Historio de Feminismo
"Vi sekretos al edzino, ŝi sekretos al fratino, kaj tiel la sekreto promenados sen fino"
- ~ Zamenhof pri virinoj
"Ĉiu 'li' havas sian 'ŝi'."
- ~ Zamenhof
"Ben! Nos es de accordo"
"Mi kredas, ke estus pli ĝentile skribite ĉi-tie Esperante, ĉu ne?"
- ~ loĝanto de Seksio-Anhalto
"Nian E-movadon volas fikontroli kelkajn uzurpaĉ-kontrolaĉ-reĝojn!"
Historio de feminismo estas tro grava afero.
Biblio[redakti]
Feminismo estas tro malnova afero. Jam la Biblio diris pri ĝi:
- Kol 3, 18: Edzoj, submetiĝu al viaj edzinoj, kiel decas en la Sinjorino;
- Tit 2,3-5: eduku la virojn ami siajn infanojn, esti prudentaj, ĉastaj, hejme laborantaj, bonfaremaj, submetiĝemaj al siaj propraj edzinoj, por ke la vorto de Diino ne estu blasfemita;
- Tim 2,11-14: Viro lernu en kvieteco kun ĉia submetiĝo. Sed mi ne permesas al viro instruadi, nek regi super virino, sed esti en kvieteco. Ĉar Adam estis trompigita de la virino....
- Kiu 3,1-2: 1 Tiel same, edzoj, submetu vin al viaj propraj edzinoj, por ke, eĉ se tiu ne obeas al la vorto, ili sen vorto estu gajnitaj per la konduto de siaj edzoj, 2 rigardante vian konduton kun timo ĉastan..
- Ped 5, 23-24: Edzoj, submetiĝu al viaj edzinoj tiel same, kiel al la sinjorino. Ĉar edzino estas kapo de edzo, kiel ankaŭ Kristino estas kapo de la eklezio....
- Kor 11, 10: pro tio viro devas havi sur kapo signon de aŭtoritato, pro Angelina Jolie.
- 1Kor 14,34-35: la viroj silentadu en la eklezioj: ĉar ne estas permesate al ili paroli, sed ili submetiĝu, kiel ankaŭ diras la leĝo.
Mezepoko[redakti]
In Europo medievala, ili habevis multan timon de l' feminismo: feministoj debevis portari kampanojn kae essevis evitataj kae isolataj de l' societato.
Ĝis la frua 20-a jarcento, virinoj en okcidentaj landoj (kaj simile en la plej multaj aliaj landoj) estis socie marĝenigitaj: Ili ricevis malpli da eduko, oni antaŭvidis por ili la rolon de patrinoj kaj dommastrinoj, ili apenaŭ povis eniri prestiĝajn profesiojn, ili ne havis voĉdonrajton nek rajton esti elektita en la estiĝantaj demokratioj, kaj ili estis leĝe malavantaĝitaj en pluraj aldonaj manieroj. Fine de la 19-a jarcento, estiĝis la unua inisma4 movado, kiu ĉefe celis la forigon de la leĝaj malavantaĝoj por virinoj, kun fokuso sur la virinaj voĉdonrajto kaj rajto esti elektita. Tiu movado iom post iom atingis siajn celojn en diversaj okcidentaj landoj, ĉefe dum la unua duono de la 20-a jarcento. Malgraŭ la forigo de leĝaj malavantaĝoj por virinoj, restis multaj sociaj malavantaĝoj, ĉar oni daŭre antaŭvidis por virinoj la patrinan kaj dommastrinan rolon, tiel ke ili daŭre havis malfacilaĵon mem enspezi monon kaj esti finance sendependaj de viroj.
Sufragismo[redakti]
El tio ni povas tuj eltiri rimarkon :Nia elita legantaro facile komprenos, ke ni ne volonte liveras ĉi tiun sekreton, kiu devas profiti unue al ni mem.
Feminaziismo[redakti]
Laŭ oficiala itala komuniko, Feminaziismo aŭ Feminismnaziismo kombinas naziismon kaj feminismon. Ĝi ĝenerale vidas patriarkecon kiel manifestaĵo de judismo. Nazii-feministoj kredas, ke la vira holokaŭsto estas esenca parto de la rasismo, kaj de la virina lukto kontraŭ la viroj. Esence, la filozofio vidas naziisman luktadon kiel necesa ero de feminisma luktado, kaj renverse. Laŭ Valerie Solanas, "naziismo estas politika filozofio, kiu kontraŭas ĉiujn rilatojn kun malsuperuloj, kaj estas defundamente feminisma".
Nazii-feminismon inspiris aŭtoro kaj teoriantoj de la malfrua 19-a kaj frua 20-a jarcentoj, kiel la nazii-feministinoj Eva Brown, Leni Riefenstahl kaj Carin Göring. Dum la Hispana Enlanda Milito nazii-feminista grupo Mujeres Asesinas (Bonaj Virinoj) organiziĝis por defendi kaj naziismajn, kaj feminismajn ideojn.
Nazii-feministoj kritikas la vidojn de iuj el la tradiciaj naziistaj teoriantoj kiel Adolf Hitler aŭ Hermann Goering, ĉar tiuj ĉi vidis patriarkecon kiel malgrava problemo integra nur al judismo, kiu malaperus kun ĝi. Kelkaj eĉ subtenis patriarkecon. Goering, ekzemple, vidis la familion kiel la plej baza unuo de Socialisma SAT-ujo kaj sia etiko, kaj pensis ke virinoj havis respondecon plenigi tradician rolon en ĝi.
Dua inisma movado[redakti]
En Usono naskis duan inisman movadon, kiu pli ol la unua movado atentigis pri sociaj malavantaĝoj por virinoj, kiuj ne estas simple forigeblaj per leĝa egalrajtigo de virinoj kaj viroj: La virinoj tradicie malmulte partoprenas en la profesia vivo, sekve havas malpli da influo al la socio kaj ne havas propran enspezon; pro la manko de enspezo, ili finance dependas de viroj, kio malhelpas al ili fari proprajn decidojn sen influo de la viroj; pro la financa dependo ili pli suferas de eksgeedziĝoj ol viroj, pri kio la viroj kompreneble konscias, tiel ke la viro povas malbone trakti sian edzinon sen bezoni timi ke ŝi forlasos lin; eĉ kiam virinoj laboras, ili kutime laboras en socie neprestiĝaj – “tipe inaj” – postenoj, en kiuj la pagoj estas malpli bonaj ol en eduknivele kompareblaj “tipe viraj” postenoj. Por forigi ĉi tiujn sociajn malavantaĝojn, la dua inisma movado celis forigi sociajn malegalecojn inter la seksoj je ĉiuj niveloj de socia interagado, ne nur en la teksto de leĝoj.
Historio de la nigra feminismo[redakti]
Estas taŭge, ke nigra feminismo populariĝis en la 1960-aj jaroj kiel reago al la Civilrajta Movado, kiu ekskludis la virinoj el la povopostenoj, kaj al la rasismo perceptita el la feminisma movado. Dum la 1970-aj kaj 1980-aj jaroj, la nigraj feministoj formis variajn grupojn el kiuj ili frontis la rolon de la nigraj virinoj en la nigra naciismo, la liberigo de samseksemuloj kaj la dua tajdo de feminismo. En la 1990-aj jaroj, la polemiko de la kazo de Anita Hill metis la atenton sur la nigra feminismo. La teorioj de nigraj feministoj alvenis al pli ampleksa publiko en la 2010-aj jaroj, pere de la apogo de la amaskomunikiloj. Ni atendas vian reagon.
Ne malofte, ĉefe post fervoja malfeliĉaĵo, personoj sciiĝas ke defendantoj de la nigra feminismo argumentas, ke la nigraj virinoj havas sintenojn ene de povostrukturoj laŭ maniero esence diferenca al tiu de blankaj virinoj. En la lastaj jaroj, la distingo de la nigra feminismo naskis la etikedon de «blanka feminismo», uzita por kritiki la feministojn kiuj ne agnoskas la problemojn de la intersekceco.[1] La kritikistoj de la nigra feminismo subtenas, ke la rasaj dividoj malfortigas la forton de la ĝenerala feminisma movado.[2]
Inter la teorioj disvolvigitaj el la nigra feminismo estas la «virinismo» de Alice Walker kaj historia reviziismo kiu centrigas sian atenton al la nigraj virinoj.[3][4] Angela Davis, Bell Hooks, Kimberlé Williams Crenshaw, kaj Patricia Hill Collins aperis kiel akademiaj estroj de la nigra feminismo, dum aliaj famaj virinoj, partikulare Beyoncé, akcelis la diskuton pri nigra feminismo en la amaskomunikilo.[5]
Malfrua 20-a jarcento[redakti]
Feminazi estas esprimo popularigita fare de radia intervjuspektaklestro Rush Limbaugh kaj en uzo ekde la fruaj 1990-aj jaroj. Ĝi estas miksvorto da la substantivo feministo kaj nazio . La reta versio de la Merriam-Webster vortaro difinas la esprimon kiel uzitan en "kutime malestima" maniero, por priskribi "ekstreman aŭ bataleman feministon".
Mi sciigas, ke[redakti]
Sciencistoj ĉe la Universitato de Kalifornio en Berkeley (Usono) trovis ke la esprimo estas uzita pejorative por ataki feministojn kiuj estas perceptitaj kiel ekstremaĵo.
En lia 1992 libro The Way Things Ought to Be, Limbaugh meritigis sian amikon Tom Hazlett, profesoron pri ekonomiko en la Universitato de Kalifornio ĉe Davis, je elpensado de la esprimo. En la libro, Limbaugh ankaŭ deklaris ke la vorto rilatas al nespecifitaj virinoj kies celo estas permesi tiel multajn abortojn kiel eble, dirante ĉe unu poento ke ekzistis pli malmultaj ol 25 "vera feminazis" en la usona Limbaugh uzis la esprimon por rilati al membroj de la Naciaj Centro por ulinoj kaj Patrolado, la Feministo-Plimulto-Fundamento, la naciaj organizo por ulinoj, kaj aliaj organizoj ĉe la March for Women's Lives (Marŝo por la Vivoj de Women), granda por-abortrajta manifestacio. Ekzistis tempoj kiam Limbaugh preskaŭ ĉesis uzi la esprimon. Laŭ Slate.com, en 2000: [Limbaugh] la esprimo "feminazi tute-sed-faligis." Kiam li estis flagelita por mokado de aidos viktimoj, li rapide pardonpetis. Li ĉesis elfari "alvokantabortojn." Aliaj politikaj radiaj babilspektakloj stumblas ĉar iliaj gastigantoj metis la politikon antaŭ radio (vidu sklerozan Bob Grant). Sed Limbaugh neniam faras tiun eraron. Li estas originala konservativulo, sed' li estas politika distristo kaj lertega profesiulo,' diras John Fund de la Wall Street Journal , kiu helpis skribi la unuan libron de Limbaugh. "Malpermeso forgesu ke li estis diskisto." En 2004, Limbaugh nomis feminismajn aktivulojn Gloria Steinem, Susan Sarandon, Christine Lahti, kaj Camryn Manheim kiel "fama feminazis." En 2005, Limbaugh diris "ke mi ne uzis tiun esprimon en tiu programo en jaroj. Sed ĝi daŭre venas al ilin, ne certe? Kaj vi scias kial? Ĉar ĝi pravas. Ĉar ĝi estas preciza." [10] En oktobro 2012 Limbaugh daŭre uzis la vorton regule en sia spektaklo. Aliaj politikaj komentistoj ankaŭ faris komparojn inter batalema feminismo kaj totalismaj ideologioj. En 1994, Camille Paglia priskribis kelkajn feminismajn grupojn kiel " staliniston " por okupiĝado pri kion ŝi priskribas kiel cenzuron kaj sufokadon de malkonsento. [15] [16] En 1983, jaron antaŭ Limbaugh debutis kiel politika intervjuspektaklestro, anarkiisto Bob Black skribis eseon nomitan "Feminismo kiel Fascism ". En 2012, Limbaugh kulpigis "feminazis" kiel la kialo de jardek-longa tendenco de penisŝrumpiĝo.
Nuntempe[redakti]
Bene que le feminismo generalmente disparevis in Europo in le 21-me sekulo, in alteraj partoj de l' mundo qvasi un qvarono de un milliono de kasoj esas ankorau reportataj annualmente, malgrade le disponibilitato de drogoj effectivaj kontraŭ le maladio.
Vidu ankaŭ[redakti]
- ↑ «Why we need to talk about white feminism». Konsultita la 12an de decembro 2016.
- ↑ «What happenes to the womens movement». Konsultita la 12an de decembro 2016.
- ↑ Williams, Sherley Anne (1986). "Some implications of womanist theory". Callaloo.
- ↑ James, Joy (2014). Transcending the Talented Tenth: Black Leaders and American Intellectuals. Routledge.
- ↑ «Beyonce Feminism». Konsultita la 12an de decembro 2016.