Bahasa Kĕnaboi ialah sebuah bahasa terpupus dari Negeri Sembilan, Malaysia yang masih tidak dapat dikelaskan dan mungkin merupakan bahasa terasing atau bahasa Austro-Asia yang tergolong dalam cabang bahasa Asli. Hal ini dibuktikan dalam dua dialek,[1][2] berdasarkan senarai perkataan sekitar 250 patah perkataan, yang mungkin direkodkan pada sekitar tahun 1870–90.
Dalam karya "Pagan Races of the Malay Peninsula" oleh Walter William Skeat dan Charles Otto Blagden pada 1906,[3] kandungan tiga senarai perkataan yang sebelumnya tidak diterbitkan telah muncul, dua daripada itu dikumpulkan oleh D.F.A. Hervey, bekas pegawai kerajaan Melaka. Tidak ada petunjuk mengenai tempoh senarai kata ini direkodkan, tetapi ada kemungkinan bahawa senarai perkataan ini dikumpulkan pada sekitar tahun 1870-an hingga 1890-an.[4]
Hervey mengumpulkan leksikon Kenaboi di Alor Gajah, Melaka daripada penutur yang tinggal di Gunung Dato', Daerah Rembau,[5] yang merupakan kawasan pergunungan kecil di selatan Negeri Sembilan. Berdasarkan etnonim, bahasa Kenaboi mungkin berasal dari lembah Sungai Kenaboi di Daerah Jelebu di utara Negeri Sembilan (Hajek 1998). Kini, masyarakat Orang Asli di Negeri Sembilan lazimnya merupakan penutur bahasa Temuan.
Benjamin, Geoffrey. 2006. Hervey's 'Kenaboi': lost Malayan Language or forest-collecting Taboo Jargon?. Singapore.
Hajek, John. 1996. The Mystery of the Kenaboi: A First Report. Royal Institute of Linguistics and Anthropology. (International workshop on South-East Asian studies; No. 11. (The study of) endangered languages and literatures of South-East Asia).
