1230
< XII век | XIII век | XIV век > | |||||||
01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 |
41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 |
51 | 52 | 53 | 54 | 55 | 56 | 57 | 58 | 59 | 60 |
61 | 62 | 63 | 64 | 65 | 66 | 67 | 68 | 69 | 70 |
71 | 72 | 73 | 74 | 75 | 76 | 77 | 78 | 79 | 80 |
81 | 82 | 83 | 84 | 85 | 86 | 87 | 88 | 89 | 90 |
91 | 92 | 93 | 94 | 95 | 96 | 97 | 98 | 99 | 00 |
Грегоријански календар | 1230 MCCXXX |
Ab urbe condita | 1983 |
Ерменски календар | 679 ԹՎ ՈՀԹ |
Асирски календар | 5980 |
Балиски календар | 1151–1152 |
Бенгалски календар | 637 |
Берберски календар | 2180 |
Будистички календар | 1774 |
Бурмански календар | 592 |
Византиски календар | 6738–6739 |
Кинески календар | 己丑年 (зем. вол) 3926 или 3866 — до — 庚寅年 (мет. тигар) 3927 или 3867 |
Коптски календар | 946–947 |
Етиопски календар | 1222–1223 |
Еврејски календар | 4990–4991 |
Хиндуистички календари | |
- Викрамска ера | 1286–1287 |
- Сачка ера | 1151–1152 |
- Кали-југа | 4330–4331 |
Холоценски календар | 11230 |
Игбоански календар | 230–231 |
Ирански календар | 608–609 |
Исламски календар | 627–628 |
Јапонски календар | Канги 2 (寛喜2年) |
Јавански календар | 1139–1140 |
Јулијански календар | 1230 MCCXXX |
Корејски календар | 3563 |
Мингуо-календар | 682 пред Р. Кина 民前682年 |
Нанакшахи | −238 |
Тајландски сончев календар | 1772–1773 |
Тибетски календар | 阴土牛年 (женска земја-вол) 1356 или 975 или 203 — до — 阳金虎年 (машко железо-тигар) 1357 или 976 или 204 |
1230 (MCCXXX) — година според општоприфатениот календар. Тоа била 1230 година од новата ера, 230. од вториот милениум, 30. од XIII век и прва од 1230-тите.
Други календари
[уреди | уреди извор]Истата година се среќава поинаку во календарите на различни народи и култури. Меѓу попознатите се вбројуваат: византискиот, асирскиот, еврејскиот, римскиот, кинескиот, будистичкиот и исламскиот.
Така, во византискиот календар, којшто времето го мери од создавањето на светот според Библијата, на 1 септември 5509 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар, истата трае во текот на 6738 и 6739 година. Според асирскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува од 4750 г. п.н.е, кога се проценува дека бил изграден првиот храм во граот Асур, станува збор за 5980 година. Понатаму, во еврејскиот календар, којшто започнува на 1 септември 3760 г. п.н.е. според продолжениот јулијански календар или околу една година пред создавањето на светот според Евреите, годината се протега во текот на 4990 и 4991 еврејска година. Според календарот на Римјаните, којшто започнува од 753 г. п.н.е., кога браќата Ромул и Рем го основале градот Рим (познато и како Ab urbe condita), годината е избројана како 1983.
Во рамките на кинескиот календар, пак, постојат две поделени мислења за почетокот на броењето на годините: едни сметаат дека тоа е 61 година од владеењето на легендарниот Жолт цар или 2637 г. п.н.е.; додека други сметаат дека за почеток треба да се земе годината кога Жолтиот цар станал владетел, т.е. 2697 г. п.н.е. На тој начин, според првото гледиште, 1230 година се протега во 3866 и 3867, додека според второто гледиште, годината трае во текот на 3926 и 3927 кинеска година. Будистичкиот календар започнува да го мери времето од 543 г. п.н.е., година во којашто се смета дека Буда достигнал состојба на нирвана, и годината ја брои како 1773. Според исламскиот календар, во којшто мерењето на времето започнува со 622 година, т.е. годината на пребегнувањето на пророкот Мухамед од Мека во Медина (позната и како хиџра), годината се протега во текот на 627 и 628 исламска година.
Настани
[уреди | уреди извор]По област
[уреди | уреди извор]Африка
[уреди | уреди извор]- Сундијата Кеита започнува да владее со Царство Мали (приближен датум).
- Во Западна Африка во село Сиби, Сундијата Кеита ги принудува Мандинките да дадат заклетва за верност.
Азија
[уреди | уреди извор]- 10 август - Султанот на Селџуците, Кајкубад I, го поразува персискиот шах Џелал ед-Дин Менгуберди, завршувајќи го владеењето на Хорезмиската династија.
- Крај на владеењето на династија Сена во Бенгал.
Европа
[уреди | уреди извор]- 9 март - Битка кај Клокотница: Бугарскиот цар Иван Асен II го поразува Теодор Ангел Дука Комнин. По ова, Бугарија бргу ја проширила контролата врз повеќето територии на Теодор во Тракија, Македонија и Албанија. Латинското Војводство Филипопол и независното кнежевство на Алексиј Слав, исто така, биле припоени кон Бугарија[1].
- Пиринејски Полуостров - Битка кај Аланхе: Алфонсо IX Леонски го поразува Ибн Худ ел-Јамани. Овој успех го отвора патот до Бадахос[2].
- 24 септември - Кралство Леон и Кралство Галисија се обединуваат со кралствата на Кастиља и Толедо, на чело со Фердинанд III на Кастилски.
- Создадена е „Кармина Бурана“.
- Создаден е „Болоњски псалтир“ (приближна дата).
- На власт во Тавантинсују доаѓа вториот познат Сапа Инка Синчи Рока, наследувајќи го Манко Капак.
- По враќањето на Фридрих II, папските трупи го напуштаат Неапол а царот склучува мир со Папа Григориј IX, повлекувајќи ја екскомуникацијата.
- На чело на Бохемија доаѓа Венцеслав III.
- Успенската катедрала во Киев е разрушена од земјотрес.
- За првпат се споменува градот Алтландсберг.
- За првпат се споменува градот Милберг (Бранденбург).
- Гетинген добива градски права.
- За првпат се споменува градот Мајнинген.
- Изграден е замокот во Хадли Фарм.
Родени
[уреди | уреди извор]- Одо Бургундски, гроф од Невер (п. 1266)
- Рудолф I, маркгроф од Баден (п. 1288)
- Костанца Ана Хоенштауфен, царица на Никеја (п. 1307)
- Атанасиј I Цариградски, Вселенски патријарх.
Починале
[уреди | уреди извор]- 2 мај - Вилијам де Бруз, англонормански благородник (обесен)
- 28 јули - Леополд VI, војвода на Австрија (р. 1176)
- 23 септември (или 24 септември) - Алфонсо IX Леонски (р. 1171)
- 25 октомври - Гилберт де Клер, англиски војник (р. 1180)
- 15 декември - Отокар I Бохемиски
- Декември 23 - Беренгарија Наварска, сопруга на Ричард I
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Fine, John Van Antwerp (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. University of Michigan Press. стр. 125. ISBN 978-0-472-08260-5.
- ↑ Peter Linehan (1999). David Abulafia (уред.). The New Cambridge Medieval History c.1198-c.1300. Chapter 21: Castile, Portugal and Navarre. Cambridge: Cambridge University Press. стр. 668–673. ISBN 0-521-36289-X.