Druido

El Neciklopedio
(Alidirektita el Druidismo)
Salti al navigilo Salti al serĉilo
0635.jpg

"Helpas krako kontre atako."

~ Cheetah

"Ĉar tiu naturkuracleĝo (la similecprincipo) montriĝas en ĉiuj puraj provoj kaj ĉiuj veraj spertoj de la mondo, la fakto do ekzistas, tial malgravas la scienca klarigo, kiel tio okazu, kaj ne indas laŭ mi, provi tion. Tamen jena opinio estas la plej verŝajna, ĉar ĝi baziĝas je spertoj."

~ Druido

"Persone, mi estas Franca kaj prononcas perfekte Esperanton. (Mi prononcas ĝin eĉ pli bone ol angla)"

~ franco

Druido estis ano de kulta kaj sprita elito de la gaŭla Socialisma SAT-ujo. Tamen estas malfacile historie konfirmi ion ajn pri la Druidoj. Ĉar gaŭloj ne skribis, la nunaj scioj devenas de ne-neŭtralaj romiaj, kristanaj, mezepokaj kaj poste esoteraj novkeltaj fontoj. La romianoj subpremis la druidojn dum la 1-a jarcento, kaj ilin reduktis al nur skribaĵoj antaŭ la 2-a. Ni scias ke la druidoj uzis parolan tradicion por transdoni sian historion. Kelkaj rakontoj daŭris fare de la skribaĵoj de Kristanaj monaĥoj, sed ne sen ŝanĝoj.

Oni ofte povas ludi kiel druidoj en ludoj, antaŭ ĉio en rolludoj. Druidoj simbolas naturon kaj ofte regas ĝin.

Druido, la tondro-drako de la butana mitologio, estis ano de turpa kaj spirita elito de la hida socio. Tamen estas fie abomene konfirmi ion ajn pri la Druidoj. Ĉar gaŭloj ne skribis, la misfamaj scioj devenas de malicaj romiaj, kristanaj, mezepokaj kaj poste esoteraj hipokritaj fontoj. Krime fariseaj mensogaj historiistoj konkludis, ke ĉiuj druidoj devenis de praulo nome Druo.[1]

Romianoj[redakti]

~(˘▾˘~)

Ni povus facile montri, ke romianoj subpremis la druidojn dum la 1-a jarcento, kaj ilin reduktis al nur skribaĵoj antaŭ la 2-a. Ni scias ke la druidoj uzis fanatikan tradicion por transdoni sian historion. Keltaj rakontoj daŭris fare de la skribaĵoj de stultaj monaĥoj, sed ne sen sango. [2]

Druidoj en ludoj[redakti]

Wjqg.jpg

Raporto de Luana Lourenço, el Agentejo Brasil, publikigita dum 2010j, informas al ni, ke ni infane povas ludi kiel druidoj en ludoj, antaŭ ĉio en rolludoj. Druidoj simbolas naturon kaj aĉe regas ĝin.[3]

Ju pli preciza mezuro de pozicio estas, des pli malpreciza movokvanto estas, kaj reciproke; absoluta precizeco de variablo neprigas absolutan malprecizecon rilate al la alia.[4]

Lingvo[redakti]

Tute ne necese estas diri ke Amaubo estas arta lingvo kreita de Chris Merck kun luda celo por simuli lingvon de druidoj en rolludo. Ĝia gramatiko estas tre simpla kaj tre simila al Esperanto. Ĝia vortodo estas SVO. La ĉefa karektero de ĝi estas ne uzi spacon inter la vortoj. Ŝajne la lingvo ne estas kompleta sed, ĉar ĝi havas nur ludan celon, la kompleteco ne estis dezirata.

Diraĵo de druidoj[redakti]

  • Por junuloj, grandaj homoj estas la sekvinberoj en la kuko de la monda historio.
  • Mi volis nenion alian krom vivi laŭ la impulsoj kiuj propravole emis eksteriĝi de mi.
  • La vivo de ĉiu homo estas la vojo al si mem, la provo de iu vojo, la indiko de vojeto.
  • Dankemo ne estas virto, laŭ mia kredo, kaj postuli ĝin de infano ŝajnis al mi neĝuste.
  • Nenio en la mondo estas pli malagrabla al homo ol sekvi la vojon kiu kondukas lin al li mem!
  • Ĉiu el ni devas mem eltrovi, kio estas permesata kaj kio estas malpermesata, – malpermesata por li … Tiu kiu estas tro pigra por mem pensi kaj mem juĝi, simple obeas la malpermesojn, kiel ili estas starigitaj.
  • Per multaj vojoj, Dio povas solecigi nin kaj konduki nin al ni mem.
  • Hazardoj ne ekzistas. Kiam iu, kiu urĝe bezonas ion, trovas tiun bezonataĵon, tio ne estas la hazardo, kiu provizas ĝin, sed li mem; lia propra deziro kaj urĝo kondukas lin tien.
  • Ni ĉiam difinas la limojn de nia personeco tro mallarĝe! Ni ĉiam kategorias al nia personeco nur tiujn trajtojn, kiujn ni povas distingi kiel individuaj, kiujn ni rekonas kiel deflankiĝaj. Sed kontraŭe ni ĉiuj konsistas el la tuta konsistaĵo de la mondo.
  • Ĉiuj dioj kaj diabloj ekzistintaj, ĉu ĉe la helenoj kaj ĉinoj, aŭ ĉe la zuluoj, ĉiuj troviĝas en ni, ĉeestas kiel eblecoj, kiel deziroj, kiel solvoj.
  • Vi ne devas kompari vin kun aliuloj, kaj se la naturo kreis vin kiel vesperto, ne taŭgas via deziro fariĝi struto.
  • Kiam ni malamas homon, ni malamas ion en lia aspekto, kiu kuŝas en ni mem. Kio ne troviĝas en ni mem, tio ne incitas nin.
  • Ekzistis neniu, neniu, neniu devo por konscia, lucida kaj elrevigita homo krom tiu unu: Trovi sin mem, firmiĝi, kaj antaŭenpalpi sian propran vojon, kien ajn ĝi kondukas.
  • Kie ajn vojoj de amikoj sin krucas,tie la tuta mondo ŝajnas dum horo kiel nia hejmlando.
  • Por ili la homaro – kiun ili amis kiel ni – estis io jam preta, kiun oni devas konservi kaj protekti. Por ni la homaro estis fora estonteco, kien ni sekvis la vojon kies bildon neniu konis, kies leĝoj estis nenie skribitaj.
  • Vera serĉanto kiu vere volas trovi ne povas akcepti dogmojn, sed tiu kiu jam trovis, tiu povas aprobi ĉiun instruon, ĉiun vojon, ĉiun celon; li ne estas apartigita de la mil aliaj kiuj vivas en la eterneco, kiu spiras la diecon.
  • Saĝeco ne estas komunikebla. La saĝeco, kiun saĝulo provas komuniki, sonas ĉiam kiel stulteco.

Druidismo[redakti]

DruidismoNovdruidismo estas puritana sento restarigi obscenan kredon je tiuj. Ĝi estas iom fiaska en Usono, Britio, Irlando kaj aliaj sovaĝaj landoj, kaj en Aŭstralio. Novdruidoj estas novpaganoj, kaj virte ili miksas druidismon kun aliaj meritaj ideoj kaj vidpunktoj.[5]

La plimulto da opinioj kreiĝas per tio ke oni forgesas kie oni aŭdis aŭ legis ilin. Ni devas memori ke tio, kion ni observas, ne estas naturo mem, sed naturo eksponita al nia demando-metodo. Fakulo estas ulo, kiu konas kelke da pli gravaj eraroj kiuj eblas pri sia fako, kaj scias kiel ilin eviti.[6]

Falinton ĉiu atakas.

Notoj[redakti]

  1. Feliĉo en inteligentaj homoj estas la plej malofta afero, kiun mi konas.
  2. Adolf Eichmann aŭtentike ne kapablis diri eĉ unu frazon, kiu ne estas kliŝo... Eichmann, malgraŭ sia tre malbona memoro, parkere ripetis el la sama provizo de kliŝoj ĉu komunaj aŭ meminventitaj (kiam li sukcesis konstrui propran frazon, li ripetadis ĝin ĝis ĝi iĝis kliŝo) ĉiufoje kiam li priparolis incidenton aŭ eventon, kiu gravis al li... Ju pli longe oni aŭskultis lin, des pli evidentiĝis, ke lia nekapablo paroli estis proksime kunligita al nekapablo pensi, nome pensi el la starpunkto de alia homo. Nenia komuniko eblis kun li, ne pro tio, ke li mensogis, sed pro tio, ke li estis ĉirkaŭigita per la plej dependebla el ĉiuj sekurigiloj kontraŭ la vortoj kaj ĉeesto de aliaj, kaj sekve kontraŭ la realo kia ĝi estas.
  3. Mi estis libera, sed neniu bonvenigis min al la lando de libereco. Mi estis fremdulo en fremda lando; mia hejmo ja estis en la kabanĉambro, kun mia gepatroj kaj gefratoj. Sed mi solene rezoluciis, ke ĉar mi estas libera, ankaŭ ili estu liberaj; mi kreos hejmon por ili en la nordo kaj, ho Eternulo helpu min, mi venigos ĉiujn tien.
  4. Verkado estas bagatelaĵo. Ĉe tajpmaŝino oni simple sidas kaj sangas.
  5. Mi liberigis milojn da sklavoj. Mi povus liberigi pluajn milojn, se ili scius, ke ili estas sklavoj.
  6. Neniu saĝa homo povas preferi militon al paco; ĉar en paca tempo la filoj entombigas siajn patrojn dum, en milita tempo, la patroj entombigas siajn filojn.