.

La hodiaŭaj zonoj eblas dividi en du tipojn:

Tipo - kaĝo, kiu fermas penison. Ĝi estas destinita por malebligi masturbadon kaj erekton.
Zono de florenta tipo havas zonon ĉirkaŭ la talio kaj ian "ŝildon", kiu kondukas inter la kruroj kovrante generilojn. Tiu eblas plu dividi en du subtipojn:
- en loko de anuso estas aperturo;
- en loko de anuso estas anstataŭ koneksa ŝildo uzitaj sole ĉenetoj.

Lingva aspekto[redakti]

Zonaj lingvoj estas projektoj ellaboritaj por certaj lingvogrupoj aŭ lingvoregionoj. La plej konataj estas tutĝermanaj kaj tutslavaj projektoj (tutlatinidaj lingvoj, ofte iĝas eŭroklonoj), ekestintaj plej multe en la epoko de "nacia revivigo" fine de la 19-a jarcento, kaj ankaŭ nuntempe: "Tutonish", tutgermana projekto de Elias Molee (1902), "Universalspraket" por skandinaviaj landoj de K. G. Keyser (1918)^[1], "Euronord" por norda Eŭropo de A. J. Pilgrim (1965), "Mezduslavjanski jezik" por Slavoj de Ladislav Podmele (1958), ktp.