Прејди на содржината

Хибрид Гризли-поларна мечка

Од Википедија — слободната енциклопедија
Примерок за хибридна таксидермија на поларна/кафеава мечка изложен во Природонаучниот музеј во Тринг во Хертфордшир, Англија

Гризли-поларна мечка-хибрид(исто така наречена гролар мечка, пизли мечка, зебра мечка)[1][2]е редок хибриден урсид кој се појавил и во заробеништво и во дивината. Во 2006 година, појавата на овој хибрид во природата била потврдена со тестирање на ДНК на мечка со уникатен изглед, застрелана во близина на пристаништето Сакс, северозападните територии, на островот Бенкс во канадскиот Арктик. Бројот на потврдени хибриди оттогаш се искачил на осум, сите потекнуваат од истата женка поларна мечка.[3]

Можни диви одгледани поларни мечки-хибриди на мечка гризли биле пријавени и застрелани во минатото, но ДНК-тестовите не биле достапни за да се потврди потеклото на мечките.

Генетската анализа открила повеќекратни случаи на интрогресивна хибридизација помеѓу видовите мечки,[4][5][6] вклучувајќи интрогресија на ДНК на поларна мечка во кафеави мечки за време на плеистоценот(„гризли мечка“ е локално заедничко име за Ursus arctos додека „кафеава мечка“ се користи на меѓународно ниво и во науката за да се однесува на видот како целина).[7]

Појави во дивината

[уреди | уреди извор]

Со неколку сомнителни видувања и осум потврдени случаи,[3] теориите за тоа како таквите хибриди природно може да се појават станале повеќе од хипотетички. Иако овие сестрински видови често ги заземаат соседните региони, директниот контакт не бил нормален бидејќи поларните мечки ловат, се размножуваат, а понекогаш дури и прават породилни дувла на морскиот мраз, каде кафеавите мечки имаат претежно копнен начин на живот.

Научниците не можеле да дадат точно објаснување за феноменот. Една теорија сугерира дека како што се зголемува популацијата на гризли, машките мечки побрзо ги напуштаат своите дувла додека женките остануваат со своите младенчиња. Ова значи дека за машките гризли, женските поларни мечки станале остварливи партнери. Ова е главната шпекулирана причина за фактот дека е пријавено дека хибридите имаат татковци гризли и поларни мајки. Научниците, исто така, претпоставуваат дека ова може да биде и проблем со климатските промени. Како што зимите почнуваат да стануваат пократки, гризлите почнуваат почесто да се движат и да ја шират својата територија. Оваа експанзија на територијата исто така го променила она што овие гризли јадат. Поради недостаток на бобинки, лосос и природна вегетација на Арктикот, гризли се забележани како ловат фоки, кои се вообичаен плен за поларните мечки. Оваа непосредна близина при лов е уште едно предложено објаснување за хибридизацијата.[8]

Откритие од 2006 година

[уреди | уреди извор]

Џим Мартел, ловец од Ајдахо, наводно застрелал хибрид гризли-поларна мечка во близина на пристаништето Сакс на островот Бенкс, северозападните територии на 16 Април 2006 год.[1][9] Мартел, со неговиот локален водич, Роџер Куптана, ловеле поларни мечки [10] и го убиле животното верувајќи дека е нормална поларна мечка. Официјалните лица се интересирале за суштеството откако забележале дека иако има густо, кремасто бело крзно типично за поларните мечки, има и долги канџи, грб, плитко лице и кафени дамки околу очите, носот, грбот и стапалото, кои се сите особини на гризли мечките. Ако мечката била гризли, ловецот би се соочил со можна казна од1.000 КАНАДАСКИ долари и до една година затвор.[10]

ДНК тестот спроведен од Вајлдлајф Џенетикс Интернешенал во Британска Колумбија потврди дека станува збор за хибрид,со мајка поларна мечка и татко гризли. Тоа е првиот документиран случај во дивината,[3]иако било познато дека овој хибрид е биолошки возможен и други хибриди на урсиди биле одгледувани во зоолошки градини во минатото[11]

На 8 Mај 2006 год; откритието на хибридот гризли-поларна мечка привлекло зголемено внимание кога, набргу по објавувањето на приказната, комичното телевизиско шоу Колберт Репорт со леснотија го именувало новиот вид како закана број еден за американската безбедност.

Среде многу контроверзии, мечката оттогаш е вратена во Мартел.[12]

Последователни откритија

[уреди | уреди извор]
A taxidermied brown and white bear
Мечката Улухакток

На 8 април 2010 год Дејвид Куптана, ловец од заедницата Инуити, на островот Викторија пукал во она мислел дека е поларна мечка. По прегледот на мечката и тестирањето на нејзината ДНК било откриено дека мајката на мечката е гризли-поларен хибрид, а таткото е гризли. Мечката поседува физички карактеристики меѓу гризли и поларни мечки, како кафеаво крзно на шепите, долги канџи и глава налик на гризли.[13]

Помеѓу 2012 год. и 2014 год. уште 6 хибридни мечки биле убиени од ловци или живи заробени од биолози. Биле собрани примероци од сите 6, а генетската анализа го потврдила и нивниот хибриден статус и нивните семејни односи. Осумте хибриди идентификувани до денес вклучуваат четири прва генерација (50:50) и четири гризли мечка со беккрос (75:25 гризли:поларна мечка).Самохрана Ф1 женка била мајка на сите четири беккрос единки, а една поларна мечка била мајка на сите четири Ф1,а со тоа и баба на сите четири мечки во бекрос. Два машки гризли се пареле со женката поларна мечка за да се појават четирите Ф1, при што една гризли очигледно се парела со поларната мечка во две различни години(двајца од Ф1 се полни браќа и сестри но родени со разлика од 3 години). Истите две машки кафеави мечки се спарувале со женката Ф1 за да се добијат четирите единки кои се вкрстуваат, при што на три родници им одговара еден мажјак и една, постара 3/4 гризли мечка која доаѓа од парење помеѓу женката Ф1 и нејзиниот татко.

Мечка Арвијат

[уреди | уреди извор]

Нашироко било објавено дека мечка застрелана во 2016 год. во близина на Арвијат на западниот брег на заливот Хадсон, била хибрид, а новинските агенции наведуваат дека тоа е резултат на климатските промени.[14] Оваа мечка имала светла боја, но „русокосите“ гризли мечки се вообичаени на Пустините,[15] а мечката Арвијат немала други карактеристики карактеристични за хибридите. Последователно, со генетска анализа било потврдено дека мечката Арвијат е чиста кафеава мечка.[16][17]

Проширување на опсегот на кафените мечки како можен фактор што придонесува

[уреди | уреди извор]

Засега не е познато зошто гризли се наоѓаат во живеалиштето на поларните мечки.[18] Иако гризли била убиена на островот Бенкс во 1951 год, до неодамна било реткост овој вид да залута далеку северно од брегот на копното на Канада. Во 1991 год. една или повеќе гризли биле документирани како ловат фоки и поларни мечки на морскиот мраз во близина на островот Мелвил, над 500км од брегот на копното.[19] Во 2003 год. и 2004 год, геолошки тим кој работел на островот Мелвил, добил фотографски и ДНК докази за гризли во областа.[20] Нивниот извештај, исто така, собира информации за неколку други видувања во канадскиот арктички архипелаг.

Мечките Гризли, очигледно, исто така го прошируваат својот опсег на исток преку Пусти терен кон заливот Хадсон и на југ кон северниот дел на Саскачеван и Манитоба.[21] Помеѓу 2003 год.и 2008 год, 7 единки биле забележани во Националниот парк Вапуск јужно од Черчил, Манитоба, област што ја користат поларните мечки за породилишта и како засолниште за време на сезоната без мраз на заливот Хадсон.[22][23]

Античка хибридизација

[уреди | уреди извор]

Генетските методи кои се користат за да се потврдат семејните односи и потеклото на хибридните мечки од северна Канада датираат од раните 1990-ти и не се доволно моќни да ја откријат античката историја. Сепак поновите методи на геномика анализираат илјадници места во геномот, овозможувајќи историјата на поединечни фрагменти од хромозоми да се следи наназад до одредени популации (или видови во случај на хибридизација). Геномските студии на кафеавите и поларните мечки откриле дека протокот на гени од поларните мечки во кафеави мечки, но не и обратно, бил широко распространет во времето и просторот за време на плеистоценот.[7] Од особено значење, мечките кои живеат на островите на архипелагот Александар на југоисточна Алјаска ја следат нивната мајчински наследена митохондријална ДНК целосно до поларните мечки, но над 90 проценти од нивниот нуклеарен геном до кафеавите мечки. Се чини дека ова го одразува процесот во кој популацијата на поларни мечки останала зад себе додека видот се повлекол на север на крајот од последното ледено доба, при што машките кафеави мечки последователно воведуваат гени од соседното копно, но женските кафеави мечки генерално не можат или не сакаат да препливаат низ неколку километри отворен океан за да стигнат до островите(со тоа и недостатокот на размена на митохондријална ДНК).[24]

Ваквите студии не се ограничени само на поларните и кафеавите мечки, а сега се чини дека генскиот проток помеѓу видовите бил широко распространет за време на еволуцијата на живите видови мечки.[25]

Именување

[уреди | уреди извор]
Можна хибридизација помеѓу различни видови мечки

Откако откритието во 2006 год. го ставило хибридот во центарот на вниманието, медиумите го навеле ова животно со неколку имиња на портманто, како што се пизли мечка, тенка мечка,[26] и полизли, но не постои консензус за употребата на кое било од овие термини. Канадските власти за дивиот свет предложиле хибридот да се нарекува „нанулак“, земен од имињата на Инуитите за поларна мечка (нанук) и гризли (аклак).[27]

Според една конвенција, името на таткото е прво во такви комбинации: потомството на машка поларна мечка и женка гризли би било предложениот нанулак или „пизли мечка“, додека потомството на мажјакот гризли и женската поларна мечка би била „грлива мечка“ или можеби акнук.

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 Mallet, James (2008). „Hybridization, ecological races and the nature of species: empirical evidence for the ease of speciation“ (PDF). Phil. Trans. R. Soc. B. 363 (1506): 2971–2986. doi:10.1098/rstb.2008.0081. PMC 2607318. PMID 18579473.
  2. ↑ Barnosky, Anthony D. (2009). Island Press (уред.). Heatstroke: Nature in an Age of Global Warming. Island Press. стр. 10. ISBN 978-1-59726-197-5. Pizzly Bear.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Richardson, Evan; Branigan, Marsha; Paetkau, David; Pongracz, Jodie D. (May 31, 2017). „Recent Hybridization between a Polar Bear and Grizzly Bears in the Canadian Arctic“. Arctic. 70 (2): 151–160. doi:10.14430/arctic4643.
  4. ↑ Kutschera, Verena E.; Bidon, Tobias; Hailer, Frank; Rodi, Julia L.; Fain, Steven R.; Janke, Axel (2014). „Bears in a Forest of Gene Trees: Phylogenetic Inference is Complicated by Incomplete Lineage Sorting and Gene Flow“. Molecular Biology and Evolution. 31 (8): 2004–2017. doi:10.1093/molbev/msu186. PMC 4104321. PMID 24903145.
  5. ↑ Hailer, F.; Kutschera, V. E.; Hallstrom, B. M.; Klassert, D.; Fain, S. R.; Leonard, J. A.; Arnason, U.; Janke, A. (2012). „Nuclear Genomic Sequences Reveal that Polar Bears Are an Old and Distinct Bear Lineage“. Science. 336 (6079): 344–347. Bibcode:2012Sci...336..344H. doi:10.1126/science.1216424. PMID 22517859. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  6. ↑ Miller, W.; Schuster, S. C.; Welch, A. J.; Ratan, A.; Bedoya-Reina, O. C.; Zhao, F.; Kim, H. L.; Burhans, R. C.; Drautz, D. I. (2012). „Polar and brown bear genomes reveal ancient admixture and demographic footprints of past climate change“. Proceedings of the National Academy of Sciences. 109 (36): E2382–E2390. Bibcode:2012PNAS..109E2382M. doi:10.1073/pnas.1210506109. PMC 3437856. PMID 22826254.
  7. ↑ 7,0 7,1 Shapiro, Beth; Green, Richard E.; Monaghan, Nigel; Malev, Alexander V.; Kisleika, Aliaksandr A.; Graim, Kiley; Edwards, Ceiridwen J.; Bradley, Daniel; Stirling, Ian (May 1, 2018). „Genomic Evidence of Widespread Admixture from Polar Bears into Brown Bears during the Last Ice Age“. Molecular Biology and Evolution. 35 (5): 1120–1129. doi:10.1093/molbev/msy018. PMID 29471451. |hdl-access= бара |hdl= (help)
  8. ↑ Struzik, Ed (December 2006). „Pizzlies of the Arctic“. Canadian Geographic. 126 (6): 41 – преку Academic Search Premier.[мртва врска]
  9. ↑ „Wild find: Half grizzly, half polar bear: Hunter bags what expert 'never thought would hapen' in wild“. MSNBC.MSN.com. May 11, 2006. Архивирано од изворникот на August 18, 2006. Посетено на May 14, 2006.
  10. ↑ 10,0 10,1 „Polar Bear / Grizzly Bear Crossbreed Hydrid“. Blackbearheaven.com. Посетено на March 9, 2011.
  11. ↑ „Le "grolar", un nouvel ours témoin du réchauffement climatique“. FIGARO (француски). March 28, 2014. Посетено на October 28, 2018.
  12. ↑ „Rare hybrid bear comes to Idaho...as a trophy“. Associated Press. January 21, 2007. Архивирано од изворникот на September 27, 2007. Посетено на January 21, 2007.
  13. ↑ „Bear shot in N.W.T. was grizzly-polar hybrid“. CBC North. Canadian Broadcasting Corporation. 30 April 2010. Посетено на 28 March 2021.
  14. ↑ Milman, Oliver (May 18, 2016). „Pizzly or grolar bear: grizzly-polar hybrid is a new result of climate change“. The Guardian. Посетено на January 23, 2019.
  15. ↑ „Grizzly Bear | NWT Species at Risk“. www.nwtspeciesatrisk.ca. Посетено на January 23, 2019.
  16. ↑ „Exotic bear harvested in Nunavut was a blonde grizzly“. Nunatsiaq News. June 22, 2016. Посетено на January 23, 2019.
  17. ↑ Barton, Katherine (June 21, 2016). „Grolar or pizzly? Nope, just a blond grizzly bear“. CBC News. Посетено на January 29, 2019.
  18. ↑ Struzik, Ed (December 2003). „Grizzlies on Ice“. Canadian Geographic. 123 (6): 38 – преку Academic Search Premier.[мртва врска]
  19. ↑ Taylor, Mitch (1995). „Grizzly bear sightings in Viscount Melville Sound“. Polar Bears: Proceedings of the Eleventh Working Meeting of the IUCN/SSC Polar Bear Specialist Group, 25 – 27 January 1993, Copenhagen, Denmark. Occasional Paper of the IUCN Species Survival Commission (SSC). 10: 191–192.
  20. ↑ Paetkau, D.; Furze, M.; England, J. H.; Doupé, J. P. (2007). „Most Northerly Observation of a Grizzly Bear (Ursus arctos) in Canada: Photographic and DNA Evidence from Melville Island, Northwest Territories“. Arctic. 60 (3): 271–276. doi:10.14430/arctic219.
  21. ↑ „Grizzly bear (Ursus arctos): COSEWIC assessment and status report 2012“. Environment and Climate Change, Canada. November 1, 2012. Посетено на January 23, 2019.
  22. ↑ Hedman, Daryll; Gormezano, Linda; Rockwell, Robert (2008). „Grizzly Bears, Ursus arctos, in Wapusk National Park, Northeastern Manitoba“. The Canadian Field-Naturalist. 122 (4): 323–326. doi:10.22621/cfn.v122i4.639.
  23. ↑ Shapiro, Beth; Slatkin, Montgomery; Stirling, Ian; John, John St; Salamzade, Rauf; Ovsyanikov, Nikita; Jay, Flora; Stiller, Mathias; Fulton, Tara L. (March 14, 2013). „Genomic Evidence for Island Population Conversion Resolves Conflicting Theories of Polar Bear Evolution“. PLOS Genetics. 9 (3): e1003345. doi:10.1371/journal.pgen.1003345. PMC 3597504. PMID 23516372.
  24. ↑ Paetkau, David; Shields, Gerald F.; Strobeck, Curtis (1998). „Gene flow between insular, coastal and interior populations of brown bears in Alaska“. Molecular Ecology. 7 (10): 1283–1292. doi:10.1046/j.1365-294x.1998.00440.x. PMID 9787441.
  25. ↑ Janke, Axel; Nilsson, Maria A.; Kolter, Lydia; Pfenninger, Markus; Bidon, Tobias; Lammers, Fritjof; Kumar, Vikas (April 19, 2017). „The evolutionary history of bears is characterized by gene flow across species“. Scientific Reports. 7: 46487. Bibcode:2017NatSR...746487K. doi:10.1038/srep46487. PMC 5395953. PMID 28422140.
  26. ↑ „Hunter may have shot grolar bear – or was it pizzly?“. Архивирано од изворникот на May 25, 2006. Посетено на May 12, 2006., CBC North, April 26, 2006.
  27. ↑ „Hybrid bear shot dead in Canada“. BBC Science. May 13, 2006.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хибрид_Гризли-поларна_мечка&oldid=5306332“