Pergi ke kandungan

I. M. Pei

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
I.M. Pei
I.M. Pei di Luxembourg, 2006
Maklumat peribadi
Lahir(1917-04-26)26 April 1917
Guangzhou, Guangdong, China
Meninggal dunia16 Mei 2019(2019-05-16) (umur 102)
Bandar Raya New York, New York, Amerika Syarkat
PraktisI.M. Pei & Associates 1955–
I.M. Pei & Partners 1966–
Pei Cobb Freed & Partners 1989–
Pei Partnership Architects (penasihat) 1992–
Hasil kerja
BangunanPerpustakaan John F. Kennedy, Boston
Bangunan Timur Galeri Seni Kebangsaan
Piramid Louvre, Paris
Menara Bank of China, Hong Kong
Muzium Kesenian Islam, Doha
Muzium Seni Universiti Indiana
Rock and Roll Hall of Fame
AnugerahPingat Emas Diraja
Pingat Emas AIA
Pingat Kebebasan Presiden
Hadiah Pritzker
Praemium Imperiale

Ieoh Ming Pei FAIA RIBA[1] (Cina tradisional: 貝聿銘; 26 April 1917 - 16 Mei 2019) ialah seorang arkitek Cina Amerika. Dibesarkan di Shanghai, Pei mendapat inspirasi pada usia awal daripada vila taman di Suzhou, tempat percutian tradisional golongan alim yang menjadi milik keluarganya. Pada 1935, beliau berpindah ke Amerika Syarikat dan mendaftar di sekolah seni bina Universiti Pennsylvania, tetapi segera berpindah ke Institut Teknologi Massachusetts. Beliau tidak berpuas hati dengan tumpuan di kedua-dua sekolah terhadap seni bina Beaux-Arts, dan menghabiskan masa lapangnya meneliti arkitek baharu, terutamanya Le Corbusier. Selepas menamatkan pengajian, beliau menyertai Harvard Graduate School of Design (GSD) dan menjadi kawan kepada arkitek Bauhaus, Walter Gropius dan Marcel Breuer. Pada tahun 1948, Pei telah direkrut oleh pembesar hartanah New York City William Zeckendorf, yang mana beliau bekerja selama tujuh tahun sebelum menubuhkan firma reka bentuk bebas pada 1955, IM Pei & Associates. Pada 1966, ia menjadi IM Pei & Partners, dan pada 1989, menjadi Pei Cobb Freed & Partners. Pei bersara daripada latihan sepenuh masa pada 1990. Semasa persaraannya, beliau bekerja sebagai perunding seni bina terutamanya dari firma seni bina anak-anaknya Pei Partnership Architects.

Pengiktirafan utama pertama Pei datang dengan Makmal Mesa di Pusat Penyelidikan Atmosfera Kebangsaan Colorado (reka bentuk pada 1961, siap 1967). Kedudukan baharunya membawa kepada pemilihannya sebagai ketua arkitek Perpustakaan John F. Kennedy di Massachusetts. Beliau terus mereka bentuk Dewan Bandaraya Dallas dan Bangunan Timur Galeri Seni Negara.[2] Beliau kembali ke China buat pertama kali pada 1975 untuk mereka bentuk hotel di Fragrant Hills, dan mereka bentuk Menara Bank of China, Hong Kong, sebuah bangunan pencakar langit di Hong Kong bagi Bank of China 15 tahun kemudian. Pada awal 1980-an, Pei menjadi tumpuan kontroversi apabila mereka bentuk piramid kaca dan keluli Louvre di Paris. Beliau kemudiannya kembali ke dunia seni dengan mereka bentuk Pusat Simfoni Morton H. Meyerson di Dallas, Muzium Miho di Jepun, Shigaraki, berhampiran Kyoto, dan gereja kecil sekolah menengah: MIHO Institute of Aesthetics, Muzium Suzhou di Suzhou,[3] Muzium Kesenian Islam di Qatar, dan Muzium Seni Moden Grand Duke Jean, disingkatkan Mudam, di Luxembourg.

Pei memenangi pelbagai jenis hadiah dan anugerah dalam bidang seni bina, termasuk Pingat Emas AIA pada tahun 1979, Praemium Imperiale pertama bagi Seni Bina pada tahun 1989, dan Anugerah Pencapaian Sepanjang Hayat daripada Cooper-Hewitt, Muzium Reka Bentuk Negara, pada 2003. Pada 1983, beliau memenangi Hadiah Pritzker, yang kadangkala dirujuk sebagai Hadiah Nobel dalam bidang seni bina.

  1. ^ I.M. Pei Biography Diarkibkan Februari 18, 2007, di Wayback Machine – website of Pei Cobb Freed & Partners
  2. ^ Goldberger, Paul (May 16, 2019). "I.M. Pei, Master Architect Whose Buildings Dazzled the World, Dies at 102". The New York Times. Dicapai pada May 17, 2019.
  3. ^ "Suzhou Museum – Suzhou". My »Travel in China« Site. Diarkibkan daripada yang asal pada March 21, 2019. Dicapai pada March 21, 2019.

{{#switch:||Kategori=