Тен (титула)
Тен — дворјанска титула на дел од воено-службеното дворјанство во доцниот англосаксонски период од британската историја (VIII век — средината на XI век). За нивната служба, теновите добиле земјишни поседи од кралот, што ги претворило теновите во претходници на витезите на Феудална Англија.[1]
Потекло на изразот
[уреди | уреди извор]Изразот „тен“ за означување на претставници на дворјанството што служат во војска почнал да се користи во англосаксонските кралства од VIII век и набрзо го заменил претходното име „гезит“, но не се случиле промени во општествениот статус или природата на односот на луѓето што служат со нивните господари. Англосаксонскиот збор „þeg(e)n“ значел „оној што служи“ и го определувал горниот слој на староанглиското општество, чии претставници биле обврзани на кралот за воена служба и други државни должности.
По освојување на Англија
[уреди | уреди извор]По Норманското освојување на Англија во 1066 г., Вилијам Освојувачот ја заменил англосаксонската аристократија со Нормани, кои ја замениле претходната терминологија со свои имиња за такви општествени сталежи. Оние што претходно биле познати како тенови станале дел од витешката класа.[2]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „What is a Thegn?“. The Thegn-Hold of Siar Fordell (англиски). 2015-04-22. Посетено на 2024-03-18.
- ↑ „1911 Encyclopædia Britannica/Thegn - Wikisource, the free online library“. en.wikisource.org (англиски). Посетено на 2024-03-18.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]„Тен (титула)“ на Ризницата ? |