Сливовица
Сливовица[1][2] или сливка[3][4] — алкохолен пијалак (или овошна ракија) направен од сливи,[5] честопати познат како сливова ракија.[6] Сливовицата се произведува во Средна, Источна и Јужна Европа, и комерцијално и приватно. Примарни производители вклучуваат Босна и Херцеговина, Бугарија, Хрватска, Чешка, Грција, Унгарија, Италија, Македонија, Полска, Романија, Србија, Словачка, Словенија и Украина. На Балканот сливовицата се смета за еден вид ракија. Во Унгарија се смета за вид на палинка, но во Романија и Молдавија се смета за pălincă, слично на țuică. Во Чешка, Словачка, Галиција и Карпати-Рутенија се смета за паленка. УНЕСКО ја ставил на списокот на нематеријално културно наследство на УНЕСКО во 2022 година на барање на Србија.
Етимологија
[уреди | уреди извор]Зборот сливовица потекнува од прасловенскиот *sliva „слива“ (бугарски: слива, чешки: švestka или slíva, полски: śliwka, српскохрватски: šljiva /шљива, или словачки: slivka) со деминутивната наставка *-ica ( /-ɪtsa/; -мраз на чешки). [7] Слично се именувани и дестилираните жестоки пијалаци од различни овошја. На пример, чешка meruňka кајсија → meruňkovice ракија од кајсија; broskev праска → broskvovice ракија од праска. Други имиња се slivovitza, slivovitsa, șliboviță, šljivovica, śliwowica, Schlivowitz, slivovice, slivovica или slivovka .
Производство и потрошувачка
[уреди | уреди извор]
Примарни производители се Босна и Херцеговина, Бугарија, Македонија, Полска, Романија, Србија, Словачка, Унгарија, Хрватска и Чешка.
Регионални имиња
[уреди | уреди извор]Следејќи ги тврдењата на неколку нации за заштитеното име на потекло, во октомври 2007 година, Европската Унија тргна на компромисно решение, оставајќи го „сливовица“ како генеричко име и давајќи им на поединечните нации право да го заштитат потеклото со своја придавка.[8]
Во соодветните јазици, slivovitz е познат како: бугарски: сливова, сливовица ; чешки: slivovice ; холандски: Slivovits, германски: Sliwowitz, Slibowitz ; унгарски: sligovica ; италијански: slivovitz ; македонски: сливова ; полски: śliwowica ; романски: şliboviţă; руски: сливовица; хрватски: šljivovica ; српски: шљивовица ; словачки: slivovica; словенечки: slivovka ; украински: слив'янка ; и јидиш: שליוואָוויץ .
Идентични или слични алкохолни пијалаци се произведуваат и во Австрија, Канада, Франција, Германија, Швајцарија, Соединетите Држави, а регионалните имиња вклучуваат генерички алкохол од слива, Pflümli или eau-de-vie de quetsche.
Постапка на варење
[уреди | уреди извор]Различни видови сливи се користат за варење (дестилирање) сливовица, а за најдобри се сметаат модрите сливи. Сливите треба да бидат добро созреани, да имаат најмногу шеќер, и да не се расипани. Зрелите плодови се гмечат, но притоа не треба дасе оштетат нивните семки, а уште подобро е тие да се извадат и се оставаат да ферментираат. За да се обезбеди постојано и рамномерно вриење на комината може да се додаде квасец. Комината потоа се остава да преврие (ферментира).
Може да има една или повеќе фази на варење (дестилација), во зависност од посакуваниот краен производ или подрачје на производство, а стареењето е вообичаено за подобрување на пофините вкусови на дестилатот.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „сливовица“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „сливовица“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „сливка“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ „сливка“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
- ↑ . New York. Отсутно или празно
|title=(help);|access-date=бара|url=(help) - ↑ . Praha. Отсутно или празно
|title=(help) - ↑ slivovica in „Merriam-Webster Online Dictionary“. Посетено на 13 February 2016.
- ↑ „Problemi oko izvoza šljivovice“ (српски). B92. 1 October 2007. Посетено на 2007-10-11.