2000’lerde partilerin ve aşkların hız kesmediği genç pop tapınağı, manipüle edilmiş vokaller, şeker kadar tatlı sözler, okul üniformaları ve twerk yapan Disney yıldızlarından oluşan bir denizdi. Sonra Lorde geldi. Ella Yelich-O’Connor adıyla Auckland’da doğan şarkıcı/şarkı yazarı, 2013 tarihli ilk albümü Pure Heroine’de programlanmış vuruşlara göre ayarlanmış ölçülü hatta neredeyse hırıltılı vokallerine güveniyordu. “Don’t you think that it’s boring how people talk?/İnsanların konuşmasının sıkıcı olduğunu düşünmüyor musun?” dizesiyle açılan albüm, Tennis Court parçasından itibaren banliyö gençliğinin gerçeklerine odaklanıyor. Albümün merkezinde yer alan ve 21. yüzyılın en büyük hitlerinden biri haline gelen Royals, lüks yaşama dair rap şarkıları dinleyen beş parasız bir okul çocuğu olmanın doğasında var olan kopukluğu anlatıyor: “We don’t care. We’re driving Cadillacs in our dreams./Umrumuzda değil. Biz Cadillac’ları rüyalarımızda kullanıyoruz.” Albümün başarısı, Billie Eilish ve Olivia Rodrigo gibi ergenliğin kendisi kadar karamsar ve cesur müzik yapabilen, yaşının ötesinde bilgeliğe sahip yeni genç yıldızlara da alan açtı.