Иван Ефремов

Иван Ефремов, 1926 он.

Иван Антонович Ефремов (1908 оны 4-р сарын 10-нд Оросын хаант улсын Санкт-Петербург мужийн орчим Вырица тосгонд төрж, 1972 оны 10-р сарын 5-нд ЗХУ-ын Москва хотод нас барсан) — Зөвлөлтийн палеонтологич, зөгнөлт-зохиолч, нийгэм судлаач.

Биологийн шинжлэх ухааны доктор (1941), 1930-1959 онд Палеонтологийн хүрээлэнгийн эрдэм шинжилгээний ажилтан, 1937 оноос доод сээр нуруутан амьтдын лабораторийн эрхлэгч. Сталины хоёрдугаар зэргийн шагнал хүртсэн (1952). ЗХУ-ын сээр нуруутан амьтдын палеонтологийн хөгжлийн гучин жил нь Ефремовын нэртэй холбоотой юм. Эрдэмтэн орчин үеийн тафономиг үндэслэгчдийн нэг гэж үздэг. Түүний удирдлага дор Монголын Говьд хийсэн экспедиц (1946-1949) үлэг гүрвэлийн олдворуудыг олж илрүүлсэн бөгөөд эдгээр цуглуулга нь Москвагийн палеонтологийн музейн алтан фондыг бүрдүүлдэг.

Иван Ефремов бол "Сахлын хутгын ирмэг" («Лезвие бритвы», 1963), "Афины Таис" («Таис Афинская», 1972) түүхэн адал явдалт өгүүллэг, шинжлэх ухааны зөгнөлт зохиолуудын зохиолч юм. Үзэл суртлын янз бүрийн уламжлалын нөлөөгөөр тэмдэглэгдсэн түүний нийлэг ертөнцийг үзэх үзэлд зүүний утопизм, эволюционизм, шинжлэх ухааны рационализм, эзотерикизм, хүнлэг үзэл багтсан юм.

Намтар

Эцэг Антип Харитонович Ефремов, 2-р зэргийн худалдаачин, хуучин итгэгчдийн тариачдаас гаралтай байсан. Ефремовынхан Вырица дахь өргөн байшинд амьдардаг байсан бөгөөд түүнээс жилийн өмнө эгч Надежда, жилийн дараа түүний дүү Василий төржээ.

1914 оны зун Антон Харитонович гэр бүлийн хамт Бердянск руу нүүжээ (эмч нар дүү Василийд зөөлөн уур амьсгалыг санал болгосон), Иван тэнд дунд сургуульд оржээ. 1917 онд эцэг эх нь салж, 1918 оны сүүлээр эх нь хүүхдүүдийнхээ хамт Херсон руу нүүжээ. 1919 онд тэрээр улаан армийн цэргийн хүнтэй гэрлэж, зун Улаан арми Украинаас гарахад хамт явахад хүүхдүүд нь Херсонд үлджээ. Энэ үе нь Ефремовын амьдралын хамгийн гайхалтай үеүүдийн нэг болсон бөгөөд тэрээр Иргэний дайны улс төрийн эмх замбараагүй байдлыг мэдэрсэн байна. Гурван хүүхэд хувь тавилангаараа 1920 оны өвөл ядуурал, өлсгөлөн, өвчин эмгэгийн нөхцөлд амьд үлдэхийн тулд эд зүйлээ зарах шаардлагатай болжээ.

1923 онд Ефремов Петроградын тэнгисийн цэргийн ангиудад эргийн навигацийн навигатор болох шалгалтаа өгч, 1924 оны хавар ахмад Д.Лухмановын ивээл дор Алс Дорнодыг зорьжээ. Ирээдүйн палеонтологич Сахалины эрэг, Агнуурын тэнгис орчим усан онгоцоны далайчин болжээ. Сушкиний дэмжлэгээр 1924 онд Ефремов Ленинградын Улсын Их Сургуулийн Физик-математикийн факультетийн биологийн тэнхимд анх сайн дурын ажилтан, жилийн дараа оюутан болж элсэн орсон. 1925 онд Сушкины Геологийн музейн бэлтгэл ажилтнаар ажиллах боломжтой болж, Иван Шинжлэх ухааны академийн шинжлэх ухаан, техникийн ажилтан болжээ. Түүний чадварыг академич В.Л.Комаров тэр даруй анзаарчээ. 1926 онд гурав дахь жилдээ сургуулиа орхисон нь тэтгэлэг авч чадаагүйн улмаас болжээ.

Эрдэмтэн, шинжлэх ухааныг зохион байгуулагчийн хувьд түүний карьер маш хурдан өсөж байв. 1929 онд 2-р зэрэглэлийн эрдэм шинжилгээний ажилтан болсон. 1930 онд академич Борисяк тусдаа Палеозоологийн хүрээлэнг байгуулж, дараа нь Палеонтологийн хүрээлэн (PIN) гэж нэрлэв. 1930 оноос Ефремов нэгдүгээр зэрэглэлийн судлаач, 1935 оноос шинжлэх ухааны мэргэжилтэн, 1937 оноос Палеонтологийн хүрээлэнгийн доод сээр нуруутан амьтдын хэлтсийн даргаар ажиллаж байв.

1932-1935 онд Ленинградын Уул уурхайн дээд сургуулийн геологи хайгуулын ангид дамжаанд суралцаж, уул уурхайн инженер болсон. Тэрээр 1937 онд онц дүнтэй диплом авсан. 1935 онд шинжлэх ухааны нийлмэл бүтээлд үндэслэн "Палеонтологи" биологийн шинжлэх ухааны дэд эрдэмтэний зэрэг олгосон байна. Үүнээс хойш тэрээр газрын тос, нүүрс, алт, хүдэр болон бусад ашигт малтмалын эрэл хайгуулаар геологийн экспедиц хийжээ.

1941 оны 3-р сард "ЗХУ-ын Пермийн дунд бүсийн хуурай газрын сээр нуруутан амьтдын амьтан" бүтээлийнхээ төлөө Иван Ефремов биологийн шинжлэх ухааны докторын зэрэг хамгаалжээ.

Тэрээр 1941 оны сүүлээс 1942 оны эхээр Свердловск, Оренбург, Урал дахь "тусгай зориулалтын" экспедицийн зөвлөхөөр ажиллав. 1942 оны хавар Свердловск хотод тэрээр хүнд хэлбэрийн хижиг өвчнөөр өвчилж, улмаар зүрхний хүнд өвчин тусчээ. Өвчин нь түүнийг удаан хугацаагаар хэвтүүлсэн. Эрдэмтэн Алма-Атад, 1943 онд Фрунзе хотод байсан. Нүүлгэн шилжүүлэлтийн үеэр тэрээр зохион байгуулалтын маш их ажил хийж, тафономийн тухай монографи дээр ажиллахыг хичээсэн.

Монгол дахь экспедиц

Монголоос олдсон Saurolophus-ын араг яс. Москвагийн палеонтологийн музей.

Иван Ефремовын судалгааны ажлын оргил үе нь 1946, 1948, 1949 онд Монголд гурван палеонтологийн экспедицийг удирдаж байсан явдал юм. 1920-иод оны үед Америкийн Рой Эндрюс экспедиц Монголд малтлага хийсэний дараа тус бүс нутаг их ирээдүйтэй гэдгийг мэдэх болжээ. Дайны өмнө Зөвлөлтийн Шинжлэх ухааны академид энэ талаар судалгаа хийж байсан. 1945 онд Борисякийг нас барсны дараа палеонтологийн хүрээлэнгийн захирлын албыг хашиж байсан И.Ефремов, доктор Юрий Орлов нар засгийн газрын эрх мэдэлтнүүдэд Монгол руу экспедицийн явуулах санааг сурталчилж ойлгуулж эхэлжээ. Эрдэмтэд Зөвлөлтийн шинжлэх ухааны нэр хүндийг нэмэгдүүлэх боломжтой "дэлхийн ач холбогдол бүхий нээлтүүд"-ийг дурдаж, албан тушаалтнуудад ойлгомжтой шинжлэх ухааны тайлбар, нэр хүнд, үзэл суртлын ач холбогдолыг тайлбарлаж байжээ. Зохион байгуулалтын гол ачааг Ефремов өөрөө үүрч, экспедицийн зөвшөөрөл, санхүүжилт, тоног төхөөрөмжөө авахын тулд бүх хүнд суртлыг (Шинжлэх ухааны академи, Төв хороо хүртэлх засгийн газрын янз бүрийн хэлтсүүдийг оролцуулан) туулах ёстой байв. Эцэст нь төслийг зөвшөөрч, Иван Ефремов экспедицийн удирдагч, Юрий Орлов шинжлэх ухааны зөвлөх болов. Багийн бүрэлдэхүүнд В.Громов, А.Кирпичников, К.Флеров, Ю.Эглон, М.Лукьянова болон бусад эрдэмтэд багтжээ.

Монголоос олж авч явсан Тарбозаврын араг яс. Москвагийн палеонтологийн мүзэй.

Ефремов Америкийн эрдэмтдийн малтлагыг сайн мэддэг байсан ч тэдний дүгнэлттэй бүх зүйл дээр санал нийлэхгүй байсан бөгөөд "Цэрдийн галавын үеийн Төв Ази нь ус ихтэй, баялаг ургамал бүхий намгархаг нам дор газар байсан" гэж үзэн тафономийн таамаглалыг шалгахыг хүссэн. Экспедиц 1946 оны 8-р сард л эхэлсэн; Ефремов түүний амжилтыг тодорхойлсон чухал шийдвэр гаргасан: тэрээр төлөвлөсөн маршрутын дагуу биш (илүү судлагдсан, хүртээмжтэй Дундад болон Дорнодын говьд, "дунд хэлбэрийн тодорхой амжилтыг" хүлээж байсан) малтлага хийх эрсдэлтэй байв. Эрдэмтэн эхний хээрийн улиралд аль хэдийн чухал олдворуудыг тооцож, боломжит байршлыг тодорхойлохдоо өөрийн тафономийн заалтуудыг дагаж мөрдсөн. 9, 10-р сард гол төлөв говийн өмнөд бүсэд, цаг уурын тааламжгүй, усгүй, бартаат замд 4700 км замыг туулсан. Экспедицийн дарга янз бүрийн асуудлыг шийдвэрлэх, ялангуяа машин байнга эвдрэх, түлшний зарцуулалтыг хянах асар их ачаалалтай тулгарч байв.

Хэдийгээр экспедицийг урьдчилсан болон хайгуулын зорилгоор төлөвлөж байсан ч томоохон амжилтад хүрсэн: цуглуулсан материалын жин 70 тонн, гол төлөв Хожуу Цэрдийн галавын үеийн олдворууд байв. Цэрдийн галавын үеийн Ширэгийн Гашуун, Баянзаг зэрэг, үлэг гүрвэлүүдийн аль хэдийн мэдэгдэж байсан байршлаас гадна Өмнөговьд Нэмэгт, Улаан-Ош, Олгой Улаан-Цав, Алтан-Уул ("Луугийн булш"); Дорноговьд Баянширээт, Хамарын даваа болон бусад шинэ газруудыг илрүүлжээ. Хамгийн үнэ цэнтэй олдвор нь Даланзадгад хотоос баруун тийш 400 км-ийн зайд орших Нэмэгтийн сав газарт орших аварга үлэг гүрвэлийн яс байв.

Их хэмжээний материал боловсруулж байгаа тул дараагийн экспедицийг 1948 он хүртэл хойшлуулах шаардлагатай болсон; Ефремов энэ хүсэлтийг С.Вавиловт биечлэн хандаж, түүнээс хэд хэдэн асуудлаар тусламж хүсчээ. Ефремов илүү их захиргааны болон хүнд суртлын саад тотгор, хэлтэс хоорондын уялдаа холбоогүй байдалтай тулгарсан - хувийн захидал харилцаандаа тэрээр "аймшигтай хүнд суртал", "туйлын хүнд суртлын бүдүүлэг байдал", "хүмүүсийн бүдүүлэг бичиг баримт" гэж гомдолложээ. Гурав дахь экспедицийн бэлтгэл ажил нь Зөвлөлтийн палеонтологийн олон улсын нэр хүндэд аль хэдийн илэрхий нөлөө үзүүлсэн тул илүү хялбар болсон. Хоёр улирлын турш (1948, 1949), юуны түрүүнд Нэмэгтэд хийсэн томоохон малтлагын үеэр судлаачид гайхалтай үр дүнд хүрсэн. Мезо-кайнозойн үеийн олдворуудаас олдож, устсан үлэг гүрвэлийн бүрэн бүтэн арван араг яс, өвсөн тэжээлт том загасны хоёр араг яс, тэдгээрийн гавлын яс, арьсан дүрс бүхий блокууд, тарбозаврын дөрвөн араг яс, завропод, хадрозаврын араг ясны хэсэг; Евроазид урьд өмнө мэдэгдээгүй хуурай газрын том карнозаврууд ба анкилозаврууд; олон тооны чулуужсан мод, аварга яст мэлхийн үлдэгдэл, матар, загас, түүнчлэн палеогенийн хөхтөн амьтад гэх мэт. 120 тонн палеонтологийн цуглуулга авчирч, нийт 27 мянган км замыг туулж, голчлон бага судлагдсан Өмнөговийн нутгаар явжээ.

Эрдэмтэд Цэрдийн галавын төрөл бүрийн үлэг гүрвэлүүд болон палеоцен, эоцений эхэн үеийн сээр нуруутан амьтдын олон олдворуудаас гадна Цэрдийн галавын амьтны аймгийг гурван бүлэгт хувааж, Цэрдийн галавын үеийн Монгол орны палео-газар зүй, цаг уурын талаар шинэ мэдээлэл цуглуулж чадсан байна. Ефремовын онолын таамаглал батлагдсан: говь нь урьд өмнө бодож байсанчлан мезозойн үеэс хойш цөл байгаагүй, гэхдээ хэдэн арван сая жилийн турш энэ нь ургамал, амьтнаар баялаг намгархаг нам дор газар байсан.

Зохиолч

1960-аад онд И.Ефремовын номууд олноор хэвлэгдэж, түүний бүтээлүүд шинжлэх ухааны зөгнөлт зохиолын түүврүүдийг нээж, ЗХУ-ын шинжлэх ухааны уран зөгнөлийг гадаадад төлөөлдөг байсан бөгөөд эрх баригчидтай харилцах харилцаа нь албан ёсоор сайн байв.

Иван Ефремов 1972 оны 10-р сарын 5-нд 65 насандаа зүрхний дутагдлын улмаас Москвад нас баржээ.