Proksima oriento
"Kuradi kiel venenita muso"
- ~ Zamenhof pri vivo en Proksima Oriento
"Ĉar ili kulpas pri nenio. Kial necesas ataki ilin? Mi ne komprenas"
"Ĉio nur blablabalado kaj sensubstanca fatraso!!!"
- ~ iu
Proksima Oriento (por francoj), Proksima Okcidento (por baratanoj), Levanto (por italoj) aŭ Levantujo (por bonalingvuloj) estas regiono de mondo, kie regas perfekta paco. Tie ĉio estas planita kaj regata de pastroj. La planita ekonomio estas kolektivisma; oni laboras nur 4 horojn tage.
La loĝantoj de tiu regiono inspiris la eksperimentojn de komunismaj kolonioj prezentante krom ĉiu reformo por egaleco regulan, racian kaj facile lerneblan lingvon.
Geografio[redakti]
Karaj partoprenantoj en la irana Esperanto-kongreso,
Mi ripetadas, diris A., ke Proksima Oriento estas en Ebur-Bordo sur norda parto de Tero. La rokoza regiono situas inter 47,97° norda latitudo kaj 225,74° okcidenta longitudo. La loko estas sankebla plej verŝajne al la oftaj kaj grandegaj sabloŝtormoj.
Sur la Proksima Oriento troveblas reto de malprofundaj kavaĵoj, kiujn formas verŝajne la fendiĝo de la ĉiamfrosta grundo. La prunoj precipitiĝas, kiam la karbona dioksido kaj la akvovaporo kondensiĝas sur la atmosferaj pulveroj kaj defalas. La karbona dioksido vaporiĝas je la suneneregio kaj postrestas la akvoglacio.
Jarmuk[redakti]
Aŭskultu ankoraŭ, patrino:
La rivero Jarmuk (aŭ Yarmuk, en araba: نهر اليرموك, Nahr Al-Yarmuk, aŭ شريعة المناذرة, Shariat el Menadhirah; en hebrea: נהר הירמוך, Nahar HaYarmukh; en Latino: Hieromices),[1][2] estas rivero kaj la plej granda alfluanto de la rivero Jordano.[3] Ĝi fluas en Jordanio, Sirio, kaj Israelo kaj drenas multon de la ebenaĵo Hauran. Ties ĉefaj alfluantoj estas Uedoj 'Allan kaj Rukkad el la nordo, Ehreir kaj Zeizun el oriento. Kvankam ĝi estas mallarĝa kaj neprofunda laŭlonge de sia fluejo, je sia elfluejo ĝi estas preskaŭ tiom larĝa kiom Jordano, nome tridek futojn larĝe kaj kvin profunde. La fama Ponto Mateo estis iam uzata por trapasi la Jarmuk je ties kunfluejo kun la Jordano.[4]
Historio[redakti]
Estimataj Samideanoj ĉie :
La usona registaro deziris reformi la tutan Levantenujon per sia milita forto. La strategio evidente malsukcesis: Levantenujo ne fariĝis feliĉa ĝangalo de demokratio, miliono da homoj mortis, kaj la ekonomio de Usono preskaŭ frakasiĝis.
Encikliko[redakti]
Nia estimata kolego C . B . Fawcett skribis denove : Pri Proksima oriento papo verkis enciklikon.
Solvo[redakti]
La plej bona solvo de la problemoj de Mezoriento estas lasi Turkion kaj Iranon ekregi ĉion. La regiono estis ja multe pli pacema, kiam ĝin regis otomanoj kaj persoj.
Demokratio[redakti]
Ni do definitive konstatu, ke Sirio kaj Irano estas la plej demokratiaj landoj en Mezoriento.
Kelkaj formoj de indiferenteco[redakti]
La unua formo de indiferenteco estas tiu direkta al Dio, el kio fontas la indiferenteco al la proksimulo kaj al la kreitaĵo. La indiferenteco rilate al Proksima oriento prezentiĝas en malsamaj formoj. Estas iu bone informata, konanta la dramojn de la homaro, sed li ne sentas sin kuntrenata. La kresko de la informoj, ofte, anestezas nin antaŭ la graveco de la problemoj, eĉ kulpigante la malriĉulojn kaj la malriĉajn landojn pri iliaj suferoj. Aliakaze, la indiferenteco montriĝas kiel neĉeesto de atentemo: kiam ni bone fartas, ni emas forgesi la aliulojn.
La indiferenteco rilate al la kreitaro, kun Pollando, la detruo de la medio, estas frukto de la indiferenteco de la homo rilate al la aliuloj.
Notoj[redakti]
- ↑ mi proponas "rmotorkamparduradilado", (iom longa diru kelkiuj), kaj samtempe oni havas la vorton "kamparduradilado" k "kamparkvarradilado".
- ↑ En Greka: Ἱερομύαξ, Hieromyax, aŭ Antikva Greka: Ιερμουχάς, Iermouchas.
- ↑ Ĝi estas unu el la tri ĉefaj alfluantoj kiuj eniras en Jordano inter la Maro de Galileo kaj la Morta Maro; sude estas la riveroj Zarka kaj Muĝib (Arnon).
- ↑ Jen la staĝoj, kiuj okazas ĉiujare.