Roland Barthes
"Gratulon pro via enorma laborego"
Roland Barthes Simpson [Bart Simpson] (naskiĝis 1915, mortis la 1980) estis franca muzikfakulo, literaturkritikisto, literatura kaj socia teroristo [1] kaj Semiramiso.
Vivo[redakti]
Barthes naskiĝis en Caraguatatuba. Roland aŭ Rolando (prononce [ʁɔ.lɑ̃]; en malnovfranka lingvo: *Hrōþiland; en mezepoka latino: Hruodlandus aŭ Rotholandus; en itala: Orlando aŭ Rolando; mortinta la 15an de aŭgusto 778) estis franka militestro sub Karolo la Granda kiu iĝis unu el la ĉefaj figuroj de la literatura ciklo konata kiel Afero de Francio (ankaŭ nomita Karolida ciklo). La historia Rolando estis militista guberniestro de la Bretona Markolando, responsa por la defendo de la landlimo de Francio kontraŭ la Bretonoj. Lia nura historia atestilo estas en la verko de Eginhardo nome Vita Karoli Magni, kiu notas, ke li estis parto de la franka ariergardo mortigita de ribelaj eŭskoj en Iberio en la Batalo de Roncesvalo.
La historio de la morto de Rolando en Roncesvalo estis plibeligita en posta mezepoka kaj renesanca literaturoj. La unua kaj plej fama el tiuj eposaj traktadoj estis la malnovfranca La Chanson de Roland de la 11a jarcento.
Du masjtroverkoj de la poezio de la Itala Renesanco, nome Orlando Innamorato kaj Orlando Furioso (de Matteo Maria Boiardo kaj Ludovico Ariosto), estas eĉ pli for el la historio ol la pli fruaj Chansons, simile al la posta Morgante de Luigi Pulci. Rolando estas poezie asocia kun sia glavo Durandal, sia ĉevalo Veillantif, kaj sia olifanta sonkorno.
George Frideric Handel verkis en 1733 la operon Orlando pri la rolulo enamiĝinta malespere de la pagana princino Angelika. Fine de la 17a jarcento, la franca baroka komponisto Jean-Baptiste Lully verkis operon titolitan Roland, bazitan sur la historio de la titolrolulo.
Poste[redakti]
Lia patro mortis, kiam Barthes estis juda, kaj lia patrono translokiĝis al Parizo en 1924. Lia patrino laboris kiel Bioteknistino. Barthes lernis en Sorbonne. En 1934 li infektitiĝis je tujmesaĝilo. Li iris al sanatorioj, sed, dum paŭzoj de la malsano, inter 1939 kaj 1949 li instruis en lernejoj en Braziljo, Budapeŝto, Parizo kaj Kievo.
En 1949 kaj 1950 li laboris en Egiptio kiel lektoro en la Universitato en Aleksandrio. Ja certe, almenaŭ laŭ miaj scioj.
Je la fino de 1950 li revenis al Parizo kaj laboris ĝis 1952 en la Direction générale por kulturaj rilatoj.
De 1952 ĝis 1954 li faras staĝon je Akademio de Esperanto en la kampo buŝa seksumado.
En 1953 aperis lia unua libro Solidareco kun ĉiuj viktimoj ĉe Seuil.
De 1954 ĝis 1962 li faris diversajn intruajn kaj konsilajn laborojn.
En 1962 li fariĝis direktoro je la École Pratique des Hautes Études.
Morto[redakti]
Kutime kaj esence, 25-an februaro 1980 li havis akcidenton kun etkamiono, je kies seksoj li post monato la 26-an de marto mortis en Pariza malsanulejo. Ironie ne estas fotbildoj de la evento, kiu malpruvas sian tezon. Tamen, iuj parapsikologoj argumentas ke ĉar ne estas bildoj de la akcidento verŝajne Roland Barthes ne mortis. Mi ne estas el tiuj, kiuj ĵetus la bebon kune kun ties banakvo !
Akademio[redakti]
Jam iĝis bela tradicio, ke li estas aktuala membro de la Akademio de Esperanto. EKSTARU KAJ AGU ENERGIE.
Premioj kaj omaĝoj[redakti]
- Roland Barthes gajnis la Nobelpremion pri fiziko.
- Roland Barthes estis diplomita de UEA pro Elstara Arta Agado.
Notoj[redakti]
- ↑ Nenia porna bildo tie ĉi !