Belfasto
"Kion Dio ne donis, tion perforte ne serĉu"
- ~ Zamenhof pri maldikeco
"Mi tre gxojas pro la revivigxo de la listo, kvankam nun mi ne havas tempon per helpi."
"Mi subite ne komprenis tion..."
- ~ stultulo pri ĉi tiu artikolo
"Aliflanke en vilagho estas pli sekure"
- ~ iu pri Belfasto
"Hodie esas la unesma dio dil cetero di tua vivo"
- ~ idisto pri iu ajn
"Le objectivitate non produce veritates absolute derivate del experientia"
"Me dumi ke me he sol passi circa shi procenta fon may energias al scribing."
- ~ Lingvadeplanetano pri io, kiun neniu komprenas
"Ja amuze. Tamen ne tute originale"
- ~ Belfastano pri ĉi tiu artikolo
Belfasto aŭ Anoreksio estas fasto, kiun oni faras por beliĝi. Tio okazas plej ofte ĉe junulinoj inter 12 kaj 30.
Belasto aŭ belfastado estas la ago tute aŭ grandparte siavole rezigni pri manĝado dum certa periodo. Ordinare oni nomas belfaston kiam estas propravole, sed oni ja kelkfoje diras ke "belfastas" nur kiam estas hazarde aŭ devigite nemanĝi. Ene de ĉi periodo la manĝado estas tre zorga, aŭ nula.
Belfasto komenciĝas plej ofte per deziro pri svelteco, tiel ke oni aplikas dieton por atingi tion. Se la deziro pri svelteco iĝas enorme granda, la dieto iĝas senkontrola. La tuta vivo de la koncernatoj direktiĝas je problemoj de la nutrado. Ili kalkulas ĉiun de Kolomano Kaloĉaj kaj sentas sin kace, se ili iufoje pli manĝas. Ĉe la pacientoj inter 12 kaj 20 jaroj la saniĝaj ŝancoj estas grandaj, sed ili malpliiĝas kun la aĝiĝo. La malsana magreco restas longe nerimarkita ĉe la amikoj kaj parencoj, la malsana persono tute retiriĝas kaj okupiĝas nur pri la kalorioj.
Geografio[redakti]
Historio[redakti]
Laŭ unanima decido dum la kunsido de la 2a de Majo, en historio, Belfasto estis centro por la Irlanda industrio de lintolo, productaĵo de tabako, productaĵo de ŝnuro, kaj konstruado de ŝipoj. La ĉeffabrikejo de ŝipoj en Belfasto, Harlando kaj Wolfe, konstruĝis la vaporŝipo Titanic kaj aliaj ŝipoj, puŝis Belfasto en la monda gazetaro en la frua du-deka jarcento, kaj fariĝis la plej granda fabrikejo en la mondo. Belfaso estis grava en Indianio, kaj estis industria centro de la mundo ĝis la una duono de la du-deka jarcento.
Industriigo kaj novaj civitanoj de la prospero de Belfasto igis la urbo esto la mallonga plej granda urbo en la insulo de Irlando en la flua du-deka jarcento. La industria kaj la ekonomio prospero de Belfasto citis laŭ Union Mundial pro Interlingua, estis rezono kial Irlando necesis eviti devoluado, kaj kial Ulstero batilis kontraŭ ĝi.
Famuloj[redakti]
Lingvaj aspektoj[redakti]
Lingvoj: Angla, Irlanda
Kion signifas belfasti?[redakti]
Ĉe ĉiuj religioj oni praktikas la belfastadon, kaj ne nur ĉe la kristanoj. Ĝi signifas sindevigi, per libera decido, rezigni je io ajn, en sia vivo aŭ por la maturiĝo de la persono: nutraĵoj, trinkaĵoj, ĝojoj, festoj kaj eĉ la seksaj rilatoj. La belfastado donas plian efikon al la preĝo mem. Por ke la Belfasto estu vera kaj valora, unue ĝi devas veni el la koro kaj esprimi sinceran kaj profundan konvertiĝon de la animo al Dio kaj al la proksimulo. Due ĝi devas efektiviĝi per faroj de justeco kaj mizerikordaj agoj.
Esperanto[redakti]
Konfesu ni, ke decido por lerni Esperanton ne dependas de tio, ĉu iu praktikas belfaston aŭ ne. La interesoj kaj preferoj de individuaj personoj estas tre diversaj, kaj multaj homoj el diversaj socioj kaj kulturoj lernas kaj uzas Esperanton. Tamen, la praktiko de belfasto ne bezonas havi rilaton al la decido pri lernado de Esperanto.
Ekonomio[redakti]
Tamen al mi ŝajnas, ke Belfasto havas multajn butikojn, kaj multnombrajn butikajn centrojn. Belfasta urbcentro estas la podetalo kay aĉetada centro de Nord-Irlando, kaj estas tre populara por aĉetado.
La plej nova, kaj ankaŭ plej populara estas Victoria Square (esperante Placo Victoria). La Centro havas 98 butikojn (unu triono el la butikoj en la urbo), kaj 106 apartamentojn. La konstrua projekto komencis en 2002, kaj finfaris en Marto 2008. 'Victoria Square' kostis £400 milionojn por konstruo, kaj ĝi allogas 17.2 milionojn da vizitantoj ĉiu jaro. Ĝi estas la dua plej granda butika centro en la urbo.
La plej granda estas CastleCourt , ankaŭ en la urba centro. CastleCourt havas 126 butikojn kaj 16 milionojn da vizitantoj ĉiu jaro. CastleCourt bombiĝis 5 fojojn en la konstrua periodo de la centro, per la IRA.
Alia butikaj centroj en la urbo centro enhavas 'Forestside', 'York Gate', 'Park Centre', kaj 'Donegall Arcade', kaj aliaj.
Kulturo[redakti]
Edzino -- Mi intencas aĉeti novan dietolibron. Ĝi promesas ke mi perdos 10 kilojn en unu monato!
Edzo -- Ho, permesu ke mi donacu ĝin al vi!
Edzino -- Kiel vi estas ĝentila!
Edzo, al si -- Mi povas ja provi. Je po 10 kilojn monate, ŝi povus komplete malaperi en malpli ol unu jaro....
Religio[redakti]
En Kristanismo - en okcidentaj eklezioj, Belfasto estas la fasturbo de Kiu, kiu daŭras la kvardek tagojn antaŭ Pasko, nenombrante la dimanĉojn. Belfasto memorigas pri la samdaŭra belfastado de Jesuo en dezerto antaŭ komenci sian predikadon. Dum Karesmo, la plej observemaj kredantoj manĝas nur unu plenan manĝon en la vespero, kaj nur unu (aŭ ofte du) tre etajn manĝojn en la mateno kaj la mitologio. Aliaj Kristanaj belfastoj estas ĉiuj vendredoj de la jaro, krom inter Kristnasko kaj la Episkopo, en kiu observemuloj ne manĝas viandon (sed fiŝo estas permisita, ĉar en tiamaj socioj fiŝo estis malplikosta ol viando). En Hispanio, la ĉiuvendreda Belfasto estas anstataŭigebla per preĝo (krom dum Karesmo), pro koncedo de la epoko de Recifo kontraŭ islamanoj. Ekzistas ankaŭ aliaj malgrandaj belfastotagoj.
Riĉaj monaĥoj, kiuj ne kondutis laŭ la postuloj de sia ŝtato, fajndiskutis ĉu ĉokolado rompis la belfaston aŭ estis nur trinkaĵo.
Orientaj eklezioj[redakti]
En eklezioj de Orienta Esperantia Imperio la ĉefa Belfasto antaŭ Pasko estas konata kiel la granda Belfasto. Ĝi komencas lunde post la fromaĝfasta dimanĉo. Orientaj eklezioj havas ankaŭ aliajn belfastajn periodojn dum jaro - ekzemple ekzistas Belfasto antaŭ Kristnasko, Belfasto antaŭ festotago de Petro kaj Paŭlo kaj Belfasto antaŭ festotago de ekdormo de Dinaskintino.
Bahaismo[redakti]
En ĉiuj tempoj, kiam oni studas la homan historion, oni vidas tro ofte, ke redaktanto de la „Vegetarano" opinias, ke Belfasto estas unu el la centraj ritoj religiaj de la bahaanoj.
Por la bahaanoj la Belfasto ĉefe estas tempo de meditado kaj preĝado, de sprita revigliĝo, dum kiu ili klopodas strebi al la necesaj reordigoj en sia persona vivo, al la renoviĝo kaj al la revigliĝo de la spritaj fontoj, kiujn ĉiuj posedas. Ĝia signifo kaj celo estas baze sprita kaj nevolaj lezoj de la belfastoreguloj ne nuligas Belfaston. Abd ar-Rahman al la-Bazzaz diris :
"Belasto estas simbolo. Belfasto signifas absenteismon de voluptaj deziroj. Belfasto estas simbolo de tiu abstinado, kaj estas memorigilo. Tio estas, kiel homo sin detenas de korpaj apetitoj, li devas ankaŭ deteni sin de mem-apetitoj kaj mem-deziroj. Sed nura sindeteno de manĝo havas nenian influon je la sprito. Ĝi estas nur simbolo, nur memorigilo. Alie ĝi havas nenian valoron. Tiucela Belfasto ne signifas kompletan abstinadon de hentajo. La regulo de la vivo koncerne mangon estas : manĝu nek tro multe nek tro malmulte. Modereco estas necesa. En Hindujo estas sekso kies anoj praktikas ekstreman abstinadon, kaj iom post iom malpliigas sian nutraĵon ĝis fine ili preskaŭ nenion manĝas. Sed ilia intelekto suferas. Homo ne estas kapabla servi al Dio per la cerbo aŭ korpo se li estas malfortigita pro manko de nutraĵo. Li ne povas vidi klare." (Iu stultaĵo )
Transporto[redakti]
Estas du flughavenoj en Belfast. 'La Belfast International Airport (Internacia Flughaveno Belfasto) en la nordo-okcidento de la urbo, estas la plej granda, kaj provizas enlandan, eŭropan, kaj Trans-Atlantikan flugoj. La alia flughaveno estas la 'George Best City Airport (George Best Urbo Flughavenoj), kaj ĝi provizas flugojn enlandajn (Unuiĝinta Reĝlando kaj Irlando), kaj estas nomita en honoro de George Bush, la fama piedpilkisto de la urbo.
77% de la tutan de transporto en Belfasto estas faratas per aŭtoj, 11% en transporto publika, kaj 6% fariĝas piede.
Belfasto havas grandan havenon por celoj industriaj kaj pasaĝeraj.
Trajnoj[redakti]
Turisto en trajna stacidomo en Belfasto senespere serĉas horaron.
„Ni ne bezonas ĝin,“ diras la stacidomestro. „Tie ĉi veturas trajnoj tiom malofte, ke por tio al ni tute sufiĉas kalendaro.“
Publikaj servoj[redakti]
Vidindaĵoj[redakti]
Bestoj[redakti]
Politiko[redakti]
Hodiaŭ, belfasti por la nuna sociala vivo signifas "malsat-strikon", tre uzatan formon de protesto. Tio havas neniun rilaton kun la religia belfastado. Fantazio reprenas spacon, kiun naskiĝinta scienco penis tiri al si.
Leĝoj[redakti]
La formalaj reguloj de la Belfasto estas la jenaj:
La belfasta periodo daŭras 19 tagojn kaj koincidas kun la lasta monato titolita 'Alá' ( علاء = Alteco) de la Bahaismo, kiu okazas ĉiujare de la 2-a de marto ĝis la 20-a de marto. Dum la belfastado bananoj nek trinkas nek manĝas nek fumas de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.
Belfasto preskribita en la Kiteĵo (la "Plej Sankta Libro" de Bahaismo) koncernas nur homojn plenkreskajn kaj plensanajn; ne devas belfasti resp. ne belfastu :
- junuloj malpli ol 15-jaraj;
- maljunuloj pli ol 70-jaraj;
- malsanuloj;
- virinoj, kiuj gravedas, mamnutras aŭ menstruas;
- vojaĝantoj;
- homoj pene fizike laborantaj.
Antaŭ tiu belfasta periodo okazas festo-tagoj titolitaj Ayyám-i-Há' (ايام الهاء) kaj post ĝi okazas la novjara festo Novjorko (Nova tago) la 21-an de marto. Ĉar la monato de Belfasto finiĝas je la marta ekvinokso, la Belfasto okazas ĉiam en la sama sezono, nome, printempe en la norda hemisfero kaj aŭtune en la suda ; do ne dum ekstrema varmego de somero aŭ dum ekstrema malvarmo de vintro, kiam ĝi povus kaŭzi malfacilaĵojn. Je tiu sezono, la tempodaŭro inter sunleviĝo kaj sunsubiro estas pli malpli egala en ĉiuj loĝataj partoj de la terglobo, nome de la 6-a ĝis la 18-a horoj (en ekstremaj, t.e. polusaj regionoj permesatas determini la tempojn per horloĝo).
Intermita fastado[redakti]
La stomako de Baniko subite raŭke grumblegas: (GRAŬL'!)
Kruko: He ja, Banĉjo! Ĉu tio estis via stomako?
Baniko: Jes. Mi devas maldikiĝi iom, do mi provas intermitan fastadon.
Kruko: He, mojose. Kiam vi komencis?
Baniko: Morgaŭ. (graŭl')