Прејди на содржината

Хиенаѕ Бураукин

Од Википедија — слободната енциклопедија
Хиенаѕ Бураукин
Генадзь Бураўкін
Постар господин во очила ја потпира главата на раката
Бураукин во 2013 година
Роден(а)Генадиј Бураукин
август 28, 1936(1936-08-28)
Регион Витебск, Регион Витебск
Починал(а)мај 30, 2014(2014-05-30) (возр. 77)
Минск, Белорусија
ЗанимањеПоет, новинар и дипломат

Хиенаѕ Бураукин (белоруски: Генадзь Бураўкін, август 28, 1936 – мај 30, 2014) — белорусики поет, новинар и дипломат.[1].

Животопис

[уреди | уреди извор]

Роден е во селото Шулиацина во регионот на Витебск. Во 1959 година, тој дипломирал на Белоруски државен универзитет.

За време на неговата кариера, тој бил главен дописник на Советскиот државен весник Правда во Белорусија. Во 1969 година, тој му помогнал на Зианон Пазњак да објави неколку статии за зачувување на архитектонското наследство на Белорусија.

Од 1972 до 1978 година, Бураукин бил главен уредник на списанието Маладости, каде што објавил бројни прилози од Васил Бикау и Улаџимир Караткевич. Бидејќи бил член на парламентот од 1980 до 1990 година, тој бил еден од промоторите на законот со кој се подобрил статусот на белоруски јазик во БССР.

Од 1978 до 1990 година, тој бил шеф на Државната радо-телевизија на Белорусија, но бил разрешен од позицијата, од членовите на демократската опозиција.

Од 1990 до 1994 година, Бураукин беше акредитиран постојан претставник на Белорусија во Обединетите нации. Во 90-тите години, Бураукин беше исто така раководител на Друштво за белоруски јазик на Френтсишак Скарина.

Бураукин починал од рак на 30 мај 2014 година во Минск на 77-годишна возраст[2].

Литературни дела

[уреди | уреди извор]

Бураукин бил автор на бројни поетски книги. Многу од неговите песни станаа текстови за шансони, вклучително и позната приспивна песна. Првите песни ги објавил во 1952 година во регионалниот весник Полоцк. Автор бил на збирки поезија и проза, книги за деца, сценарија за документарни и играни филмови.

Преведуван на руски, украински, молдавски, бугарски јазик. Многу песни на Г. Буравкин биле подлога за музички композиции од белоруски композитори. Тој бил автор на текстот на химната на Државниот универзитет во Полоцк.

Преведувал на белоруски, поезија од руски, украински, молдавски и бугарски поети[3].

Библиографија

[уреди | уреди извор]

Збирки поезија

[уреди | уреди извор]
  • белоруски: „Мај пожар“ („Мај пламен“) (1960)[4].
  • белоруски: „Со loveубов и yanнавитсују замнују“ („Со љубов и омраза кон земјата“) (1963)
  • белоруски: „Дишење“ („Дишење“) (1966)
  • белоруски: "Избрани темиња" ("Избрани песни") (1969)
  • белоруски: „Lifeивот“ („Животот“) (1971)
  • белоруски: „Одлив“ („Извор“) (1974)
  • белоруски: „Врвови на пиатс кног“ („Песни од пет книги“) (1976)
  • белоруски: „Верници од варта“ („Чувар на лојалноста“) (1978)
  • белоруски: "Pyashchota" ("Нежност") (1985)
  • белоруски: „Многу за птица од радост“ („Гнездо за птица од радост“) (1986)
  • белоруски: "Wing Flap" ("Крилест лет") (1995)
  • белоруски: "Избрани" ("Одбрани") (1998)
  • белоруски: „Памиж зоркај и свеќа“ („Помеѓу sвездата и свеќата“) (2000)
  • белоруски: „Ја прочитав тајната на неверојатниот“ („Ја читав тајната на очите“) (2001)
  • белоруски: „Двојка ўурашлина“ („Девојка урашлина“) (2004)

Антологија

[уреди | уреди извор]
  • белоруски: „Табе, Белорусија“ („За тебе, Белорусија“) (1984)

Книги за деца

[уреди | уреди извор]
  • белоруски: „Обиди се со казни Пра Заја“ („Три приказни за Заја“) (1974)
  • белоруски: "Blue arely" ("Сина лулашка") (1987)
  • белоруски: „Три стари од легендата“ („Три страници од легендата“) (1971)

Собрани дела

[уреди | уреди извор]
  • белоруски: "Избрано: на 2 тамах" ("Избрани дела: во 2 тома") (1986)

Сценарија

[уреди | уреди извор]
  • Државна награда на БССР именувана по Јанка Купала (1980) - за книгата песни „Вреди да се верува“
  • Награда на Ленин Комсомол од Белорусија (1972)
  • Литературна награда А. Адамович (2005)[5].

Одликувања

[уреди | уреди извор]

Документи

[уреди | уреди извор]
  • Документарен телевизиски филм Белоруска телевизија „Меѓу sвезда и свеќа“ (1997 година, режисер В. Орлов) е посветен на Г. Буравкин.

Литература

[уреди | уреди извор]
  • Барсток, М.Н. Рупivвс од Подзен: стаорец на креативната генаџија Буракина / Мерина Барсток. - Минск: Мастатскаја литература, 1984 година. - 173 стр.

Надворешни врески

[уреди | уреди извор]