NGC 1227
NGC 1227 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Персеј |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 3 ч 11 м 7,8 с |
Деклинација | 35° 19' 31" |
Положбен агол | 63° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | спирална галаксија |
Морфолошки вид | SB0-a |
Привиден сјај (видлив) |
14,2 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
15,1 |
Површински сјај | 14,2 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 1' x 0,9' |
Историја | |
Откривач | Едуар Жан Мари Стефан |
Откриена | 10 јануари 1880 |
Други ознаки | UGC 2577, CGCG 525-3, CGCG 524-62 |
NGC 1227 — спирална галаксија во соѕвездието Персеј, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1227 се споменува и како UGC 2577, CGCG 525-3, CGCG 524-62.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 10 јануари 1880 година од страна на Едуар Жан Мари Стефан, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 31,5 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1227 е од видот SB0-a.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 14,2 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,1 m, додека површинскиот сјај изнесува 14,2 m/лм2.[2] NGC 1227 има привидни димензии од 1' х 0,9'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 3 ч 11 м 7,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, 35° 19' 31". Положбениот агол на објектот е во износ од 63°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 1227 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 11880. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 94; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2348. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1333.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)