NGC 1127
NGC 1127 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Овен |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 2 ч 52 м 51,8 с |
Деклинација | 13° 15' 25" |
Положбен агол | 39° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | спирална галаксија |
Морфолошки вид | SBab |
Привиден сјај (видлив) |
14,7 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
15,5 |
Површински сјај | 13,4 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 0,7' x 0,5' |
Историја | |
Откривач | Алберт Март |
Откриена | 2 декември 1863 |
Други ознаки | UGC 2356, MCG 2-8-24, CGCG 440-24, NPM1G 13.0111 |
NGC 1127 — спирална галаксија во соѕвездието Овен, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1127 се споменува и како UGC 2356, MCG 2-8-24, CGCG 440-24, NPM1G 13.0111.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 2 декември 1863 година од страна на Алберт Март, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 48 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1127 е од видот SBab.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 14,7 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,5 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,4 m/лм2.[2] NGC 1127 има привидни димензии од 0,7' х 0,5'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 2 ч 52 м 51,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, 13° 15' 25". Положбениот агол на објектот е во износ од 39°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 1127 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 10889. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 175; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 646. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 16.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)