NGC 2820A
| NGC 2820A | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Голема Мечка |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 9 ч 21 м 30,2 с |
| Деклинација | 64° 14' 18" |
| Положбен агол | 21° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | леќеста галаксија |
| Морфолошки вид | S0-a |
| Привиден сјај (видлив) |
14,5 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
15,4 |
| Површински сјај | 11,9 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,5' x 0,2' |
| Историја | |
| Откривач | Вилијам Хершел |
| Откриена | 3 април 1791 |
| Други ознаки | IC 2458, MK 108, MCG 11-12-5, UGCA 159, CGCG 312-4, 7ZW 276 |
NGC 2820A — леќеста галаксија во соѕвездието Голема Мечка, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот не претставува Дрееров објект.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2820A се споменува и како IC 2458, MK 108, MCG 11-12-5, UGCA 159, CGCG 312-4, 7ZW 276.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 3 април 1791 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2820A е од видот S0-a.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 14,5 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,4 m, додека површинскиот сјај изнесува 11,9 m/лм2.[2] NGC 2820A има привидни димензии од 0,5' х 0,2'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 9 ч 21 м 30,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, 64° 14' 18". Положбениот агол на објектот е во износ од 21°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 2820A е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 26485. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 23; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4138. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 708.
