Pergi ke kandungan

Sistem amaran tsunami

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Tanda laluan pengungsian di sebuah kawasan pinggir laut rendah di Pinggir Laut Barat Amerika Syarikat.

Sistem amaran tsunami (TWS) digunakan untuk mengesan tsunami yang didahulukan dan mengeluarkan amaran untuk mencegah kehilangan nyawa dan kerosakan. Sistem ini terdiri daripada dua komponen sama penting: rangkaian penderia untuk mengesan tsunami dan prasarana komunikasi untuk mengeluarkan penggera bersama untuk membenarkan pengusingan kawasan pinggir laut. Ada dua jenis sistem amaran tsunami: antarabangsa dan rantauan. Apabila berkendali, awasan seismos digunakan untuk menghasut pantauan dan amaran; kemudian, data dari ketinggian aras laut tercerap (sama ada tolok pasang surut berdasarkan pesisir atau boya DART) digunakan untuk menentusahkan kewujudan tsunami. Sistem lain telah dicadangkan untuk mengimbuh tatacara pengamaran; contohnya, tempoh dan kandungan frekuensi tenaga gelombang-t (yang merupakan tenaga gempa bumi terperangkap di dalam saluran SOFAR lautan) dicadangkan sebagai petunjuk keupayaan tsunami gempa bumi.[1]

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Salzberg, 2006

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]