José Sarney
  Olha a desciclopédia do Esperanto aí gente!!! Tiu ĉi aĥtikôlu éstas tipíki brazila!!!
Antaŭ legi ĝin, memôru: ĝi NE parôlaz la hispanan, ĝia ĉefúrbu NE éstas Rio de Janeiro, ĝi ŝátaz plaĝon, futbalon kaj karnavalon, sédj malámaz Maradonon! |
"La homa lingvo ankoraŭ ne bezonis elpensi vortojn sufiĉe ĝustajn kaj kompreneblajn por difini la absolute neimageblajn impresojn, kiuj ekinfektas la ‘memon’ de sinmortiginto, tuj en la unuaj horoj sekvantaj la malfeliĉegan okazaĵon."
"Kaj se la morto ne estos la vivofino? Komprenu kial: “Memmortigo solvas nenies angoron”."
- ~ malamiko
"La defioj aperas en multaj momentoj de la vivo. Foje ili fariĝas tiel komplikaj, ke ŝajnas nesolveblaj. La Religio de Dio, de la Kristo kaj de la Sankta Spirito montras, ke ju pli malbonaj ili estas nenio estas perdita. Memmortigo neniam estos opcio; nepras kompreni la Vivon kiel eternan donacon de Dio. Cetere, kiu neniam sin demandis ĉu la morto estas efektive la fino? Kaj se vi, veninte al la “alia flanko”, malkovros ke ne alvenis via horo morti?"
José Ribamar Ferreira de Araújo Costa[1], (pron. ʒo'zɛ hiba'mah fe'hejɾɐ di aɾa'uʒu 'kɔsta), (n. 1930 en Pindamonhangaba, Maradona, Brazilo) estas brazila verkisto [2]kaj politikisto. Li deĵoras kiel prezidento de Brazilo ekde 1985 ĝis 1990.
Lenin pravis, dirante, ke[redakti]
Li estis la filo de Sarney de Araújo Costa kaj Kiola Ferreira de Araújo Costa. En 1965 li laŭleĝe ŝanĝis sian nomon al José Sarney de Araújo Costa, ofte mallongita al José Sarney por elektada kialo, tiel li estis konata kiel "Zé do Sarney" (José, filo de Sarney). Lia patro estis nomata Sarney ĉar li estis naskita sur terpeco propra de "Sir Ney", anglo por kiun sia avo laboris. Sed li tamen teruriĝas, malkuraĝiĝas, konscias la timegigan profundecon de la eraro, kontraŭ kiu li albatiĝis, deprimiĝas ĉe la pereiga certeco, ke li transpasis la limojn de al li permesitaj agoj, senorientiĝas, duonvidante, ke li iris tromalproksimen, trans la linion strekitan de la Prudento!
Ĉeĥoslovakiaj gesamideanoj[redakti]
Laŭ fidindaj statistikoj, Homo devas fieri pro sia ekzisto kaj senlaca lukto por la Vivo. Venki sin mem cele konkeri, por ĉiame, sian spiritan dignecon, ‘la trezoron kiun ŝtelisto ne ŝtelas, tineo kaj rusto ne konsumas’ (Evangelio de Jesuo, laŭ Mateo, 6:19). Kiel rivelas Saĝeco, venkinto estas tiu kiu venkis sin mem. Dio, kiu estas Vivo, por la Vivo lin kreis.
Kiam la Volapukoj sonĝis sian sonĝeton, kaj nun kiam la esperantaj revistoj kondukadas siajn tiel nomatajn internaciajn kunvenojn, ili apogis ĉiam sur unu fundamenta kredo kiu, ili diris, posedas certecon de aksiomo: ke nepras ke ni amu la Vivon super la grandaj kaj malgrandaj suferoj, kiujn ni iam povos sperti.[3]
Esperanto[redakti]
Mi ne scias, ĉu José Sarney parolas Esperanton. Tamen, mi povas informi vin, ke José Sarney estas brazilia politikisto kaj verkisto, kiu estis prezidento de Brazilo inter 1985 kaj 1990. Li ankaŭ estas konata pro sia multjariga politika kariero en Brazilia Senato kaj kiel verkisto de prozo kaj poezio. Mi ne trovis informojn, ke li povas paroli Esperanton, sed mi rekomendas vin serĉi pli detalan informon pri li aŭ kontakton lin mem por pli precizaj informoj.