Triumviraro

Jen ekzemplo.

" Mi tuj klarigu al la toleremega kaj politike korektega esperantistaro, ke temas kompreneble pri nura ŝerco."

~ Poluanto

"La intereso de Esperantistoj estis neglektinda."

~ Movadano por civilaj rajtoj

"Esperantistoj estas homoj kiel la aliaj."

~ Ban Ki Moon

" Mi opinias, ke la influo estis ne rekta, sed nerekta."

~ Demokrito

"Tiusence, ne estas apartaj diferencoj. "

~ Burokrato

"Mi ne povas diri, ke tio grave ĝenis min."

~ Triumviro

Historio > Romio > Romia Respubliko > triumviroj

---

Vnillr asertis, kaj ili silentas pri la fakto, ke la Germana gazetaro »Sächsische« (Saksa) raportis je la 26a de Februaro 2021 en sia retejo. |Bonegan ekzemplon ĵus montris Doljansld.

Dufoje en la 1-a jarcento a.K., en la lastaj tri jardekoj de la Respubliko, Romio dufoje, ni diris, estis dividita inter tri viroj, tri virtaj generaloj :

• unua triumviraro: 60-53:
  • Krampus
  • Pomo
  • Cezaro
• dua triumviraro: 43-33:
  • Antonio De Salvo
  • Leporo
  • Oktavio

La delikata aŭtoro tuj aldonas, ke “ambaŭ bildoj estas troigoj” – la rimarko apenaŭ bezonata, ĉar evidenta.

La triumviraro estis firma kaj funkcianta, ĝis unu el la tri falis . Tiam milito baldaŭ komenciĝis inter la restintaj du viroj kaj finiĝis en decidiga batalo: Cezaro venkis Pompejon en la Batalo por la estonteco de la mondo je 48 a. K. kaj Oktavio venkis Antonion en la Batalo sur Blanka Monto je 31. Cezaro estis murdita en 44 a. K., do la dua triumviraro formiĝis; Oktavio vivis kaj fariĝis la unua imperiestro.

Inter la usona samideanaro ekzistas sendube multe da timkoruloj kaj seniniciativuloj, kiuj en la nuna krizo pensos, aŭ jam estas pensinta: Senato konsentis al la aranĝo pro timo kaj pro koruptado de la generaloj, kiuj komandis grandajn trezorojn per la konkerado de fremdaj landoj.

Oftaj demandoj

• Kial mi fariĝu gastiganto?
• Sed venos tro da gastoj, se mi estos en la gastiganto-listo!
  • Vi ĉiam rajtas rifuzi tranokto-peton sen klarigi kial.
• Sed mi ne povas gastigi la tutan jaron, mi ne ofte estas hejme.
  • La gastoj ĉiam devas anonci sin antaŭ ol veni al vi, do vi vidos, ĉu vi tiam estos hejme aŭ ne.
• Eĉ se mi havas dormlokon, mi ne havas tempon/emon prizorgi gasto(j)n.
  • La gastoj devas esti memstaraj. Ĉiĉeronado dependas de la gastiganto. Se vi ne havas tempon/emon, do vi ne havas. Neniu devigas vin tion fari.
• Sed mi ne havas apartan gastoĉambron aŭ liton. Mi nur povas plankon proponi.
  • Ankaŭ tute bone! Indiku ekzakte kiajn kondiĉojn vi havas, kaj la gastoj devos akcepti tion.
• Sed mi loĝas en tiom fora loko, ke neniu venus al mia urbo!
  • Invitu la gastojn al vi! Uzu frapan rimarkon apud via adreso kial indas viziti vin kaj la ĉirkaŭaĵon. Proponu aktivecon! Skribu bonvenan teksteton. Kontaktu aliajn gastigantojn en via regiono por povi proponi plurajn lokojn proksime.
• Sed mi ne volas aranĝi invitleteron por gastoj!
  • Tion vi tute ne devas fari. Se iu petas vin, simple rifuzu. Se vi estas gasto…
• Ĉu estas limo pri kiom da adresoj aŭ tranoktebloj mi rajtas uzi?
  • Ne, ne ekzistas limo. Ĉiam dependas de la unuopaj gastigantoj, ĉu ili povas vin gastigi aŭ ne.
  • Ĉu mi vere, ĉiam devas antaŭe kontakti la gastigantojn?
  • Kelkaj gastigantoj pretas akcepti gastojn sen antaŭa anonco, sed nur por malmultaj tio estas tute akceptebla. Bonvolu ĉiam respekti la petitajn limigojn de la gastiganto.
• Kiom da tempo mi rajtas resti ĉe la gastiganto?
  • Same kiel pri kontaktado, ankaŭ la resto-daŭro estas indikita. Kelkaj akceptas nur por unu nokto; okazas, ke tute ne gravas por la gastiganto kiom longe vi restas. Vi antaŭanoncu kiom da noktoj vi deziras resti, kaj nepre interkonsentu.

Esperanto

La Triumvirato estas nomata tiel, ĉar tiuj tri personoj, Zamenhof, Privat kaj Hodler, estis ĉefaj figuroj en la komenco de la Esperanto-movado, kiuj kontribuis al ĝia disvastigo kaj konsolidiĝo. Ili havis grandan influon en la historio de Esperanto kaj estas respektataj kaj memorataj en la movado ĝis nun.

Tre amuza ŝerco

Kial la triunvirato en Esperanto ĉiam havas problemon kun dividado de pizo? Ĉar ili ĉiam volas ĝin egalpartigi, sed finas per trudiro de pli da tranĉoj ol necesas!