NGC 7436B
NGC 7436B | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Пегаз |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 22 ч 57 м 56,1 с |
Деклинација | 26° 8' 59" |
Положбен агол | 95° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | спирална галаксија |
Морфолошки вид | S/P |
Привиден сјај (видлив) |
14,7 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
15,5 |
Површински сјај | 12,7 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 0,6' x 0,2' |
Историја | |
Откривач | Вилијам Хершел |
Откриена | 2 декември 1784 |
Други ознаки | VV 84 |
NGC 7436B — спирална галаксија во соѕвездието Пегаз, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот не претставува Дрееров објект.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 7436B се споменува и како VV 84.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 2 декември 1784 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 7436B е од видот S/P.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 14,7 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,5 m, додека површинскиот сјај изнесува 12,7 m/лм2.[2] NGC 7436B има привидни димензии од 0,6' х 0,2'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 22 ч 57 м 56,1 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, 26° 8' 59". Положбениот агол на објектот е во износ од 95°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 7436B е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 168; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2238. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1175.