ശ്രുതി (ഹൈന്ദവം)
| ഹൈന്ദവഗ്രന്ഥങ്ങൾ എന്ന പരമ്പരയുടെ ഭാഗം |
| ഹൈന്ദവഗ്രന്ഥങ്ങൾ |
|---|
 |
|
 ഹിന്ദുമതം കവാടം |
ഹിന്ദുമതത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന പ്രമാണങ്ങളായ തത്ത്വശാസ്ത്ര സംഹിതകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന മൂല ഗ്രന്ഥങ്ങളിൽ മുൻപന്തിയിൽ നിൽക്കുന്ന ഗ്രന്ഥമാണ്‌ ശ്രുതി.
ഹിന്ദുത്വ തത്വധാരയിലെ ആറു ശാഖകളും ശ്രുതിയുടെ മേധാവിത്വം അംഗീകരിക്കുന്നു എങ്കിലും [1] പല പണ്ഢിതന്മാരും അതിന്റെ ദിവ്യത്വം നിരാകരിക്കുന്നു. [2][3] പരമോന്നതമാണ് ശ്രുതി എന്ന് മനുസ്മൃതിയിൽ പരാമർശമുണ്ട്. ( അദ്ധ്യായം 1 മന്ത്രം 132) Dharma jijñāsamānam pramāṇam paramam śrutih (Sanskrit: धर्मं जिज्ञासमानानां प्रमाणं परमं श्रुतिः, അതായത് വിശുദ്ധമായ നിയമങ്ങളുടെ അറിവ് തേടുന്നവർക്ക് പരബ്രഹ്മമാണ് വെളിപാട്. .
നിരുക്തം
[തിരുത്തുക]ശ്രു എന്ന സംസ്കൃത പദത്തിന്‌ അർത്ഥം കേൾക്കുക എന്നാണ്‌. ശ്രുതി എന്നാൽ കേട്ടത് എന്നർത്ഥം. ബ്രഹ്മർഷികൾ അഥവാ മുനിമാർ ഈശ്വരനിൽ നിന്ന് കേട്ടത് അഥവാ ഈശ്വരൻ പറഞ്ഞ് കൊടുത്തത് എന്നർത്ഥത്തിലാണ്‌ ശ്രുതി ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്.
റഫറൻസുകൾ
[തിരുത്തുക]- ↑ Klaus Klostermaier (2007), Hinduism: A Beginner's Guide, ISBN 978-1851685387, Chapter 2, page 26
- ↑ ഉദ്ധരിച്ചതിൽ പിഴവ്: അസാധുവായ
<ref>ടാഗ്;royperrettഎന്ന പേരിലെ അവലംബങ്ങൾക്ക് എഴുത്തൊന്നും നൽകിയിട്ടില്ല. - ↑ P Bilimoria (1990), Hindu Doubts About God - Towards a Mīmāmsā Deconstruction, International Philosophical Quarterly, Volume 30, Issue 4, pages 481-499
|
ഹിന്ദുമതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ ലേഖനം അപൂർണ്ണമാണ്‌. ഇതു വികസിപ്പിക്കുവാൻ സഹായിക്കുക. |