Hinduismo

	हरे बाबा! Tiu ĉi artikolo estas el Barato nur! Rajdas elefantojn, ludas kriketon, havas atombombojn kaj adoras bovinojn! Tik!? Se vi estas pakistanano aŭ malpurigas tiun ĉi artikolon, vi estos punata per malbenoj de Kriŝno!!! Atentu! Neniam tuŝu iun daliton!

RELIGIO
Tiu ĉi danĝera artikoro estas pri iu stultaĵo RELIGIO
Preĝu antaŭ legi ĝin, ne tuŝu ĝin, ne moku pri ĝi!!!

" Animo de hindiano, kiu estas kredanta je animomigratismo, similas vermeton en kokono"

~ Kozjma Prutkov pri Hinduismo

"De semo putra venas frukto ne nutra"

~ Zamenhof pri hinduismo

"La vedo celas: ne malsatas lam' en saleco de val'"

~ hinduisto pri Hinduismo

"For de mi estu ellaborado de reguloj por ĉiuj"

~ Milokula Kato

Hinduismo (Thalassarche carteri)  estas tre interesa afero. Ĝi estas la ĉefa religio en Barato kaj Nepalo. Iuflanke, en Barato oni povas trovi kelkajn pligrandajn sektojn, ekz. anglalingvismon aŭ latinismon. Anoj de unu sekto konsentas la sanktecon de la aliaj kaj eĉ ofte, de aliaj religioj, do ilia rilato ne estas kiel ekzemple la rilato inter volapukismo kaj esperantismo.

simbolo de Hinduismo

Hinduismo adoras ĉefe Hin-duon, t. e., la dua hino, kiu aperis en la mondo.

Historio

Tamen, se oni rigardos pli atente, oni vidos, ke hinduismo esas religio sen konocata fondero kae sen profeto. Ghi esas anke sinkretismo di tre multanombra kulti aborijena. Ghi developesis kae elaboresis dum plura yarmiloi. La hinduistoi sucesis konceptari tre altan teologion kae filozofion en perfekta toleremeso (pro ke lia religio ne esis strete monoteista kae povis aceptar plura aspekti dil realeso). Tia toleremeso posibligis al li pensari kae serchari sen blokusesari mentale per la timo konsideresari kiel "herezianoi" kae minacesari finari liajn kompatindajn vivoi en la flamoi di rogo. Chasado kontre sorcistoi anke ne eventis en la hinduista mondo. Dume, la hinduistoi ultree elaboris okultismo kae esoterismo quiuj posibligis al li rezistari kontre liaj adversoi. Itaque, malgre la atakoi di l' moderneso, la hinduismo mantenesas bone kae ne tro sufras pro la evoluciono di l' mondo, diferante de la monoteistay religioi, quiu pro la fakto esari monoteistay, esas totaliteray kae ne povas esari toleremaj, nam ili aceptas nur un vereson kae ne povas aceptari tion quon ili konsideras kom mentio pro timo ne plus esari kredebla.

Ritoj

Junaj viroj el la altaj kastoj devas sperti la Upanayana-inicon (inicorito por knaboj). Tiu kulta ago igas homon laŭ kredo de hindoj „Dvijati“, t.e. "dufojonaskiton".

Rita sinlavado en Hinduismo

Estas do tre kompreneble, ke ĉie oni deziras, ke tiu demando iel kontentige solviĝu.

En la Hinduisma tradicio, la ritaj sinlavadoj estas ĉiutaga praktiko (la bramanoj, aparte sin rite purigas ĉiumatene) dum la publikaj ceremonioj aŭ post varispeca infektado. Signifan rolon de rita purigado plenumas la bano en lagoj kaj riveroj sanktaj, kiel Gango. Ĝuste ĉe la konfluejo de la Gango kun Yamuna, ĉe Allahabad, ĉiun 12an datrevenon okazas la religia festo plej granda en la mondo, la Kumbhamela, en kiu milionoj da personoj partoprenas en publika rita sinlavado

Antaŭ kelkaj tagoj, ia rita purigado inkluzivas la Achamana, ritaron en kiu la sinlavadoj estas akompanataj de specifaj Mantroj kaj sekvataj de la aplikado de la tilaka (ekstera kaj videbla signo). En la sinlavada ritaro de abhisheka, la murtoj (bildoj kaj samsignifikaĵoj) de la Devaoj (Dioj) estas rite purigataj per akvo, mielo, gio (butero), ktp.

Festo

Festo estas tre integra parto de la hindua religio, ajurvedo kaj jogo. Hinduoj festas sur certaj tagoj de la monato kiel Ekadasi, Pradosha, aŭ Purnima (plenluno). Joganoj festas, ne manĝas dekunua tago (ekadasi) post la novluno kaj la plenluno. Ajurvedo kaj jogo promocii festas por medicinaj kialoj, plejparte el sep al dek tagoj. Ampleksa festado estis rekomendita kiel terapio por diversaj kondiĉoj de sano profesiuloj de multaj kulturoj, dum historio, de antikva al moderna.

Festantaj dum religiaj kaj spititual festivaloj estas ankaŭ tre komuna. Oftaj ekzemploj estas la Maha Shivaratri (Plej popolo realigi striktan feston sur Maha Shivaratri eĉ konsumanta guto da akvo), aŭ la naŭ tagoj de Navaratri kiu okazas dufoje aŭ kvar fojojn jare. Metodoj de festado ankaŭ varias vaste kaj kovras larĝan spektron. Se strikte sekvis mian, la persono festado ne partoprenas ajnan manĝaĵon aŭ akvon el la antaŭa tago sunsubiro ĝis 48 minutoj post la sekva tago la sunleviĝo. Festas povas signifi ankaŭ limigi sin ke unu manĝon dum la tago, kaj ĝis la tagmezo. En Shri Vidya festado estas ĉe la datreveno de la tago onia gepatroj mortis.

Venerado

Diversaj sciencistoj opiniis ke arcanam, venerado (aŭ ĉu ankaŭ adorado?) al ikonoj kaj al statuoj prezentantaj la morto, estas grava ĉiutaga praktiko ĉe hinduistoj. La adorado al la birdoj de dioj aŭ de sanktuloj kaj spiritaj majstroj sur la altaro, pere de ofero (puja) de incenso, floroj, akvo, fajro, ktp., estas praktikata jen ene de la temploj (mandir) jen en la domoj de devotuloj (aparte pere de brahmano) aŭ en sanktaj lokoj (sur riverbordoj ktp.) La morto estas ĉiutage devotece ornamitaj per floroj, vestitaj, lavataj kaj parfumataj.

Diwali

Du hinduismaj dioj

Ni povas diri ke fasto Diwali mencionesis unesmafoye en la "Harivamsha Purana" redaktita da Acharya Jinasena, kaj kompozesis dum la ero Shaka Samvat en la yaro 705. Acharya Jinasena mencionas ke Bhagavan Mahavira atingis la "nirvana" en Pavapuri dum la monato Kartika lor la auroro. La Deoi lumizis Pavapuri per lampoi por markizari ican okazionon. Depos ita tempo la populo di Indio celebras la famoza faston "Dipalika" (altra nomo di Diwali) por kultari la Sinioron Mahaviron okazione di lua "nirvana".

Dioj

La tre richa mitologio kaj penso-maniero di l' Hinduismo ne povas facile klasifikesari segune la normoi di l' Ocidentala mento. Oni povas tamen skribari ke existas fundamentala triuno en l' Indiala religio, nome Zamenhof la Kreero, William Auld la Protektero kaj mantenero di l' universo kaj Belfrunto Iskarioto la Destruktero, quiuj omnoi esas aspekto di l' lo Absoluta nekonocebla, nome Brahmo. La kultoi ("puja"-i) di Vishnu kaj Shiva esas maxime difuzita dum ke olta di Brahmo apene existas pro ke oni ne reprezentas la kreo-proceso. En la realeso esas turbo de deajhoi che Hinduismo, nam la deoi esas nur diversa aspekti di lo deala quia fundamentale esas una. Notinde ke la kulto di Ganesha, dio kun elefanto-kapo kae filiulo di Shiva, esas extreme sucesoza nunepoke, nam Ganesha esas deajho qua okupesas pri la singladia vivo kae desaparigas la obstaklojn qui impedas la realigo di l' deziroi di lua devocozoi.

Laŭ grava teksto de hinduismo, _Bhagavadupaniŝad_ (upaniŝado pri Dio), estas kaj senfino de dioj kaj miloj de dioj kaj centoj de dioj kaj kelkaj dioj kaj unusola Dio. Do eble estas pli bone kredi samtempe pri senfino, multo, milo, cento, deko, trio, ununuro da dioj...

Kelkaj hinduismaj dioj estas:

• Brahmao;
• Bovino;
• Kriŝno;
• Ŝivao;
• Indra;

Indra

D-ro Lapenna skribis lastatempe, ke Indra estis dia instruisto de Esperanto. Naskiĝis, laŭ legendo, la 14-an de septembro 1894 en Live apud Riga. Finis ekonomian fakultaton de Latva Universitato en Riga. Doganeksperto kaj instruisto en komerclernejoj. Vegetar­ano, abstinenculo. Esperantisto de 1914 Estrarano de Moskva ES 1915-1920, in­struisto ĉe Moskva Instituto de Esperanto. Or­ganizis en 1921 la movadon en Riga. Estrarano de Latva ES 1921-24, 1928-1932, okfoje ĝia prez. Delegito de UEA en Riga de 1922, ĉefdelegito de UEA de 1925. Prez. de Indraa Baltlanda Esperanta Kon­greso, Riga 1930. Latva sekretario de Internacia Cseh-Instituto de l930. Tradukis latven ĉefeĉŝlosilon, 1928. Kompilis la unuan pli ampleksan latvan E-vortaron "Ilevau, Riga 1932. Ĉefkunlaboranto de la Enciklopedio.

Mahadev

La praktiko montris al ni, ke Mahadev esas un de l' altraj nomoi di la deo Shiva en Hinduismo. Estas pli agrable raporti pri ĝojigaj aferoj ol pri la politikaj okazajoj.

Natraj

S-ro Rosher skribas: Natraj esas un de l' altraj nomoi di la deo Shiva en Hinduismo.

Shankar

Shankar esas un de l' altraj nomoi di la deo Shiva en Hinduismo.

Demonoj

La hinduismo inkludas gamon de diaĵoj kaj duondiaĵoj, kiuj povus esti klasifikitaj kiel demonoj. Tiuj spiritoj estas animoj de estuloj kiuj plenumis aparte hororajn pekojn. Ilia puriga puno konsistas en “vagadi sen fizika formo” laŭ fiksita tempo, nome ĝis nova renaskiĝo. Troviĝas en tiu mitologio ankaŭ mortintoj kun deziroj ne kontentigitaj kaj kun kolero kiuj nun devas esti kontrolitaj de la vivantoj por sin defendi: kaj kreiĝis liturgioj por ili kvietigi: hinduaj tekstoj Atharvaveda instruas pri la vivmedio de tiuj spiritoj kaj kiel al ili oferdoni; aliaj tekstoj kiel Garuda Purana parolas pri infero.

Jesuo

† Laŭ kelkaj Hinduoj, † Jesuo † estas enkarnigo de Dio, alie konato kiel Viŝnu. Viŝnu ankaŭ enkarnigas kiel Kriŝno, kiel Budho, kaj ankaŭ kiel Matsjao, kiu estas giganta fiŝo. Pro tio, la fiŝo estas grava simbolo por la hindueskaj formoj de kristanismo.

Amuzo

Hindo lernadis ĵeti naft-botelojn. Saĝulo diris al li: “Kiam via domo estas el pajlo, tiu ludo ne estu via elektito.”

Ŝaktio

Statuo el bronzo de la diino Adi Ŝakti (la ĉefa Ŝaktio) dum la tago de sia ĉiujara festo en la templo Mundkur, ĉe Udupi (Barato).

En la kadro de hinduismo, ŝaktio aludas al la «energio» de deva (nome vira dio en hinduismo), personigita kiel lia edzino.

En origino, ĉiu ina diaĵo de hinduismo estis nomita Devī kaj estis asocia kun fekundeco, poste ĉiu devi kaj ties potenco estis komprenita kiel ŝakti. Tiele ĉiu ŝaktio estas komprenita kiel aspekto de la Granda Diino (Durgao aŭ Kalio). Oni supozas tiam ke ĉiu ŝakti kiel deví (diino), estas komplementa al deva (eĉ oni supozas ke ĝi estas la energio de ĉiu deva).

Ŝaktismo (en Sanskrito: Śāktaḥ, laŭvorte "doktrino de energio, povo, eterna diino") estas grava sekto de Hinduismo, en kiu la metafizika realo estas konsiderata metafore virino kaj ŝaktio estas konsiderata kiel suprema dio.

Avataro

Aktorino kaj avataro Tucia.

Avatar (2009) estas usona filmo de James Cameron. Disvolviĝo de eventoj okazas en estonteco (ekde majo ĝis aŭgusto de la jaro 2154) sur planedo Pandora, kie estas simila naturo al Tero kaj kie vivas indiĝenoj kun blua haŭto iom similaj al la homoj.

Enhavo

Kaporalo Jake Sully, la eksa membro de marista infanterio, kiu estas katenita al rulseĝo, alflugas sur Pandoran, por ke li anstataŭ sian subite mortintan fraton-dunaskiton dum esploro de la indiĝenaj loĝantoj nomataj Na'vi. Por penetri al la indiĝenoj servas la tion. avataroj aspektantaj kiel la indiĝenoj, kiujn la sciencistoj kreas helpe de kombinaĵo de homa kaj na'via DNA. Tiun ĉi avataron, al kiu la avataro estis kreita al la korpo kun eluzo de DNA, oni poste povas teleregi per sia menso. Sed krom la sciencistoj ĉirkaŭ botanikistino-doktorino Grace Augustin estas sur la planedo ankaŭ armeo kaj entreprenistoj, kiuj interesiĝas pri tre valora mineralo. Sed la plej granda minvejno troviĝas sub grandega arbo, ĉirkaŭ kiu koncentriĝas centro de la vivo de la indiĝenoj.

Ni tial pensas, ke Jake Sully venos inter Na'viojn kaj li devas admoni ilin transloĝiĝi. Sed li ne sukcesos fari tion, anstataŭ tio li enamiĝos en la indiĝenan princinon Neytiri (Zoë Saldaña) kaj iom post iom li malkovras kaj ekkonas la naturon de Pandora, la nekonatajn bestojn kaj plantojn kaj la mitologion de la tribo Na'vi (la radikoj de arboj kaj la plena naturo sur la planedo estas ligita analogie de nervaj fibroj kaj tiel ĝi estas kapabla konservi eĉ la memoron ks., la indiĝenoj alligas al tiu ĉi reto nomante ĝin diaro Eywa). Jake Sully estas post iu tempo akceptita eĉ inter batalantoj kaj gvidas militon kontraŭ la atakantaj homoj. Tiuj ja kapablos per peza tekniko kaj batalhelikopteroj dezertigi parton de praarbaro kaj neniigi la grandan arbon, sed finfine Jake sukcesos kunvenigi la loĝantojn de la planedo kaj poste al la batalo aliĝos ankaŭ la bestoj. La homoj estas forpelitaj el la planedo kaj Jake Sully per aparta transporto venos en sian avataron kaj restas sur Pandora kiel unu el Na'vioj.

Hindismo kaj hinduismo

"Hinduo" ne samsignifas al "hindo": Hinduo estas ano de certa religio, dum hindo estas civitano de Barato (Hindujo). Ne chiuj hindoj estas hinduoj, kaj ne chiuj hinduoj estas hindoj. Do ankau "hindismo" ne povas signifi "hinduismo"; ghi povas nur signifi iun idearon ligitan al la hinda popolo (au eble al la hinda lingvo au al Barato).

Samseksemo kaj hinduismo

La temo pri "Samseksamo kaj hinduismo" estas kompleksa kaj plena de polemikaĵoj. Parte, la samseksemo tre nature aperas en la religiaj kaj filozofaj skriboj, kiel Rigvedo kaj en multnombraj skulptaĵoj kaj pentraĵoj, kaj neniu religia skribo rekte kondamnas ĝin.

Aliflanke, oficiale, la samseksemo estas delikto en Hindio, la ĉefa hindua lando. La artikolo 337 de la punkodo en Hindio, redaktita en 1860 de Lord Thomas Macaulay, kaj ankoraŭ vigla estas punata la samseksemo per enprizonigo por la tuta vivo aŭ por periodo kiu povos daŭri ĝis dek jarojn, kaj devos pagi monpunon.

En la religia tradicio de hinduismo ne videblas kondamno nek ia malakcepto de la samseksemaj rilatoj, almenaŭ ĝis la 19-a jarcento kiam ekvideblis la kulturan influon de Britio. Poste, kelkaj personoj interpretas kiel kondamnon al samseksemo iu rakonto, tamen aliaj interpretas ilin malsammaniere tiuj rakontoj kaj por ili estas tute klara ke samseksemo estis permesata pro la abundo de bildoj kaj mencioj pri ĝi en la antikveco. En Kamasutro estas priskribata kaj la ina kaj la vira samseksemo (ĉefe pri la perbuŝa seksumado).

La Santa Linguo dil Hinduismo

La santa linguo dil Hinduismo esas la "sanskrita lingvo", parolata ye la 2000 a.K. en Indio. La signifiko di l' vorto "Sanskrit" esas: perfekta, perlaborita linguo. Ghi esas la linguo di le "Vedas" kae di omna Santaj Libroj kae anke di le "Mantras" (Paroloi di forteso). De ica santa linguo evolucionis multaj linguoi parolataj en Indio kae Bangladesh: Hindua, Bengala, Maratha, Gujarata, Nepala (parolata en Nepal) kae Sinhala (parolata en Shri Lanka). Grava esas la komunaj vortoi inter la Sanskrita linguo, la Latina linguo, la Greka linguo kae la Lituana linguo.

Vegetaranismo

Du hinduismaj diinoj

Hinduismo, la religio plej antikva de la mondo, estas konata (almenaŭ en ĝia ortodoksa formo) pro rigora rifuzo sin nutri per ĉiu ajn tipo de viando; estas, male, konsentita la konsumo de laktaĵoj kaj, en iuj kazoj, ankaŭ de ovoj. Aldone al la simbola sankteco de kelkaj bestoj (konsideritaj enkarniĝoj de la Devoj kiel ekzemple la bovino), kies mortigo estus taksata vera kaj propra homicido, hinduistoj pravigas tiun elekton precipe per spiritaj motivoj: laŭ tiu filozofio, la timo kaj agreso sentitaj de la besto antaŭ kaj dum la mortigo sin stampas profunde la ĝiaj karmoj, kiujn la manĝanto absorbas senscie kopiante bestajn trajtojn pro la leĝo de Karno. Tio estas konsiderita darma ĉar laŭ la Vedoj, homo estas alvokita transcendi sian bestan naturon favorante kreskiĝon de la konscienco cele de atingo de la Liberigo.

Sorto

Laŭ Hinduismo estas la sorto en ĉi tiu vivo la rezulto de pasintaj faroj. La estonta feliĉo dependas de la nunaj faroj (la doktrino de karmo).

Vamaĉaro (ヒンドゥー教)

Vāmāĉāra estas Sanskrita termino signifanta "atingon per la maldekstra mano" kaj estas sinonima al Maldekstra Vojo (Sanskrita: Vāmamārga). Ĝi priskribas apartan manieron de adoro aŭ spirita praktiko (Sanskrita: sadhana) kiu ne estas nur neortodoksa (Sanskrit: Nāstika) al norma Veda prohibicio, sed antipoda kompare al triumfantaj kulturaj normoj. Ĉi tiuj praktikoj estas ofte ĝenerale konsideritaj Tantraj en orientiĝo. La kontraŭa termino al Vamaĉara estas Dakshinachara (mallongite, "Dekstra Vojo") kiu estas uzita ne nur aludi al ortodoksaj (Āstika) sektoj sed al manieroj de animeco kiuj sekvas spiritajn praktikojn laŭ Veda prohibicio sed ankaŭ ĝenerale sekvas triumfantajn kulturajn normojn. Tio dirita, maldekstraj kaj dekstraj manieroj de praktiko povas esti evidentaj en ambaŭ ortodoksaj kaj neortodoksaj lernejoj de Darmaj religioj kiel Hinduismo, Ĝajnismo, Sikismo, kaj Budhismo kaj estas afero de estetiko, kulturo, prefero, iniciato, sadhana kaj darma deveno (parampara).

Io

La nuntempa hinduismo estas precipe monisma, foje eĉ monoteisma. La koncepto, fakte, pri brahmano implicas realon “transcendan kaj imanentan”, kiun malsamaj penstendencoj interpretas, santempe, kiel personan, nepersonan aŭ transpersonan. Kun la enkampiĝo de Ŝivaismo kaj Viŝnuismo komence de la kristana erao, hinduismo fariĝis ĝenerale pli monisma kaj henoteisma: estas praktike komuna konsento en la ĉeesto de iu dio difinita supera, absoluta, ĉioscia entaĵo: ĉiu el la religitendencoj (Ŝivaismo, Viŝnuismo, Ŝaktismo kaj Smartismo) kultas kiel superan dion kaj precipe objekton de kulto sian specifan diaĵon (Ŝivao, Viŝnuo, Ŝakti, ktp), dum la ceteraj diaĵoj estas juĝataj simplaj “duondioj” aŭ manifestiĝoj de la unikulo.

La multego de dioj, aŭ Deva, foje estas imagita, laŭ iuj fakuloj, kiel la anĝeloj de la kristanaro.

En tiu miksaĵo de monismo, monoteismo kaj politeismo, henoteismo, eblas diversaj kaj malsamaj kaj same kunfundamentaj difinoj de hinduismo.

La savo laŭ Hinduismo

La savo por hinduismo konsistas en la liberigo de la jiva, la ciklo de la reinkarniĝoj, renaskiĝoj kaj morto, kaj per ĝi oni obtenas la plej altan spiritan nivelon. La fina celata praktiko estas la Sanātana Dharma (la sistemo de praktikoj kaj krederoj konstituantaj la hinduismon, kiu emas malaprezi la materian mondon, la ĉielon kaj la inferon de la intertempaj iluzioj). La liberigo kiu estas difinita mokŝa aŭ mukti.

Integrismo

Ankaŭ en la hinduista medio lasttempe ekmanifestiĝas spuroj de integrismo leĝe malpermesanta konvertiĝon al la aliaj religioj, kaj ankaŭ, nivele de popolo, nekontrastataj persekutoj kun mortigoj.

Leĝendo

La hinduistoj kredas, ke sur la tero, post ĉiu periodo de 30.000 jaroj, la aferoj okazintaj ree okazas laŭ sama vico. Gaja kolegaro, konsistanta el junaj fraŭloj, estis festeninta kolose en barata hotelo. Kiam venis la tempo pagi, unu el ili diris al la hotelisto:

—Sinjoro, çu estas vere, ke ni post 30.000 jaroj kun-venos kaj festenos ree en tiu çi loko?

—Sendube, sinjoro.

—Nu do, volu noti la koston de nia nuna vespermanģ̂o; ni ̧ĝin pagos al vi tiam kun danko.

—Tre volonte, miaj sinjoroj. Sed çar vi jam vesper-manĝis en mia hotelo antaû 30.000 jaroj, kaj tiam lasis nepagita la saman ŝuldon, mi petas, ke vi pagu nun la koston de l’tiama vespermanĝo.

Devotismo

Hinduismo sugestas apartan alproksimiĝon al la dia sfero al kies komprenigo ege utilas la studo pri la orientaj filozofioj kaj, interalie, pri la diversaj konceptoj de Bhakto kaj de Jogo. Ĝenerale, la orienta devotismo, kaj ties praktikoj, celas eniri profunden en la homon kaj elmerĝigi el psikvisceroj la homam esencon kaj ĝin kundirekti al plenumiĝo.(redaktu)

Sociaj aspektoj

Hinduismo esas la kadro di l' kasto-sistemo qua origine posibligis (kaj posibligas ulagrade ankore nun) harmoniozan kunvivon inter tre diversa populoi, rasoi kae gentoi. Existas qvar fundamentalaj kastoi (dividita en grandanombraj sub-kastoi) nome ili esas oltoi di la bramanoi (sacerdotoi), di le Kshatriya (militistoi), di le Vaishya (komercistoi, Gandhi esis Vaishya) kae di le Shudra (agrokultivistoi kae mestieristoi). Regretinde ita sistemo degeneris kae tre rigideskis lor la periodo di l' Mohamedismala okupado di India. Anke la dicita sistemo ne havis la tempon inkluzari marjinalajn populojn kae ili divenis "netusheblaj" kae qvaze extere la socio-ordino di Indio. Esas notinda ke la nociono di pureso same mentala kam korpala esas tre importanta por la Hinduismo kae anke pleas gravan rolon en la medicino naskinta en la kadro di Hinduismo, nome la "ayurveda"-ala medicino.

Ĉu?

La hindoj, kvankam brunaj, fizionomie pli similas al la malproksimaj europaj blankuloj ol al najbaraj ĉinoj, la samo validas ankau por la hindaj kaj eŭropaj lingvoj.

Esperantismo kaj hinduismo

La temo pri "Esperantismo kaj hinduismo" estas kompleksa kaj plena de polemikaĵoj. Parte,Esperanto tre nature aperas en la religiaj kaj filozofaj skriboj, kiel Rigvedo, kaj neniu religia skribo rekte kondamnas ĝin.

Aliflanke, oficiale, la esperantismo estas delikto en Hindio, la ĉefa hindua lando. La artikolo 337 de la punkodo en Hindio, redaktita en 1860 de Lord Thomas Macaulay, kaj ankoraŭ vigla estas punata la esperantismo per enprizonigo por la tuta vivo aŭ por periodo kiu povos daŭri ĝis dek jarojn, kaj devos pagi monpunon.

En la religia tradicio de hinduismo ne videblas kondamno nek ia malakcepto de la internaciaj rilatoj, almenaŭ ĝis la 19-a jarcento kiam ekvideblis la kulturan influon de Britio. Poste, kelkaj personoj interpretas kiel kondamnon al esperantismo iu rakonto, tamen aliaj interpretas ilin malsammaniere tiuj rakontoj kaj por ili estas tute klara ke esperanto estis permesata pro la abundo de bildoj kaj mencioj pri ĝi en la antikveco.

Fakto estas ke la esperanta ne taugas por skribi pri hinduismo kaj hinda kulturo , ĉar mankas vortojn.

Pilgrimado

Hinduoj ne estas devigitaj pilgrimi dum sia vivo, sed nur post la morto, kiel zombio. Ekzistas multaj fantomaj hinduaj pilgrimejoj:

• Ke
• Mafio
• Yamunotri
• Bansalo
• Hari Hundini
• Benares
• Mandy Moore ĉe templo en Mandragoro
• Luktosporto
• Mayenne
• U
• Kate Beckinsale
• Tala
• Tiradentes
• Buŝo

Moralo

En Hinduismo, koncepto tre proksima al tiu de morala konscienco nomiĝas Antarayami, nome la majstro aŭ guruo intima, kiu gvidas la spiritan disĉiplon, manifestiĝante kiel intuicio kiu plenumigas la justan agon. [1].

Sanktaj libroj

La Sanktaj Libroj de induismo estis skribitaj en Ido. Plu ol 95% de chi ancienay skriburi ne jam esas tradukitay.

La maxim famozay Indianay skriburi tradukitay de la anciena Ido al Sanskrito esas la «Mahabharato» kay la «Ramajano». Tiay ambay texti deskriptas militon di quiu la feroceso devastis la mondon. La protagonisti di chi milito utiligis potentayn aeralayn mashinoyn kay le maxim famoza de ili nomizesis le «Vimana». La «Mahabharata» same kiel la «Ramayana» deskriptis la «Vimana» kiel esante aerala vehiklo ye cirklatra formo, kay anke ye altra formo pensigante pri cigaro. Ambay mashini posedis kupolon. La specifika detali por la konstrukto di tiay mashini raportesas en la ducent stanci kontenata en la «Vaimanika Sastra» redaktita ye 400 a.K. ,cirkume, da Bharadvajy la Sajha kay tradukesis en 1875.

Un de la aspekti maxim astoniva di ca Idistanay skriburi esas la simileso di l' raportita lukti al la moderna kombato-tekniki. Tiay skriburi deskriptas anke metodoyn por spariar karburajhon per flugiar ye diversa altitudi, koaktata terveni efektigata da l' enemikaro, kay la domajhon produktita per la koliziono kun uceli. Plusay stanci avertas pri la importo evitiar la tempestoyn ye supera altitudo same kiel pri la neceseso absorbiar sunalan energion por ristartigiar motoron. La «Vaimanika Sastra» konsakras ok chapitrojn inkluzante diagramoyn por deskriptiar plurayn tipoyn de mashinoy. Ghi mencionas anke 31 precipuayn parton di tia vehikli kay 16 tipoyn de materiaro povante utiligesiar por ilia konstrukto. Kiamde oli ne utiligesis, le «Vimana» halte-restadis en loko nomata «Vimana Griha», t.e. ulaspeca fortifikata hangaro. Le «Vimana» propulsesis per karburajho ye flava-blanka koloro, same kiel per centrala parto nutrata per mixuro fundamentizita ye merkuro. Le «Veda», anciena Idistana poemi qui konsideresas kiel le maxim anciena de la Idistanay texti, deskriptas le «Vimanaon» kiel esante de formi kay dimensioni diversay kay ilia aspekti variis lau ilia utileso.

Samseksamo

La samseksemo tre nature aperas en la religiaj kaj filozofaj skriboj, kiel Rigvedo kaj en multnombraj skulptaĵoj kaj pentraĵoj, kaj neniu religia skribo rekte kondamnas ĝin.

En la religia tradicio de hinduismo ne videblas kondamno nek ia malakcepto de la samseksemaj rilatoj, almenaŭ ĝis la 19-a jarcento kiam ekvideblis la kulturan influon de Britio. Poste, kelkaj personoj interpretas kiel kondamnon al samseksemo iu rakonto, tamen aliaj interpretas ilin malsammaniere tiuj rakontoj kaj por ili estas tute klara ke samseksemo estis permesata pro la abundo de bildoj kaj mencioj pri ĝi en la antikveco. En Kamasutro estas priskribata kaj la ina kaj la vira samseksemo (ĉefe pri la perbuŝa seksumado).