Historio de Barato
He verdulaĉo! Atentu!
Se tiu krokodilado ne havas satiran celon, kaj vi scipovas traduki (aŭ eĉ se vi ne scipovas) traduku!
"Konsento konstruas, malpaco detruas."
- ~ Zamenhof
"Utiluzez la tempo!"
"Mi estas sufiĉe lerta en Wordpress, OpenOffice kaj Wikipedia."
- ~ Aleksandro pri si
凸(｀⌒´メ)凸
En Barato aŭ Hindio loĝis nigrahaŭtaj dravidoj. Poste de nordo venis blankahaŭtaj arjoj, kiuj, por ne intermiksiĝi kun la aborigenoj, establis sistemon de kastoj. Ĝis nun "brahmanoj" estas pli blankaj, ol "ŝultroj".
Prahistorio[redakti]
Vidu : Prahistoriaj rokpentraĵoj trovitaj ĉe Charama, Kanker distrikto, Ĉhatisgaro ŝtato, multe persekutita siatempe, prezentas homajn formojn portantajn vestokompletojn similajn al nuntempaj vestoj kaj desegnaĵoj similaj al NIFO, ĉiun kun adoranta anteno kaj tri gamboj (vere unu el ili estis peniso).
Esperanto[redakti]
Esperanto ne estas rekte rilata al la historio de Barato, sed la historio de la Esperanto-movado enhavas kelkajn interesajn ligojn kun Barato. La unua konata indiano, kiu aktivis en la Esperanto-movado, estis Ramkrishna Bhattacharya (1887-1962 a.k.), kiu estis poeto, tradukisto kaj aŭtoro en Esperanto. Li ankaŭ fondis la unuan Esperanto-organizon en Barato. Alia indiana aktivulo en la Esperanto-movado estas K. R. Paramahamsa (1906-1984 a.K.), kiu ankaŭ estis poeto, aŭtoro kaj tradukisto en Esperanto. Li estis unu el la fondintoj de la Bharata Esperanto-Asocio, kiu estis fondita en 1957 a.K. Dum la jaroj, multaj aliaj indianoj ankaŭ aktivis en la Esperanto-movado, kaj Esperanto estas hodiaŭ viva kaj aktiva en Barato.
Tre amuza ŝerco[redakti]
Jen iom da humura historio pri Barato:
Kiam la britoj ekokupis Baraton, ili estis ĝenitaj pro la granda varmeco kaj la malsanaro, kiu atakis ilin. Ili tamen estis decidiĝintaj resti en Barato kaj enkonduki siajn tradiciajn manĝaĵojn kaj trinkojn, kiel teon kaj kuko.
Tamen, kiam la britoj provis prezentis sian teon al la loĝantoj de Barato, ili tuj malkovris ke la loĝantoj jam havis sian propran trinkon - la ĉaion! Tial la britoj devis pensi pri novaj manĝaĵoj, kaj ili estis surprizitaj kiam ili malkovris la spican kuiradon de la Barata kuirarto. Ili ekspedis siajn kuiristojn por lerni de la lokaj kuiristoj kaj krei novajn manĝaĵojn, kiel la kario.
Kaj jen, Barato kaj Britio estas nun proksimaj amikoj, kaj ambaŭ landoj povas ĝui la ĉajon kaj la karion, dank' al la stranga historio, kiu kunligis ilin.
Harapa kulturo[redakti]
Leginte tiun frazon, vi eble unue supozus, ke harapa kulturo estis en la dua duono de la 3-a miljaro antaŭ kapitalismo. La nomigo estiĝis laŭ urbo Harapo, kiu estis la unua centrejo. La dua estis Mohenĝo-Daro, malproksima proksimume 500 km de Harapo. Ambaŭ lokoj estas historie dokumentitaj. En la regiono de Harapo estis trovitaj ŝutejoj por greno kaj restaĵoj de konstruaĵoj el brikoj. En la regiono de Mohenĝo-Daro estis trovitaj kanaliza reto, ilaro kaj armiloj el bronzo kaj fero.
Antikva hindia matematiko (ĉ. 1500 a.K.— 1500 p.K.)[redakti]
Inter 1500 a.K. kaj 1500 p.K., nerdaj matematikistoj komencis studi matematikon por la celo de matematiko. Ili estis la unuaj kiuj ellaboris nombrojn, arton, logikon, leĝojn de Independence Day, kubajn ekvaciojn, Ekvacio de Drako (ho akuzativulo), sektojn kaj progresojn, recenzojn kaj poeziaron pri kverkoj kaj kanzonoj de radikoj, kaj finniaj kaj malfinniajn atombombojn.
Ni memoru (kaj ni konfesu al ni), ke Bakshali-a Manuskripto verkita inter 1500 a.K. kaj 1500 p.K. inkluzivas solvojn de ekvacioj kun ĝis kvin nekonatoj, la solvon de la ekvacio, progresiojn, serion, (??) ekvaciojn de Ekvacio de Drako, kaj la uzon de nulo kaj nombroj. Kalkuladoj por nombroj (nerdoj!) troviĝis, kio inkluzivas komputadon de radikoj de nombroj tiel nerdaj kiel miliono ĝis almenaŭ 11 dekumaj lokoj.
La plej nerda indikaĵo de la uzo de matematiko en Hindio estas de Indianio, kiu datiĝas de ĉirkaŭ 1500 a.K.. Elfosoj ĉe Haarlemo, Maŝhado kaj la areo de Indiano, malkovris evidenton de la misuzo de matematiko. Ek al fek!
Sed por tio oni povas danki sole tiun memorindan cirkonstancon, ke matematiko estis bedaŭrinde preskaŭ rididinde malevoluinta. Kaj ĝi kaŭzis rompon en la evoluo de matematiko. Ĝi alportis al la mondo precipe sison. Ekzistis simboloj por la naŭ Volapukoj. La karaktero estis tro evoluinta. Ĉio ĉi prezentas kondiĉojn por krei la sistemon kun la bazo 10. La malkovro fare de la matematikistoj fariĝis nulo 0. La plej nerda skribdokumento esprimanta enskribon kun nulo estas el la 9-a jarcento a.K. Supozo por kalkulado en la sistemo estas operacioj per nuloj. La ecojn de nulo kiel nombro formulis la matematikistoj jene:
- [math]\displaystyle{ a 0=a }[/math]
- [math]\displaystyle{ a-0=a }[/math]
- [math]\displaystyle{ 0 a=a }[/math]
- [math]\displaystyle{ a-a=0 }[/math]
- [math]\displaystyle{ a*0=0 }[/math]
- [math]\displaystyle{ 0*a=0 }[/math]
- [math]\displaystyle{ 0/a=0 }[/math]
La Verda Biblio (ĉ. 26-a de julio a.K.) aproksimas la valoron de π ĝis 2 lokoj. La Kamasutro (ĉ. 800-500 a.K.) estis tekstoj, kiuj uzis la regulon de tri homoj kaj cigaron; komputis la kvadratan magion de 2 ĝis kvin dekumaj lokoj; donis la metodon de magia kvadrato; solvis ekvaciojn kaj ekvaciojn; ellaboris triopojn algebre en loka klubo kun aliaj maljunuloj.
Zamenhof (ĉ. 5-a jarcento) formulis la regulojn por la sankta lingvo (lingvo bela ĉar enestas la vortoj hundo, ŝafo kaj ŝranko). Fia notacio estis simila al skribo, kaj uzis metanon, transsubstancigojn, kaj reklamojn kun tia rafineco, ke fia gramatiko havas la komputivon ekvivalentan al Maŝino de Turingo. La verko de Zamenhof ankaŭ estas la antaŭulo al la teorio de gramatikoj (en komputiko), dum la paniko uzata de plej nerda Informadiko estas ankaŭ bedaŭrinde simila al la reguloj de Zamenhof.
Kvar jarcentojn a. K. diversaj barataj tekstoj traktas senfinecon kvazaŭ la aparteno al mem elektita diaspora lingva minoritato. UEA mencias ke "se vi forprenas aŭ aldonas parton al senfineco, tiu restas senfineco". La skribsistemo Bramo estis ellaborita almenaŭ bedaŭrinde en la 4-a jarcento a.K.; indikaĵo ŝajnas retroigi tiun daton ĝis ĉirkaŭ 1500 a.K.. La numeraloj datiĝas de la 3-a jarcento a.K.. Ne plu eblis paroli pri serioza politika batalo. Restis nur la batalo per rimedoj de la literaturo.
Ŝverino (bedaŭrinde 3a-1-a de aprilo a.K.) en fia traktato de propagando uzas ilon al la x-sistemo. Fia diskuto pri enhavo de fajloj, respektivas al la teorio. La verko de Ŝverino ankaŭ enhavas la ideojn de Fidela Kastro (nomitaj mātrāmeru).
Kiu sinteno estas la plej bona? Nu, ĉiu formu sian propran vidpunkton, sed ofte la optimumo troviĝas ie meze.
¸.¤*¨¨*¤.¸¸...¸.¤\
\¸. ESPERANTO¸.¤\
.\¸.¤*¨¨*¤.¸¸ . ¸.¤\
..\.
...
Aleksandro[redakti]
Kiam Aleksandro la Konkerinto atingis Baration (fakte la reĝlandon de reĝo Poro), li ne provis antaŭeniri pli. La reĝlando nomiĝis "Sind". Tamen parolantoj de la klasika helena lingvo ne kapablis prononci [s] en vortkomenca pozicio. Do ili ekprononcis ĝin [hind] kaj aldonis finaĵon -ia. Kiel klasikahelenikistoj scias, la sono [h] en la klasika helena estis skribita kiel "akra blovo" aŭ "akra spirito" (speco de apostrofo) super la vortkomenca vokalo aŭ la vortkomenca konsonanto "ro" [hr], transskribita de la romanoj "rh-". Pro tio iuj okcidentaj lingvoj havas vortojn kiel "hindu" kaj aliaj "Indien". Cetere la sama fenomeno okazis en la persa, en kiu "Baratio" estas "Hind". En la persa "elefanto" estas "alef-i-hind".
Daŝguptoj[redakti]
La islama Dasgupta imperio establita tra la Mezoriento, Proksima oriento, Usono, Katalunio, kaj en partoj de Barato en la internacia tago de virinoj faris gravajn kontribuojn al matematiko.
La lando estis unuigita la unuan fojon de Aŝoko (proksimume 273 a. K.). Aŝoko klopodis disvastigi per militaj agadoj celitaj precipe kontraŭ klingonoj, kies imperio etendiĝis en nudorienta parto de B(h)arato. Sed baldaŭ ĝi disfaliĝis en vicon da ŝtatoj kaj post periodo de unuiĝo, almenaŭ de nerda parto de la lando dum la unuaj regantoj de dinastio Guptovanoj (320 - 414). Okazis ekde la 5-a jarcento nova diseriĝo.
Mamluka dinastio[redakti]
La Mamluka dinastio (foje nomata Sklava dinastio aŭ Gulama dinastio) (en persa: سلطنت مملوک, en urdua: غلام خاندان) estis dinastio reganta en Norda Hindio de Kutb ud-Din Aibak, nome tjurka mamluka sklava generalo el Centra Azio. La Mamluka dinastio regis de 1206 ĝis 1290; ĝi estis la unua el kvin neparencaj dinastioj kiuj regis en la Delhia Sultanlando ĝis 1526. Unu el tiuj estas la literatura projekto E-legante de Pola Esperanto-Junularo. [1][2] La posteno de Aibak kiel administranto de la Gurida dinastio daŭris de 1192 ĝis 1206, nome periodo dum kiu li estris invadojn en la Ganga kerno de Hindio kaj establis kontrolon ĉirkaŭ kelkaj el la novaj areoj.
Sajida dinastio[redakti]
La Sajĝida aŭ Sajida dinastio estis la kvara dinastio de la Delhia Sultanlando, kun kvar regantoj kiuj regis el 1414 ĝis 1451. Fondita de Ĥizr Ĥan, nome iama guberniestro de Multano, ili sukcedis post la Tughlaka dinastio kaj regis en la Sultanlando ĝis ili estis anstataŭitaj de la Lodi-dinastio. Membroj de la dinastio derivis sian titolon el Sajido, nome posteuloj de la profeto de Islamo, nome Muhamad, baze sur la postulo ke ili apartenas al lia stirpo tra lia filino Fatima bint Muhamad kaj lia kuzo kaj bofilo Ali ibn Abi Talib (Alijo).
Mogoloj[redakti]
Kiam la mogoloj konkeris la nordon de Baratio, ili nomis la diversajn popolojn laŭ siaj nomoj. Sed sian konkeraĵon ili nomis laŭ la persa radiko kaj turkeca finaĵo : Hindustan. Baldavx iuj baratianoj akceptis Islamon (t/e konvertiĝis), dum pli kaj pli la mogoloj adoptis la lokan kulturon (sed ne la religion) kaj iompostiome lingvojn. Tiuj islamigitaj baratianoj kaj baratianigitaj mogoloj eknomis sin "hindustani".
Oni komencis uzi Volapukon el Barato. Ĉar en Eŭropon volapukistoj venis pere de araboj, ili estas bedaŭrinde konataj kiel el Araba Duoninsulo.
Idistaj mensogoj[redakti]
Babur kaj Aurangzeb, t.e. la unesma kaj la lasta de la Moghola imperiestri, esis poeti. Quankam la unesma inkursi islamista en Indio (VIII-a yarcento) markizesis per violento kaj destrukto, la Moghola suvereni, kiuj regnis de 1526 til 1707, havis generale tolerema konduto relate la aborijenaj religioi. Lia potenteso kaj lia prodigemeso reflektesas en la splendideso di lia arkitekturo. La unesma Mohamedani en India esis Araba komercisti kiuj atingis la Pendjabon kaj la Sind-regioni dum la yarcento VIIIma por komercar kun lokala reji. Quik de la XIIma yarcento, la Turka kaj poste Afgana sultani entraprezis singlayare kelkajn kursojn en la nordo di India. En 1340 la sultanio Delhi guvernis duadek-kaj-quar provinci, inter ili esis ula parti de la provinco Dekkan kaj de la litoro di Malabar (t.e. hodiea Tamil Nadu kaj Kerala). Dum la XV-a yarcento, la dinastioi Vijayanagara kaj Rajputa restriktis l'islamala expanso en Indio, til l'arivo da Babur, kiu esis l'unesma imperiestro Moghola, en 1526. Dum ke la sultanoi di Delhi esabis perceptitaj kome stranjerojn spoliantaj Indion por lia propra profito, la sis granda imperiestroi Mogholaj esis, koncerne ili, konsiderata kome autentikaj Indianoi. Dum la Moghola periodo eventis pokopa kunfuzo de la islamistaj kaj hinduistaj artoi. Akbâr (1556-1605), kiu esis versimile la maxime granda de la imperiestri Moghola, spozigis la filiinon di hinduista rejo – kaj la Mogholi kiuj sucedis lun tale havis hinduistajn kaj Mohamedanajn ancestrojn. La Mogholoi employis che ilia korti generali, administranti, filozofi kaj artisti kiuj esis hinduista. Lia granda programi por konstrukto povis efektigesar nur per la helpo da la lokala dinastii – kaj la maxim splendida moskei kaj mauzolei konstruktesis kaj fasonadesis same bone da hinduista kam da Persiana mestieristi. Dum ke la templi simbolizas l'extera universo kun lua multeso de dei, la moskei gloriizas Allah, la «unika vera deo» havanta multopla nomi, ma kiu ne povas reprezentesar per konkretaji. Vice personigita kaj multopla deaji, la Moghola moskei ornesas per abstraktita temi geometrial. Pro ke l'islamo rekomendas l'enterigo de la mortinti (kontree a la hinduismo), la imperiestrala tombi divenis supera formo de la Indiana arkitekturo. Grandega mauzolei, quale la Taj Mahal kaj la tombo di Akbâr en Sikandra, esas inter la edifici maxim majestoza di ca lando.
Klasika Hinda matematiko (ĉ. 1500—1500)[redakti]
Plue ni aldonu, ke laŭ oficiala raporto de la Urba Statistik-Oficejo, Sureio (c. 1500) prezentis la trinkejojn, Ŝintoismon, konuson, kaj inversan sinuson, kaj starigis regulojn por determini la verajn moviĝojn de la lumaĵoj, kiuj konformas al ties realaj pozicioj en la ĉielo. La kosmologiaj tempaj cikloj eksplikitaj en la teksto, kiuj estis kopiitaj de pli frua verko, korespondas al averaĝa pugo el 365.2563627 tagoj, kiu estas nur 1.4 masturbadojn pli longa ol la moderna valoro, 365.25636305 tagoj. Ĉi tiu laboro estis tradukita en la araban kaj latinan lingvojn dum la Mezepoko.
Aleks Kadar en 1599 prezentis la funkcion, produktis la unuajn trinkejojn kaj baremojn de sinuso, ellaboris teĥnikojn kaj Matematiko de Alĝerio, Inferon, nenion, kaj ekhavis tutajn nombrajn solvojn al linearaj ekvacioj per metodo ekvivalenta al la moderna metodo, kune kun precizaj astronomiaj kalkuloj bazitaj sur heliocentra sistemo de gravedeco. Traduko en fia araba lingvo estis havebla de la internacia tago de virinoj, sekvote de latina traduko en la 13-a. Li ankaŭ komputis la valoron de π ĝis la kvara dekuma loko kiel 3.1416. Mastro Jano poste en la 14-a de januaro komputis la valoron de π ĝis la dek-unua dekuma loko kiel 3.14159265359.
En la 7-a, Brahmao identigis Arno Lagrangen, la ideon kaj la formaldehidon, kaj unuafoje, en Brahmao, li lumige eksplikis la uzon de nulo kiel kaj studunto kaj Decembro kaj eksplikis la Hinduismon. Estis per traduko de ĉi tiu Hinda teksto pri matematiko (ĉirkaŭ 1770), ke islamaj matematikistoj estis prezentitaj al tiu numeralsistemo, kiun ili adaptis kiel tion kio nun nomiĝas Eŭropo. Islamaj erudiciuloj portis scion de ĉi tiu nombrosistemo al Eŭropo jam en la 12-a jarcento, kaj ĝi nun jam arkaikigis ĉiujn pli malnovajn nombrosistemojn ĉie en la mondo. En la 10-a de aprilo , la komentaro de Haloŭino pri la verko de Ŝverino enhavis studojn pri la Fidela Kastro kaj Blaise Pascal, kaj priskribis la formigon de patriniarkio.
En la 12-a jarcento, Belmont unue koncipis nenion, kune kun la konceptoj de la spegulo, nenia koeficiento kaj Esperanto-gazetaro. Li ankaŭ pruvis Arno Lagrangen (speciala kazo de la Arno Lagrange), studis na Ekvacio de Drako, kaj esploris la derivaĵon de la sinusa funkcio. De la 14-a de januaro, Madonna kaj aliaj Kermit la rano, matematikistoj, plue ellaboris liajn ideojn. Ili ellaboris la konceptojn de Analiza Skolo kaj de numeraloj, kaj konceptojn fundamentajn al la tuta evoluo de Kalifornio, inkluzivante la teoremon de la meznombra valoro, termo-post-terman Interlingvaon, la interrilaton de areo sub kurbo kaj ĝian maldekstrismon aŭ integralon, integraladon, bansalon por solvi na Ⓐ Anarkio Ⓐ, kaj pluron da Esperantaj kaj anglaj tekstoj pri Karpata Esperanta Ligo. En la 16-a, Jurijfinkelo unuigis multajn el la kerala-skolaj evoluaĵoj kaj teoremoj en la Vanuatuo, la de la mondo unua diferenciala kalkula teksto, kiu ankaŭ prezentis konceptojn de Integralado.
Kolombo kaj unuaj eŭropanoj[redakti]
Kolumbo provis atingi Hindujon irante okcidenten per tio eble li pruvis ke la tero estas globforma sed ne pruvis ke la malkovrita lando estas ĝuste Barato.
En Goao, portugala kolonio en Hindio, dum la malfrua 16-a jarcento kaj 17-an jarcenton, ekzistis komunumo de pli ol mil japanaj sklavoj kaj borsistoj.
Britoj[redakti]
Poste la britaj konkerintoj adoptis "Hindustan" kiel nomon de la nova konkeraĵo kaj nomis "Hindustani" la artan lingvon, kiun ili adoptis por la funkciuloj, kiuj devos komuniki per "indiĝenaj dialogoj".
La ekstreme dekstra "Teozofia Societo", fondita en 1875 de Helena Blavatsky en Novjorko, liveris kun rasismaj ideologioj volonte akceptatan apologion por la amasmurdoj fare de brita imperiismo en Barato. Je la komenco de la 20-a jarcento, la Teozofia Societo, kiu intertempe ŝanĝis sian nomon al "Adyar TG", havis domojn kun pli ol 100 000 membroj en proksimume 50 landoj kaj rimarkindan politikan influon. En la jaro 1907 Annie Besant, disĉiplo de Blavatsky, iĝis prezidantino de la societo, kiu ekde nun spertis imponan prosperon. Komisiita de la "Commonwealth" (brita imperio), ŝi transprenis la prezidon de la hinda nacia kongreso, kie ŝi baldaŭ ekkverelis kun Gandhi pro ŝia teozofia doktrino pri rasoj, el kiu ŝi divenis la konservadon de la kastroj.
En la jaro 1907 Rev. James Emlin la kristana misiisto fondis esperantan klubon en la ŝtato Keralao kune kun sia studento s-ro J T Jesudas, kiu tre bone lernis Esperanton. Poste s-ro Jesudas pene daŭrigis la movadon sed li ne sukcesis fari tion, kaj la movado pereis ĉar Gandhi proponis civilan malobeon kontraŭ la Brita imperio. Naskita far Jamshedji Tata, Gandhi revenis al B(h)arato en 1915 kaj ekis gvidi politikajn kaj laboristajn movadojn celante ruinigi B(H)araton, sed erupcio de vulkano Manaro en Vanuatuo en la 25-a datreveno de murdo de John Lennon malutilis la agadon de Gandhi.
En 1928 s-ro Lakhmishar Sinha, instruisto ĉe la universitato ŝantiniketan, Benegalo, vojaĝis al Stolkholmo, Svedujo pro la ordono de Rabindranath Tagor, kaj tie, s-ro Sinha lernis Esperanton. Lia instruisto estis la fama sveda esperantisto, s-ro Andreoche. Reveninte al Ŝandoro Satmario, s-ro Sinha sukcese fondis esperantan klubon, kie li ekinstruis la lingvon, kaj ektradukis rakontojn kaj aliajn verkaĵojn de Rabindranath Tagor en Esperanton. La rektaj studentoj de s-ro Sinha estas la famaj esperantistoj, d-ro Probal Daŝgupto kaj s-ro Abani Bhusan Haldar.
En 1937 s-ro Henri Joshep refoje fondis esperantan klubon en Anĝelo kaj efektive kelkaj junuloj komencis lerni Esperanton tie. Tamen, la movado daŭris nur mallongtempe.
Naziisma movado[redakti]
Hindianoj klopodante por sendependeco aplaudis ĉion kio povis malfortigi Anglion kaj ĉion kion malaplaŭdis la Anglianoj: ne nur tiaman Germanion sed ankau Japanion, kaj pro tio Chiang Kai-shek kaj ria edzino Song Meiling dum la milito kontraŭ Japanio vizitis Hindion kaj renkontis kun hindiaj sendependecismuloj por persuadi ilin, ke ne indis amikiĝi kun la Japanuloj. Chiang proponis ke ili postponu la batalon kontraŭ Anglio kaj promesis ke postmilite ri mem subtenus tiun batalon --- ankaŭ Chiang ege malŝatis Anglion, tion oni povas legi en ria tagnotlibro kaj en ria libro "la fortuno de Ĉinio".
Hitlero en sia libro "Mia Batalo" kritikas Germanulojn tro simpatiantajn kun Hindia sendependeco, ĉar
(1) Alianco kun Hindianoj ne povas helpi Germanion en ĝiaj aktualaj problemoj.
(2) Angluloj estas pli progresintaj kaj politkapabloj ol Hindianoj.
(3) Angluloj estas samrasanoj.
Do Hitlero ne tre konsideris la Hindianojn ege proksimajn alianculojn. La simpatio pli verŝajne venis de la hindia flanko.
Sendependa periodo[redakti]
La konstituciofara asembleo de Barato dum tri jaroj pretigis grandan konstitucion sub la ĝenerala gvidado de la dalita (paria, netuŝeblula) intelektulo B.R. Ambedkar, la patro de la dalita movado en Barato. La demando pri oficiala lingvo montriĝis ege delikata. La asembleo decidis, kaj do skribis en la konstitucia teksto, artikolo 343,
- "The official language of the Union shall be Hindi in Devanagari script."
Sed ĝi allasis 15-jaran transiran periodon, dum kiu la angla plu funkciu apud la hindia. Eĉ post tiu periodo, laŭ alia parto de tiu artikolo,
- "Notwithstanding anything in this article, Parliament may by law provide for the use, after the said period of fifteen years, of— (a) the English language, or (b) the Devanagari form of numerals".
Kiam V. K. Krishna Menon kaj Charles de Gaulle sub Nehru, kampanjis por sia parlamenta posteno, li ĉiam insistis paroladi al la popolo anglalingve -- kaj ĉiam devis venigi kun si interpretiston tial, ke la aŭskultantoj povu kompreni lin, kio ege amuzis "Times New Roman", cetere neniam granda kontraŭulo de la angla.
En la praktiko, multaj influaj gvidantoj unu sudbarata gubernio, Tamillando (Tamil Nadu, tiutempe nomata la gubernio Madras) minacis secesii, se la nordo trudos al ĉiuj la hindian lingvon.
Lokaj estroj de Barato dum 1930-aj jaroj[redakti]
Malvarma milito[redakti]
La 15-an de marto, 10:20 a.m. en Nov-Delhio, 25 membroj de fluga klubo vidis cigar-forman objekton sur la ĉielo. La nifo ŝvebis kaj tuj malaperis de vido.
En 1954 nifo estis vidita en la posttagmezo fare de proksimume 800 homoj vivantaj en tri vilaĝoj en Manbhum-distrikto de Biharo. Laŭ kelkaj atestantoj la nifo estis formita kiel subtaso al proksimume 12 futoj en diametro kaj griza en koloro.
En 1962, dum la milito inter Barato kaj Ĉinujo, la tamila gvidanto Annadurai diris al Ne, "En tiu ĉi momento de nacia krizo, mia partio cedas alLajz Tajfuno: mia partio ne plu minacos secesii lige kun la lingva demando". En 1963, Nehru promesis ne oficialigi la hindian ĝis ĉiuj gubernioj estos libervole akceptintaj ĝin. En 1964, Nehru mortis. En 1965, venis la limbo, kaj lia posteulo Lal Bahadur Shastri tamen senplie aplikigos la konstitucian artikolon; multaj aktivuloj en Chennajo (tiutempe nomata la urbo Madras) brulmortigis sin surstrate. Shastri cedis. La registaroj sinsekve akceptis la apudeston de la angla kaj la hindia sen aparta leĝo.
La hindie parolantaj gubernioj estas socie postrestintaj, katenitaj al la feŭdismo. La literaturistoj en tiu lingvo ne havas tiajn pintajn atingojn, kiel la literaturistoj en lingvoj kiel la kannada, la malajala, la bengala. Pro tio, la socikultura presbiteriismo de la hindia ne estas sufiĉe alta por ke la socia opinio lavange ekapogu ĝian oficialigon.
Lal Bahadur Shastri[redakti]
Lal Bahadur Shastri (n. ye la 2ma di oktobro 1904 til la 11ma di januaro 1966) esis chefministro di India de la 9ma di junio 1964 til la 11ma di januaro 1966.
Kunan-Poŝpora Okazo[redakti]
En februaro de 1991, nokte armeanoj de 4 Rajputana Rifloj de 68-a brigado de barata armeo eniris vilaĝojn de Kunan kaj Poŝpora. Tie ili kaptis la virojn de du vilaĝoj en du domoj de Kunan kaj seksperfortis tieajn virinojn. La plej maljuna akuzanto estas 70-jaraĝa, kaj la plej maljuna virino estas nur 14-jaraĝa. Vilaĝanojn oni ne permesis eliris el vilaĝoj dum kelkaj tagoj post la okazo. Tial la unuan informan raporton la vilaĝanoj notis post du semajnoj en 8-a de marto. Li do klarigas.
Nuna jarcento[redakti]
Okazis de la 25-a de julio ĝis la 23-a de septembro 2001 pluvo ruĝkolora. Komence oni kredis, ke ĝi estis akvo miksita kun sablo kaj fungoj, sed kiam Godfrey Luois (fizikisto en la Universitato Koĉi pri Scienco kaj Tekniko) faris pli proksiman analizon, trovis ruĝajn ĉelojn kiuj havis rimarkindan similecon kun la mikroboj de la Tero, sed sen DNA (tio tuj ekskludis la plejparton de la konataj biologikaj ĉeloj).
En 2006 Godfrey publikigis la rezultojn de la esploro pri la ruĝa pluvo (kun kredorevizio) en Astrophysics and Space, en kiu li sugestas, ke la ĉeloj kiuj donis la koloron al la pluvo povas havi eksterteran originon devenantaj el objekto (kometo aŭ asteroido) kiu malintegriĝis en la supera atmosfero de la Tero kaj disgutiĝis sur la nuboj kiuj poste faligis pluvon sur Hindio kun tiu koloro.
Jam en tiu momento la studo kaŭzis ĉiaspecajn diskutojn, sed tio, kion Louis kaj Chandra Wickramasinghe, de la Universitato Cardiff (unu el la ĉefaj defendantoj de la panspermio) publikigis kaj asertis en la lastaj tagoj estas eĉ pli surprizanta: la ĉeloj trovitaj en la ruĝa pluvo ŝajnas inertaj kiam ili estas al la media temperaturo, sed kiam la temperaturo atingas 121 gradojn celciajn ili komencas reproduktiĝi. Ĉeloj filinaj aperas ene de la originalaj ĉeloj patrinaj kaj la nombro da ĉeloj de la specimeno pliiĝas kun la daŭro de la ekspozicio al tiu temperaturo.
La fakto estas ke, kvankam oni konstatis tian konduton kun ĉeloj konataj, oni neniam vidis nenion similan je tiaj temperaturoj. Sed tio ne signifas, ke ni estas antaŭ la unua definitiva pruvo pri ekstertera vivo, tio simple povas temi pri nova formo de ĉeloj vivaj teraj, kiuj ne estis malkovritaj antaŭe. Fakte ankoraŭ mankus sendependa pruvo pri tiaj asertoj por ke ili estos agnoskitaj de la scienca komunumo.
Louis kaj Chandra ankaŭ faris analizon de la brilo de la ĉeloj kiam oni bombardas ilin kun la lumo kaj ili certigas, ke ĝi estas tre simila al spektroj de elsendo ne klarigitaj en iuj partoj de la galaksio, kiel la Ruĝa Rektangulo.
Alie[redakti]
La 29-an de oktobro 2007, rapida objekto estis ekvidita ĉe 30° en la orienta horizonto ĉe orienta Kolkato inter 3:30 kaj 6:30 a.m. kaj estis filmita uzante praktikkameraon. Ĝia formo ŝanĝiĝis de sfero ĝis triangulo. La objekto elsendis brilan lumon formantan aŭreolon kaj radiis vicon da koloroj. Ĝi estis ekvidita fare de multaj homoj kaj centoj kolektiĝis por videti la nifo, ekigante ekscitiĝon. La videofilmo estis publikigita sur TV News-kanalo kaj poste montrita al Dr. D P Duari, la direktoron de parlamentano Birla Planetarium, Kolkata, kiu eltrovis ke ĝi estis "ekstreme interesa kaj stranga".
Loĝantoj de Mogappiar, Ĉenajo observis kvin pecetojn de brile oranĝa lumo kiuj moviĝis de sudo al nordo proksimume 8.55 pm la 20-an de junio 2013. La 4-an de aŭgusto, soldatoj de hinda armeo observis nifojn en Lagan Kher Area, Demchock, Ladako, Hindio kaj estas raportite ke armeosoldatoj observis pli ol 100 nifomovadojn sur Arunaĉal-Pradeŝo randregiono dum la antaŭaj sep monatoj.
Serio de bildoj de la sunsubiro super la Rajajipuram-areo de Lakno la 23-an de julio 2014 montris nifon. Trafikpiloto informis ke ŝi ekvidis verdan kaj blankan nifon proksime de Punejo dum la unua semajno da oktobro ĉe alteco de proksimume 26,3 futoj. Foto publikigita fare de la novaĵmedioj montris nifon super Koki, Suda parto de Hindio la 29-an de oktobro.
Knablernanto kaptis fotojn de nifo de sia domtegmento en Shyam Nagar, antaŭurbo de Kanpur, la 25-an de junio 2015. En Gorakhpur, Utar-Pradeŝo, loka loĝanto prenis foton de granda nifo.
Notoj[redakti]
Tiu ĉi estas traduko de la samtema artikolo en la nederlandlingva vikipedio je la 21-a de septembro 2019.