Pergi ke kandungan

Kata ganda

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.

Kata ganda ialah kata yang terbentuk daripada kata yang digandakan, sama ada sebahagian atau seluruhnya.

Kata ganda terdiri daripada:

  1. kata ganda seluruh
  2. kata ganda penuh
  3. kata ganda separa (separuh)
  4. kata ganda bersajak atau berima
  5. kata ganda berimbuhan.

Kata ganda seluruh

[sunting | sunting sumber]

Kata ganda seluruh ialah kata dasar yang digandakan seluruhnya. Kata dasarnya boleh mengambil bentuk kata nama, kata adjektif, kata kerja, atau kata keterangan. Kata ganda seluruh digabungkan dengan tanda sempang (-).

Gandaan kata nama Gandaan kata kerja Gandaan kata adjektif
buku-buku
kereta-kereta
pagi-pagi
baring-baring
jalan-jalan
pandang-pandang
awal-awal
bulat-bulat
manis-manis

Kata ganda penuh

[sunting | sunting sumber]

Kata ganda penuh mempunyai makna yang khusus, umpamanya: biri-biri, kanak-kanak, kupu-kupu.

Serupa dengan kata ganda seluruh, kata ganda penuh ialah kata dasar yang juga digandakan seluruhnya, dan digabungkan dengan tanda sempang (-). Bagaimanapun berbeza dengan kata ganda seluruh, kata dasarnya hanya mengambil bentuk kata nama. Kata ganda dengan sendirinya membawa maksud tunggal atau jamak.

Kata ganda separa

[sunting | sunting sumber]

Kata ganda separa terbentuk apabila sebahagian daripada kata saja yang digandakan. Semua kata ganda separa terdiri daripada kata nama, khususnya yang memberi maksud kepada benda atau konsep yang memiliki sifat atau keserupaan dengan kata dasar. Misalnya:

  • cecair (mana-mana bahan yang berada dalam keadaan cair, seperti air atau bendalir)
  • kekunci (butang untuk menaip dari komputer, diilhamkan dari perkataan Inggeris key yang juga bermaksud kunci)
  • lelangit ("langit" atau daerah teratas dalam rongga mulut)

Kata ganda bersajak/berima

[sunting | sunting sumber]

Kata ganda bersajak atau berima ialah kata ganda yang mengalami persamaan atau penyesuaian bunyi (rima) di pangkal, di hujung, atau seluruhnya apabila digandakan. Contohnya:

  1. persamaan bunyi di pangkal: lalu-lalang, beli-belah, dentam-dentum, bengkang-bengkok, desas-desus, dan sebagainya.
  2. persamaan bunyi di hujung: karut-marut, cerai-berai, calar-balar, dan sebagainya.
  3. penyesuaian bunyi seluruhnya: compang-camping, dolak-dalik, huyung-hayang dan selok-belok dan sebagainya.

Kata ganda berimbuhan

[sunting | sunting sumber]

Kata ganda berimbuhan atau menyalin terhasil dengan membubuh imbuhan di mana-mana tempat dalam kata ganda. (Rujuk Imbuhan dalam bahasa Melayu).

  • Imbuhan awalan di awal kata: tergesa-gesa, berpura-pura
  • Imbuhan awalan selepas tanda sengkang: tahu-menahu, kejar-mengejar
  • Imbuhan akhiran di akhir kata: barang-barangan, terang-terangan
  • Apitan seluruh kata ganda: tergila-gilakan, menghuru-harakan

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]