Создавање на парови — појава при која се создава елементарна честичка и на нејзе спротивната античестичка. Обично настанува кога фотон е во земонодејство со друг бозон. Како пример при ваков судир се создаваат електрон и на него спротивната честичка позитрон. За сето ова да се случи потребна е енергија со големина поголема од енергијата на мирување на двете честички при што се зачувуваат импулсот и енергијата. Други видови на парови кои можат да бидат создадени се мион анти-мион или пак тау и анти-тау. Веројатноста за создавање на парови во заемодејствата на материјата и светлината се зголемува со зголемувањето на енергијата на фотонот и со зголемувањето на атомскиот број на начин - Z2.
- Грешка: нема зададено врска Грешка: нема зададено симбол ⊟ Грешка: нема зададено врска Грешка: нема зададено врска
Во јадрената физика, овој настан се случува кога фотон со висока енергија заемодејстува со јадрото. Енергијата на овој фотон може да се искаже преку масата со [[Ајнштајновата равенка E=mc2]]; каде E е енергијата, m е масата c е брзината ан светлината. Фотонот мора да има доволно енергија за да ја создаде масата на електронот и онаа на позитронот. масата на мирување на еден електрон изнесува 9,11 × 10−31 kg или (0.511 MeВ), иста како и кај позитронот. Без присуство на јадро да го прифати импулсот, фотон кој се распаднува на пар електрон-позитрон ( или останати типови на парови ) никогаш нема да ги зачува енергијата и импулсот едновремено.[1]
Посотјат различни процеси каде можат да се добијат пар електрон - позитрон. Во воздухот ( на пр. при електрични празнења ), но најпознато е расејувањето на фотоните од јадрата на атомите или молекулите.
Со помош на квантната механика процесот на создавање на парови може да се опише со квадруполниот диференцијален напречен пресек:[2]
каде
Овој израз се добива со користење на квантно механичката симетрија меѓу создавањето на парови и запирното зрачење.
е атомскиот број, е константата на фината структура, е намалената Планкова константа и е брзината на светлината. Кинетичките енергии на позитронот и електронот соодветно се поврзани со енергиите и импулсите преку:
Зачувувањето на енергијата дава:
Импулсот на виртуелниот фотон меѓу упадниот фотон и јадрото е:
каде насоките се дадени преку:
каде е импулсот на упадниот фотон.
За да се разгледа односот меѓу енергијата на фотонот и аголот на оддавање меѓу фотонот и позитронот, со интеграција на квадруполниот напречен пресек преку просторните агли and Кен и Еберт [3] го наоѓаат дуплиот диференцијален напречен пресек,
со
и
Овој напречен пресек може да се искорити во Монте Карло симулации. Анализата на овој израз покажува дека позитроните се главно оддадени во насока на упадниот фотон.
- ↑ Грешка во Lua: bad argument #1 to 'match' (string expected, got nil)
- ↑ Bethe, H.A., Heitler, W., 1934. On the stopping of fast particles and on the creation of positive electrons. Proc. Phys. Soc. Lond. 146, 83–112
- ↑ Koehn, C., Ebert, U., Angular distribution of Bremsstrahlung photons and of positrons for calculations of terrestrial gamma-ray flashes and positron beams, Atmos. Res. (2013), http://dx.doi.org/10.1016/j.atmosres.2013.03.012