IC 1099
| IC 1099 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Часовник |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 3 ч 30 м 49,9 с |
| Деклинација | -47° 57' 52"" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | галаксија |
| Морфолошки вид | Sbc |
| Привиден сјај (видлив) |
14,7 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
15,5 |
| Површински сјај | 13,9 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,8' x 0,7' |
| Историја | |
| Откривач | Делајл Стјуарт |
| Откриена | 6 декември 1899 |
| Други ознаки | ESO 200-32, FAIR 748, AM 0329-480 |
IC 1099 — галаксија во соѕвездието Часовник, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 1099 се споменува и како ESO 200-32, FAIR 748, AM 0329-480.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 6 декември 1899 година од страна на Делајл Стјуарт.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 1099 е од видот Sbc.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 14,7 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,5 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13,9 m/лм2.[2] IC 1099 има привидни димензии од 0,8' х 0,7'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 3 ч 30 м 49,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -47° 57' 52"".[3]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на IC 1099 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 13045.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Запис за IC 1099 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература
[уреди | уреди извор]- de Vaucouleurs, G., A. de Vaucouleurs, and H.C. Corvin, Jr., Second
Reference Catalogue of Bright Galaxies. Austin, Texas, University of Texas Press, 1976.(118,206) (Catalog)