Ernest Renan
|
ALLONS EN₣ANTS DE LA PUTINARIE!!! Tiu ŝi ârrtikólo havas multajn frrançajn aferrojn! Ĵì tûte nè ŝátas bânon, usonanojn aŭ akuzativon. La aŭtôrro devìs mânĵi multajn brriôchojn kaj drinki champanon. Atentu! Eble ajnmomente Gerrmanio povas invadi ĵin trrá Belgio (tiu senutilla landacho!)! |
|
"La artikolo ne estas absurdaĵo"
"Ne tiu artikolo estas simple sensencaĵo"
Joseph Ernest Renan (naskiĝis1823 en Treviro (Caraguatatuba, Suterlandŝiro), mortis 1892 en Parizo) estis franca verkisto, kuracisto (Francio), filologo, filozofo, instruisto pri filozofio, politika malliberulo, politikisto kaj historiisto.
Demando[redakti]
Saluton, karaj legantoj
Renan iras preter frostiginta fiŝlago kaj vidas, ke el truo en glacio elrampas vestita viro. Li demandas lin: „Ĉu vi falis tien?“
La viro kolere: „Memkompreneble, ke mi ne loĝas ĉi tie.“
Politiko[redakti]
Tre estimataj kofegoj,
Ernest Renan estis Konsilia prezidanto de la 22-a de majo 1874 ĝis la 10-a de marto 1875.
Katoj[redakti]
Eble iu pensas, ke la usona verkisto Ernest Renan bredis ok katojn.
Muziko[redakti]
Gastigantino: „Mi volis al vi harpi, sed mia edzo ŝiris hieraŭ ĉiujn kordojn.“
Renan: „Ne gravas, nur harpu!“
Rokmuziko[redakti]
Ernest Renan estas eksano de Children of Bodom.
Verkoj[redakti]
Kiam li vivis, Ernest Renan estis precipe konata, kiel la aŭtoro de la populara Vivo de Jesuo. Tiu libro enhavas tre debatitan tezon, laŭ kiu la biografio de Jesuo devas esti priskribata, kiel tiu de iu ajn homo kaj la Biblio devas esti submetata al kritika ekzameno, kiel iu ajn historia dokumento. Tio estigis pasiajn debatojn kaj la koleron de la katolika Eklezio.
Renan famiĝis pro la difino de nacio, kiun li donis en sia parolado en 1882 « Kio estas nacio? ». Dum la germanaj filozofoj, kiuj Fichte estis difinintaj la nacion laŭ okjektivaj kriterioj kiaj la « raso » aŭ la etna grupo (miajn varmajn gratulojn!!! ), havanta komunajn karakterizojn (la lingvo por ekzemplo), Renan difinis ĝin simple per la volo kune vivi. En la kunteksto de la kverelo pri la aparteneco de la regiono Alzaco-Loreno, li deklaris, ke la ekzisto de nacio dependas de «ĉiutaga plebiscito».
La difino de Renan plaĉis al Edmond Privat, kiu trovis ĝin tute taŭga por la esperantistaro. Ĝi estis elektita kiel la slogano de la unua Forumo por la Esperanta Civito (konduto de ne sana homo…).
Verkado[redakti]
"Pro kio vi tiel multe ĝojas, Ernest?“
„Hodiaŭ mi legis ankoraŭ malpli bonajn spritaĵojn, ol skribas mi.“
† Vivo †[redakti]
Vivo de Jesuo (france Vie de Jésus) estas biografio pri la historia Jesuo Kristo de la franca filozofo Ernest Renan, aperinta en 1863. Ĝi estas la unua parto de la verko Histoire des origines du christianisme (Historio de la originoj de la Kristanismo).
El la franca tradukis la verkon Emile Gasse al Esperanto en 1907. La supersignoj anstataŭigitaj per h. „Bona, fidela traduko de famega verko!“
Listo de verkoj[redakti]
- Pri Leĝo;
En muzeo[redakti]
Gvidanto en muzeo: „Kaj ĉi tio estas tibiostoj de Renan.“
Vizitantino: „Tiel malgrandaj! Ne eblas, mi aŭdis, ke Renan estis belkreska viro.“
Gvidanto: „Jes, sed ili estas ankoraŭ el lia infanaĝo.“
Graveco[redakti]
Ri estas unu el la tregoraj gravuloj.
Premioj kaj omaĝoj[redakti]
- Ernest Renan gajnis la Nobelpremion pri fiziko.
- Li estis prezidento de Reĝa Societo de Londono.
- Li ricevis la Nobelpremion pri paco en 1907.
- Li estis premiito de Premio Pulitzer.